- 1251 Okunma
- 9 Yorum
- 0 Beğeni
AFFETMEK
Hepimizin sırasında hakkı hakkı yenilmiş, hakaret görmüş ve üzülmüşüzdür.
Bunu herhangi bir kişi yaparsa çok da takmayız. Çünkü “Zaten ondan başka ne beklenirdi!” deyip geçiştirebiliriz. Ama tüm bunlar dost bildiğimiz biri tarafından yapılırsa tam bir hayal kırıklığı yaşarız...
Birşey yapamayız, üzülürüz... Bu ise gerginliğimizi daha da arttırır. Çünkü kin, intikam gibi eylemler erdemli insanların yapacağı işler değildir. Bunlar kötülüğe kötülükle yanıt vermektir. Diğer bir deyişle, bize yapılan kötülüklerden örnek alıp bize yapana aynısını veya daha fazlasını uygulamaktır ve asla mantığın kabul edemeyeceği davranışlardır.
İyi ama bizler insanız, haksızlıklara dayanımımız sınırlıdır. Hele de bize karşı bunu yapanların hiç birşey olmamış gibi veya daha da kötüsü iyi birşey yapmış gibi ortalıkta dolanması, kin ve nefreti ilkellik sayan bizlerin içimizde derin acılar oluşturur. Hele bir de olayda zaten haksız olduğumuz konusunda söylentiler varsa...
İçimiz içimizi yemesin dostlar. Tüm bu sıkıntılardan kurtulmamız an meselesidir. Bizleri bir sürpriz bekliyor.
Bir gün bakıyoruz ki bizim hakkımızı yemiş ve bir zamanlar çok iyi dost olarak bildiğimiz kişi beklemediğimiz bir anda karşımıza çıkıyor.
Bir süre önce hakkımızı yiyen ve “Bu zaten benim hakkımdı” diyen, küçümseyen ve acıyan gözlerle bize bakan kişi gitmiş, yerine boynu bükük, yaptığı kusurun ağırlığı altında ezilmiş bir kişi var. Hani o dost bildiğimiz ve gerçekten de dost olduğunu asla unutmadığımız, ondaki değişikliklere anlam veremediğimiz, bu nedenle hayal kırıklığı yaşadığımız kişi...
Şu an gerçek dostumuzu karşımızda görüyoruz.
“Hata ettim” diyor...
Tüm acı günlerin geride kalması an meselesidir. Çok kolay bir davranış yeterlidir bunun için.
O DOSTUMUZU AFFETMEK!
Dostumuz ezile büzüle pişmanlığını anlatmaya çalışıyor. Ama biz onu dinlemiyoruz. Neler olduğunu çoktan unutmuşuz. Dostumuzun boynuna sarılıyoruz...
Peki bir de tersini düşünelim;
“Boşuna zahmet etmişsin! O kadar kalbimi kırdın ki, seni asla affetmem. Lüfen bir daha karşıma çıkma!”
Bilmem, bir zamanlar çok iyi dost olduğumuz birine bunu diyebilir miyiz?!
Ben yapamazdım...
Affetmekle ilgili sözler bu kadarla bitmez... Bu konuda yine yazacağım...
Sevgiler sizlere...
Kadir Tozlu
23.05.2005
YORUMLAR
Baktım her cümleniz kendi içinde bir çok anlam taşıyor.Duygularınıza ve yüreğinize minnet duymaktayım....Yüreğinize,kaleminize sağlık Kadir baba...
superbaba
Gözlerinden öpüyorum.
Ahhh SÜPER BABA, Ne güzel söylüyorsunuz. Affetmek büyüklüktür ve YARADAN' a mahsustur.En güzel insan sizin gibi olandır. Gelin görün ki bazan sınırlar zorlanıyor, uzatmalar oynanıyor, sabır sabır sabır ve BOOMM.
Ben olaya kendi penceremden bakıyorum. Çok şeyler yapmışım ne savaşlar vermişim onu cemiyete kazandırmak pisliklerini örtmek için erkek gibi mücadele etmişim, arabası düze çıkıyor ve seni sırtından yaralıyor ve bu seninle aynı karından çıkan bir yılan !!!
Af dilemeyi bırakın üstüne üslük kuyunu kazıp, kamu oyu oluşturmaya çalışıyor seni eşine dostuna kötü lanse etme gayretinde, telefon numaralarını kendi seviyesindekilere dağıtıp rahatsız ediyor, yetmiyor evlatlarına çatal dilini uzatıyor. NE YAPARDINIZ ? Siz gene affederdiniz ama ben sizin gibi kocaman değilim canım hala yanıyor ve AHHH ediyorum, bırakın affetmeyi !!!
superbaba
Affedilemeyecek suçlar da vardır kesin.
Yaranızı deştiğim için özür diliyorum.
Yorum için teşekkürler.
Nazlıgelin
Sözgelimi bana onca acıları yaşatan, beni aşağılayan, döven bir insanı, boşandığım kişiyi asla affetmem, konuşmam bile.
Affetmenin de sınırı vardır. Affettiklerim olur ama asla eskisi gibi olmaz. Çünkü yapılanı unutamam..
tebrikler bu anlamlı yazıya,
selâmlar..
superbaba
Nasrettin hocanın herkesi haklı bulduğu fıkrayı anımsayın.
Yorum için teşekkürler.
superbaba
Yorum için teşekkürler.
efendim afetmek erdemliktir ama bu gibi durumlarda bu erdemliği gösterecek ne kadar kişi olur güzel paylaşımdı kutlarım kaleminizi saygılarımla selamlar
superbaba
Yorum için teşekkürler.
sade bir dille içten bir paylaşım affetmek bir yürek işidir insan önce kendisinin hatalarını affetmekle başlamalı diyordu okuduğum bir kitapta
ben kırılsam da affederdim ama bazı düzelmeyecek hatalar varsa hiç bir şey eskisi gibi olmazdı diye düşünüyorum yazan kalemin var olsun kadir baba sevgiler saygılar
superbaba
Kesintiye uğrayan bir dostluk hiçbir zaman eski sıcaklığa erişemez.
Yorum için teşekkürler.
Anlatmak istedikleriniz güzel ama üslubunuzu değiştirmelisiniz. Affetmek derin bir histir. Bu konu hakkında yazı yazılırken kişide daha fazla estetik haz uyandıracak satırlar yazarsanız, satırlarınız okuyanların ruhuna dokunur. İşte o zaman ruha dokunuşun getirdiği başarıyı, yani kalıcılığı yakalamış olursunuz. Yine de tebrikler. İyi çalışmalar.
superbaba
Yorum için teşekkürler...
Ben profesyonel bir yazar değilim.
Bir Yaşar kemal, bir İlhan Selçuk olamam...
Bu yaştan sonra da üslubumu değiştiremem.
Bunlar benim görüşlerimdir ve bu üslupla da anlayan anlamıştır sanırım...
ozge39ozkan
Elbette haklısınız ama..Dal rüzgarı af etse bile kırılmıştır bir kere..ilişkilerinin hiç bir zaman eskisi gibi olmayacağını düşünüyorum...ben af ederdim ama ilişkim selamdan öteye asla gitmezdi..onunla çay içmezdim..mesela..
saygılar...
superbaba
Affetseniz bile içinizdeki o soğukluk geçmez.
Yorum için teşekkürler...
'' Affetmek, öfke yerine çözüm üretmektir. Affetmek, affedilmektir. Affetmek kırgınlığın, kızgınlığın, nefretin hapishanesinden özgürlüğe çıkmaktır. Affetmek, kendimize duyduğumuz saygının artmasını sağlayan bir süreçtir. Affetmek, anı yaşama ve geleceğe umutla bakma özgürlüğüdür. ''
tebrikler,teşekkürler güzel yazınız için :)
superbaba
Sayfama hoş geldiniz.
Onur verdiniz...