- 535 Okunma
- 2 Yorum
- 0 Beğeni
YARINLAR İÇİN...
Kimi vardır ki elindekinin kıymetini bilir, asla yüksünmez, asla hırs yapmaz ve kıskançlık nedir bilmez. Niceleri vardır, yaşadığı hayattan muzdarip ve diğerlerinin mutsuzluğu ile sahte sevinçler hâsıl olur yüreğinde. Yalancı baharlar yaşatır benliğinde mevsim kış iken, sahte gülücükler kondurur yüzüne gözlerinde yaş birikirken, yetersizliklerini, gerçekleşmeyen isteklerini hep gizler bir suçmuşçasına, ayıpmışçasına. Kendini saklarken, mahremine girer haset ettiklerinin, bire bin katar, sadece egosunu şişirir ve gitgide uzaklaşır benliğinden, aslında Yaradan’ dan da uzak düşer; düz bir yolda gittiğini var sayar, aslında dipsiz bir kuyuda boğulmaktadır ve git gide çamura batmaktadır.
Kendi doğruları, kendi kuralları her şeyden, herkesten üstündür; bir bakıma kendi krallığını kurmuştur ve saltanatını yaşamaktadır bu krallığın. Bencil dünyasında asla merhamete yer yoktur. Kendi gibi olanlar onun can dostudur, bilemez oysa en ufak açığında ve yanlış hamlesinde kendi tuzağına düşeceğini.
O kadar çok yol ayrımına geliriz ki yürüdüğümüz yolda, yanlış bir seçim her şeyi tepetaklak edebilir biz farkında olmadan. Herkes hak ettiğini yaşar ve kötülükler asla karşılıksız kalmaz ne bu dünyada ne de ebediyette. Karşımızdakini değil hakir görmek, bunu aklımıza getirmek bile büyük bir günahtır, kimse kimseden üstün değildir hem ahlaken hem de teolojik açıdan. Tüm dinlerde eşitlik insanlığın, insan olmanın temel şartı ve prensibidir. Ayrımcılık hem bireyi hem toplumu çökerten affedilmez bir yanılgıdır.
Kabul gören bir deyim olan ‘’empati’’ geçerliliğini her daim korumalıdır. Sıfatımız ne olursa olsun, temel vasfımız ve görevimiz insan olabilmenin hakkını vermektir.
Kanunlar dünyanın düzenini korumaya yöneliktir. İlahi adalet ise o muazzam dengeyi kuran ulvi bir güçtür. Anında tecelli etmeyebilir ama hiçbir kötülük ve ahlaksızlık karşılıksız kalmaz.
Negatif duygular sadece yıpratır, hayattan çalar; sevgiye dair ne varsa insanı yüceltir: Merhamet, şükür, yetinebilme insan olmanın temelinde vardır ve gönül zenginliğinin mihenk taşlarıdır.
Elimizdekilerle yetinmek, insanlarla barışık olmak iç huzurun temelidir ve beraberinde bereketi, mutluluğu da getirir. Günümüzü yaşarken yarını da düşünüp, geleceğimize yatırım yapmalıyız; hem bu dünya hem de ilersi için...
YORUMLAR
BAZI İNSANLAR NE İSTEDİKLERİNİ BİLE BİLMEZ Kİ.. KISKANÇLIKTAN ONA BUNA SALDIRAN ÇOK KİŞİ VAR.... EMEK VARKEN ORTA Kİ , BAŞKAININ EMEĞİNE GÖZ DİKENLERDE VAR... BU RİYAKARLIKTIR, KENDİNİ AŞMAMIŞ, DEĞERİN NE OLDUĞUNU BİLMEYEN, KİŞİLİKSİZLEERİN BOŞÇA KONUŞTUĞU YERSİZ CÜMLEDİR... BANA GÖRE '' KISKANÇLIK '' ADABINDA KISKNIRSIN ONA AMENNA DERİM, AMA TUTUPTA ZARAR VEREREK KISKANÇLIK OLDUĞUNDA İŞTE ORDA DUR DERİM... NEYİN NE OLDUĞUNU BLMEDEN, YARGISIZ İNFAZ YAPARAK , KENDİNİ AŞMAMIŞ BİR TOPLUM OLARAK DİYORUM Kİ..'' KISKANÇLIK KADAR KÖTÜ BİR ŞEY YOKTUR... '' KONUYU BEĞENEREK OKUDUM, GÜZEL ANLATMIŞSINIZ.. KALEMİNİZE SAĞLIK..
Gülüm Çamlısoy
Bu sayfanın öksüzlüğü içimi burkuyor:(
İnsanların egolarını ne güzel irdelemiş yazar. Bazı insanlar, başkalarının mutsuzluğu ile mutlu oluyor ne yazık ki(!)
Bir kez deneseler, mutlu olanın mutluluğunu paylaşmayı, işte o zaman o hazzı hiçbir şeyin vermediğini anlayacaklar ama ah o hasetlik! Ah o hasetlik!
Tebrikler Gülüm, sevgimle...