Bir Saat

• 19 Mart 2013 Salı 14:44:27

Gül yataktan kalktığı gibi,kendisine bir kahve yaptı.Hemen bilgisayarın başına oturdu.Eşi onun telaşlı haline güldü..
“Ne oldu yine mi yazı yazacaksın?”
“Aşkım harika bir mizah kurguladım..Zaten bizim evde mizah çok.bana bir saat izin ver.kısa bir yazı zaten..”
“Yetti artık senin bu merakın,yeter ya..”
“Aşkım ne olur,bir saat izin ver bana,sonra canın ne isterse söyle,vallahi can kulağı ile dinleyeceğim.”
-Tamam yaz bakalım,oyala kendini ipe sapa gelmez yazılarla..”
-“İpe sapa gelmez bir yazı sende yaz görelim bakalım..yazamazsın ki,sen ancak emeğe çamur atarsın, çamursun aşkım sen,çamur..”Gül heyecanla yazısını yazmaya başladı.Daha iki cümle kurmadan eşi mutfağa çağırdı..
“Gülom çabuk gel, sırtım çok kaşındı,kaşayıver çabuk,çabuk koş..” koşarak gitti eşinin sırtını kaşıdı..hemen bilgisayarın başına koştu.Bir paragrafı yazıp bitirdi.Telefonuna mesaj geldi. Oğlundan dı gelen mesaj..
-Anne toplantı var..”
Bu yıl hiç veli toplantısına gitmemişti.Onun bir veli toplantısı olacağını da düşünmedi. İkinci dönemin yazılıları bu hafta başlayacaktı.
-Tamam anladım.” Diye mesaj gönderdi.
-Ne anladın,anne!”
-“Arkadaşlarınla toplanacağını”
-“Saçmaladın anne! Sınıf öğretmeni toplantı yapıyor,özellikle de benim velimin gelmesini istiyor.. saat dörtte okulda ol..”
-“E benim salak oğlum,sen öğle yemeğinde geldiğinde bana bunu söylesene,dersten mesaj atıyorsun,öğretmenin yakalasa bunun anası da manyak diyecek..geri zekalı..”
Gül tekrar yazıya döndü.Ne yazacağını düşündü ikinci paragrafa başladı.Eşinin onu çağırdığını duydu..
_”Gülom gel benim ensemdeki saçlarımı makine ile kesiver..”Hiç kızmadan gitti.Eşinin ensesindeki saçları kesti.Enseye dağılan kılları üfledi.”Saatler olsun” diyerek bilgisayarın başına oturdu..Eşinin bitmez tükenmez istedikleri hiç bitmedi,bana elma soy,gözlüğümü getir,benim okuduğum kitabı nereye koydun,akşama spora gideceğim kıyafetlerim hazır olsun,eve ne alınacak,akşama ne pişireceksin, Cem ‘ leri ne zaman yemeğe çağıracaksın..

Gül gayet sakin cevaplar verdi.Oysa sadece bir saat istemişti.eşinden.Öğleye doğru eşi işine gitti,Gül, oğlu gelinceye kadar yazının üçüncü paragrafını da bitirdi..Oğlu kapının zili çaldığında yazı bitmişti.İstediği gibi olmamıştı ama;yine de fena değildi yazdığı yazı.

Yazıyı öylece bırakıp oğluna kapıyı açtı.Oğlu mutlaka müzik dinlerdi eve geldiğinde hem de son ses açardı o berbat,iğrenç,baş ağrıtan müzikleri…Disko tarzı müzik eşliğinde oğlu ile öğle yemeği yedi..Oğlu tekrar okula gitti…Yazısını paylaşma zamanı gelmişti.Arkadaşı aradı telefondan “Hemen evden çık, benim büroma gel, başka arkadaşlar da var,buradan birlikte sınıf toplantısına benim araba ile gideriz.itiraz yok hemen gel..” Gül evden çıktı..Arkadaşları ile uzun uzun sohbetler yaptı..çocuklarının okuldaki başarısızlığı gündem maddesi idi..Gülden:
-Tamam canım.hepimizin çocuğu da takdir getiriyor ama;Takdir almaları çok başarılı olduğunu göstermiyor,bir çok konu eksikleri var,bunlar seneye Ünv.te sınavına girecekler…”Ders çalış” dedim mi,”Ben takdir alıyorum,daha ne istiyor sun” diyorlar..”Takdir belgesi çocukları tembelleştiriyor,bence vermeseler daha iyi..” Hepside o konuda aynı fikirdeydi…Birlikte şehir dışındaki okula toplantıya gittiler…

Gül.toplantı sonunda eve geldi..Duymak istemediği her lafı yine duymuştu sınıf öğretmeninden…”Ders çalışmıyor.derste ,karşı köşedeki arkadaşına laf atıyor,çok konuşuyor,dersi dinlemiyor…derste mesaj yazıyor..”Eyvah ki..ne eyvah…Mesaj.. ha..tövbe tövbe..yarabbim…

Gül bilgisayarın başına oturdu aklı yazdığı yazıda kalmıştı..Yazıyı bir kez daha okumadan paylaştı..oğlu karşıdan ona kıs kıs gülüyordu.Bir muzurluk var ya..hadi bakalım hayırlısı..diye düşündü..

Az sonra bir mesaj geldi..Heyecanla mesajı okudu mesaj annen şöyleydi

“Dördüncü paragrafın yazı ile ilgisini anlayamadım “
Gül şaşırdı,oysa üç paragraflık bir yazı yazmıştı .hemen yazısının sonradan eklenen dördüncü paragrafını okudu. Okudukça çılgına döndü..rezil olmuştu. Oğlu resmen onu rezil etmek ve üzmek için yazmıştı..o iğrenç paragrafı. Yazılanlar aynen şöyle idi..

“Sevgili annem,bu bilgisayar merakın nedeni ile seninle konuşamıyoruz,eskisi gibi gırgır dolu konuşmalar da yapamıyoruz…Bak dinle,bugün okulda,boş derste ossu…. Yarışması yaptık.
On beş kişi tahtanın önüne çıktık..Ben öğle yemeğinde osturgaçlı bir yemek yediğimden,birinci oldum anne…birinci..” Gül Mete diye avazı çıktığı kadar bağırdı.Hemen mutfaktan oklavayı alıp,oğlunun peşine düştü,yakalayamadı oğlu pin pon topu gibi oradan oraya zıplıyordu.kahkahalarla da gülüyordu çok ama çok eğlendiği de belliydi…Gül onun peşinden koşarken ayağı kaydı düştü.Canı çok yandı.Ayağının altına domates yapışmıştı..
Daha çok sinirlendi…Oğlu:
-“Sinirlenme anne,o domatesi tostunun arasından sen dün düşürdün,evimiz pislik içinde,yakında bizim evi belediye karantinaya alacak…” Gül yakalasa oğlunu parçalayacaktı evin her tarafında koşmaya başladılar..Mete kaçıyor,annesi kovalıyordu.O gürültü içinde eşinin eve geldiğini duymadı……Eşi ellerini havaya açmış yalvarıyordu…

“_Allah’ m,günahım neydi benim,bu çatlak kadını benim başıma gönderdin,akıl yok,fikir yok,emekli olur akıllanır dedim.Emekli oldu hala daha akıllanmadı…Ben bu kadına daha ne kadar katlanayım..Bana yol göster Allah ‘m..”

Gül, sustu…sadece bir saat istemişti...