Âya alemde herhangi bir düzensizlik görebiliyor musun ki itiraz ediyorsun?

Hem sen Nazzam değilsinki, nizama itiraz edesin

Hem sen Mukaddir değilsinki şekil verip takdir edesin.

Hem sen Muktedir değilsinki senin kudretine ihtiyaç duyulsun.

Hem sen Hâkim değilsinki senin hükmün geçsin


Hem sen Hakîm değilsinki dar zihnin hikmetle işler yapsın.

Hem sen Alim değilsinki alemin etvarını en ince ayrıntısına kadar bilesin.

Hem sen Semi’ değilsinki bütün sesleri işitesin.

Hem sen Basir değilsinki her tarafı en küçük noktasına kadar göresin.

Hem… Hem

İşte ey insan! Sen böyleyken haddini aşma! Ubudiyetini takın. Aczinde kuvvet,fakrında gına, zilletinde izzet bulasın. Zira gördünkü alemde hiçbir dahlin yoktur.

Ey insan! Sen kıymetini kullukta bulursun. Zira senin hilkatinin sebebi budur. Boyundan aşıp alemin çarkına dil uzatma, alemin tasarrufunda bulunma, alemdeki hikmetleri abes yapma, görme, alemdeki nizamı düzensiz, mahlukatıysa başıboş sanma, görme. Çünkü bir yerde görünen bir düzen o yerdeki bütün intizama işarettir. Zahiren düzensizlik görünsede bu düzensizlik, düzen içindeki bir intizamdır. Nasıl ki güzelliğe mikyas olan çirkinlik gibi, İşte alem serapa hikmette ve intizamdadır.

Cenab-ı Hakk’ın vermiş olduğu akıl terazisini mihenk yap ta ki mevcudatın hakiki sahibini ve mutasarrıfını bulasın ve O’nun hikmetini derk edebiliesin. Yoksa aklın başına bela olur. Sonra döner ahiretini harab eder.

İşte ey insan! Nasıl bir Zat’a kullukta bulunduğunu bil, düşün, ayıl, Zira hem saadeti dünyeviyen hem de saadet-i ebediyen kulluktadır. Sen kulluğunla sultansın eşref-i mahlukatsın





Mikail DEMİR