İhtişamın , Muhteşem Süleymanıyım Şulenar
hayrettin taylan
İki tespit arasında teşbihlerimin tespih boncuğu incikliğini sayıklarken.
“İkrar”ın tekririnde imkansızlığının inkarı gün yüzüne çıktı.
Belirsizlik sıfatına ulanmış bir gelecek gibi suskun yarınlara yar gölgen düştü.
Sukutum ve suskunluğuma değiyor değmediklerin, diyemediklerin, yaşamayamadıkların.Gittikçe imkansızlığın sızısı oluyorsun.
-Örülen duvarların altında kalmışlığın var.Kalmışsın kendi duvarlarında.Başkasının duvarında değil.İnsan kendini aşar, kendini aşınca her şeyi aşar. Anacıl duvarların bahane yazılarında okunmaz gerçek sevda yazgısı.
-Aşmayı aşılamak gerek ruha,yaşanmaya, anlara.Yeşermek lazım imkana.İmkansızlığı düşlerden ayrıştırmak gerek.
Sevdikçe, istedikçe , bekledikçe, gelmedikçe çoğalıyor anlamların.
Vefanın , vefatı yok sevdamızda. Erdemlilik ovasında yeşeren en güzel ilmi akışız.Naifliğin akıyor pınarlarıma.Karışıyorum sitemlerimle senli sulara.
Ben üzülmesem de harflerim üzülüyor.Hüzne bandırılıyor sözcüklerim.Seni çok özlediğimde görmek imkanım gözlerini kapatıyorsun.Oysa gözleri kapalı da seni seviyor, özlüyor ve de görüyorum.
-Dokunuyor bu aşamadığın duvarların yazısı.Kendinle tanışamadığın benlik kumaşının hüznü siniyor hazanlara.
-Bir damla kadar dolsun sevgin. Çok mu? Bir damla ile başlasın okyanusun çoşkusu.
Süzülüyor sevgin.Çoğullarımla sendeyken ürkek tekillerini sunma sakın.
Sana talipliğin talebesiyim. Taleplerimin tekrirlerinde tanımsız duygularım var.
Cevabını duymuyor uzaklık. İçtenliğini görmüyor içsel ayna.Yangınlarını anlamını sezmiyor benlik. Kuşkunun kavıyla yanıyorsun uzaklara.
-Oysa güven sularım var , güvensizliği yıkadım, aşkı sızdırdım.
Sevdamız, gizli seslerin şifresinde, özlü sözlerin anlamında, kavuşmanın kavuştağında, aynı duygunun aynasında, aynılaştığımız her şeyde, her yerde. Sana teslimliliğin timsaliyim. Kaygı timsahları gezmesin gönül ırmağında.Kendini yeme, aşk bizim içimizken, işimizken.
Aşk bana “buyur” dedi. Aşka buyruksuz geldim. Emrinin Emira’sı olarak şulelerini sar sensizliğime.
İki kalbin aynı atışlarını sayamaz sayaçlar.Ritmik bir sevgi duruşuyuz.
Sırları ütüleyen, surlarını büyüleyen kahinciliğim dizelerde başlar,dizinin dibinde son bulur.
İhtişamın, ilk bakışın gibi muhteşem, son sözün kadar kitabı, ilk öpüşün kadar baştan alıcılığın algısı, ilk dokunuşunun görkemi kadar içsel olmalı.
Çünkü ben yüreğimle baktım, sevdim, sana geldim. Bu yüzden gerçeklik biz kadar netti.
Aşk yalnızca bir süreçtir. Bu süreç daha sonra kendini sevdiğimiz her şeyin yerini alır. Yani düşlerin, düşüncelerle gebeliğinden doğan yaşam çoğulunu çocuğudur.Yan, hazın hazırlıklı anlarla anılaşmasından oluşan yansık demler çeşnisidir.
Yan, sürekliliği olan bir şeyin varlığına varsıl zaman olmaktır.Birlikte bir olmak, bir’ken mutluluğu, hazı, sevgiyi, özlemi, huzuru güzel yaşamak seyirliğidir aşk.
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.