Alemlerin efendisini, günlümüzün sultanı, insanlığın kurtarıcısı, peygamber efendimiz (S.A.V’i hangi yazıyla, methiyeyle, şiirle, cümleyle, kelimeyle anlatırsak anlatalım yetersiz ve aciz kalır... Ona ne yazılsa az, ne anlatılsa eksik kalır... Üstat Necip Fazıl şöyle diyor:
_Bu eserimde anlatılan bütün eksiklikler benim, bütün iyilikler sizin eseriniz YA RESÜLALLAH...

O usta kalem ki, aciz kalırken ALLAH RESÜLÜNÜ anlatmaktan biz bir hiçiz... Hani sevgiliye anlatamasın ya sevgini, kalbin atar kelimeler düğümlenir seçilen bütün kelimeler yetersiz kalır ya, bu sevgi, bu muhabbet, bu ask ondanda ileri... Kâinatta hiçbir insan onun kadar sevilmedi... Müminlerin çarpan kalbi, gözündeki yaş, yüreğindeki sevdadır onun sevgisi... Kurtuluşun anahtarı, Rabbine yakın olmanın rehberi, huzur ve mutluluğun kaynağıdır onun sevgisi....

Peygamber efendimiz MUHAMMET MUSTAFA(S.A.V’in sevgisi yaşamımızın ayrılmaz parçası olmalıdır. Peygamber efendimizin(S.A.V ahlakının esindeyiz kendimizi sorgulamalıyız. Hayatımızı peygamber efendimizin(S..A.V’in hayatına endekslediğimizde, huzur ve mutluluğu yakalayacağımızdan kimsenin endişesi olmamalı....

O hayat ki, sabrın kalesi...

O hayat ki, sevginin anahtarı...

O hayat ki, adaletin timsali...

O hayat ki, ilmin rehberi...

O hayat ki, karanlığın aydınlığı...

......Ve biz bu hayatın neresindeyiz? Onun muhasebesini yapmamız lazım... Her şeyin muhasebesini yapan biz, hayat muhasebemizin çıkmazındayız... Kendimize gelme vaktimiz gelmedi m? Çıkmaz sokakları bırakma vaktimiz çoktan geçti... Kaldı ki, öyle bir vakitte yok zaten...Peygamber efendimiz(S.A.V çocukluğunda bile örnek bir insandı. Ona insanlar MUHAMMEDÜN EMİN(En güvenilir insan diyorlardı... Kardeşin kardeşi dolandırdığı çağımızda biz bu hayatın neresindeyiz? Bu kutlu doğum haftasında peygamber efendimizi(S.A.V’i tanımaya ve onun sevgisiyle yanmaya ve kendimizi bulmaya çalışalım...