Kütüphanecilik Haftasından

• 27 Mart 2013 Çarşamba 14:35:41

Uzun zamandır defter sayfalarından dışarı çıkmayan parça bölük yazılar yazıyor ve kendimi kitapların sayfalarında arıyordum.
Bu uzun zamanda Ahmet Günbay Yıldız’ın Anadolunun bir köyünde kendisine Dikçe Mehmet denilen bir delikanlının okuyup kendi
köyüne öğretmen olarak köy kahvesini kütüphaneye çevirmek gibi hizmetlerde bulunduğunu anlatan Yanık Buğdaylar’ını, Karadeniz’in
hırçın suları ve fındıklıklarıyla iç içe olan bir köyünde geçen olayları anlatan Rıfat Ilgaz’ın Karadeniz’in Kıyıcığında’sını,
Orhan Kemal’in çocukluk hatıralarıyla dolu Baba Evi’ni, Namık Kemal’in yazdığı edebiyatımızın ilk edebi romanı olan İntibah’ı
Balzac’ın uzun betimlemelerle süslenmiş sıcak bir aşkı anlatan Vadideki Zambak’ını ve bunlara benzer Türk ve Dünya Edebiyatından
birçok kitap okudum. YGS sonrası sınavlarımız başlarken okuma kitaplarını rafa kaldırmayı düşünüyordum ki Halil Hamit Paşa
Kütüphanesinde kütüphanecilik haftası için düzenlenen programda Isparta valisi Sayın Memduh Oğuz’un yaptığı söyleşiden sonra
bu fikrimden derhal vazgeçtim.Kütüphaneler için:
-Alıngan bir çocuğun sığınağıdır,okumayı, araştırmayı seven bir gencin en doğru limanıdır,diyor ve şöyle devam ediyordu:
-Kimi çocuğa kötü bir olay ve yahut durum için sesinizi yükselterek:"Bunu sen mi yaptın ?" dediğimizde o çocuk bundan o kadar
etkilenir ki sabaha kadar uyumayabilir. O çocuk, öyle zamanlarda mutlaka okuyacak birşeylyer bulur. Bende bahsettiğim alıngan
çocuklardandım. Yapmadığım bir davranıŞ için birisinin bana kızdığında onunla muhattap olmamak için yaşıma uygun olup olmadığına
dikkat etmeksizin elime geçen bütün kitapları okurdum. öyle ki kitaplar beni gerçekten doyururdu, yemek yemeyi bile istemezdim.
Yemeye ayıracağım gerek parayı gerekse zamanı zarar sayardım.
Bunları dinlerken "Okumak Üzerine" isimli bir önceki denememde "Kitaplar sizinle daima konuşur, dertleşir; size bilgi verir,
öğüt verir. Ama hiçbir zamanda sözünüzü kesmez." diye yazmıştım.Sayın Oğuz’un şu sözü yazdıklarımı tam anlamıyla şöyle özetlemişti:
- ... ve o kitaplar sessizce, karşılık beklemeden bana yarar sağlarken hiçbir zaman bana sesini yükseltmediler.
Sözlerimin doğruluğunuda pekiştirmiş oldum böylece. Kütüphanecilik Haftasında hazır kütüphaneye gelmişken kitaplara bakarken
alacağım kitapta kendimi nasıl bir dünyada bulucuğımı merak ediyordum.