gün batar/ken saçlarında..

• 26 Mart 2013 Salı 10:04:46

Gecenin zifirinde/yüreğimde şaşı bir baykuş karanlığında..ne tarafa b/aksa..kendine b/akıyor insan..çevir aynanı bana..çevir yüreğini..kendime bakmak istiyorum ki

İÇİN
-den geçiyor yine
İÇİM..

sesime ödünç bir sessizlik alsam, hani dalsam tırnaklarımı yemeden önce parmaklarına ki intihar ettiğin uçurumları tutabilir miyim tırnaksız..

parmak uçlarım nerde. bileklerimin yukarısını röremiyorum..yanıyorum..saksıda kurutmayacağım adını..su da vermeyeceğim ki her kelimende düşecek sayfandan benli yapraklar..

kum saatimi kırdım/çöldeyim..düşü gördüm tabanlarımda vuslata kesik cam kırıkları..ölümle-yaşam arasında bir yere saklanmış olmak ne garip..karamsar bir lodosa tutuluyorum/kapat pencereni..gün batıyor saçlarında..alışık olmadığım bir kumrallık avuç içlerimde/yüzüme sürüyorum..yüzün gibi..

kelimelerimde dolaşıyor yine vuslatın tınısı..yazılan tüm sözcükleri tek tek yakmak istiyorum..üstüm nikotin kokuyor..avuçlarımda mürekkep lekeleri..farkında mısın odandaki lambanın aydınlığından..ne zaman gitsen benden daha çok yanıyorlar..

(...)