erteleme !!!!!!!!!!!!!!

• 18 Mart 2013 Pazartesi 11:45:29

Her şey benim cesaretimle başladı.içinden geleni hiç bir zaman cagırmaya vaktin olmaya bilir Seni gördüğüm marketteki o ilk anda, gelip yanına gülümsemeseydim, dostlar arasında anlatılıp unutulacak bir anı olarak kalacaktın.senin için

hatirlarmısın ,soguk bir kıs günüydü ve günlerden sali idi,. Rüzgarla birlikte bastıran yağmurdan kaçıp, markete sığınmiştım oysaki ben bu durumlarda bir kave raardim. Camın kenarında boş bir masa bulur otururdum. Birde Kahve söylerdim. Çantamdan laptopu cıkartir sörfe dalardim yada bir kitap acar okurdum ,yagmurun sesinde.

Arada bir başımı çevirip, yoldan geçen arabaların farlarına bakarak, yağmurun hızını ölçüyordum. Kapı açılıyor, birileri geliyor, sanki beklediğim varmış gibi, her girene bakardimm.herkes beni severdi. beni görenlerin yüzünde, istem dışı bir gülümseme oluşurdu. rahatsız edecek kadar gözlerini dikip bakanlardan değildim ama büğün hersey degişikti ,kafe degil bir marketti ve ben yine ayakta neskave içiyordum,herkes dünya alişverişinde idi gözlerim sana takıldi bir günes gibi gözlerinin içi parliyordu
ılık bir nefes kapladi içimi alirken içten tebesümündeki kafa selamını,aklim gönlüm kaldi
sen başkaydın benim için, özeldin.yada özel olacaktın bunu daha o an hisetttim

Kalbim çarpmaya başladı. Ellerimin titremesini saklamak için, fincanı masaya bıraktım. Bir an göz göze geldik, donup kaldım. gözlerimde işiltılar saklanmıyordu artik, eskiyor gözlerimin önünde, senden önce ne varsa hayata dair, . Hiç aklımdançıkarmıyordum , terime karışıyor yüzün, iki göğsümün arasında öpüyorsun, hayalim bile garip bir hüzün….

Kod adı kahkaha olan anlar biriktiriyorum hayatımda, kimse görmesin diye saklıyorum acılarımı. Kim bilebilir gece yarılarında boş bir yatağa sarılarak uyumanın sancısını?

Kime baksam gözlerine benzer bir göz arıyorum. Sessiz kalıyor ya bazen sözlere aklım, aklımın uzun süren seyahatleri yüzünden. Bir uçup gidiyor benden, sana konuyor kuş gibi, hasretin adı bile aklımla kayboluyor.

Unutmak iyidir bazen, unutmak da ister ya insan; bütün unutmak istediklerinin mıh gibi gelip çakılmasıdır en öne acı olan.

Dünyanın eteği sarkıyor belinden, benim kalbimden aşkım. Hiç kimseye söyleyemediğim bir sır gibi yaşıyorum sensiz kalan bedenimi. Oysa harcasam bozuk para gibi, kim sorabilir hesabını?

Sana vurgunum deniz diplerinde, başka bir rengi arıyorum seni sevdikçe. Büyük bir okyanusa dönüyor düşlerim, senin aklından, bedeninden, ellerinden, öpmenden daha başka bir yol arıyorum içimde. Renkli balıklar, mercanlar görüyorum. Bütün gördüklerimin sebebi sensin diye, düşünüyordum,Bana iyi geliyorsun ne yalan söyleyeyim, ne zaman tutsam elini, ne zaman duysam sesini, içimde çiçekler açıyor. Ama bahar dediğin de mevsim işte, geçiyor zamanı gelince.

Balonlar uçuruyorum renk renk balkonumdan, birisini görürsün belki kafanı kaldırınca diye hevesle bekliyorum. yokluğundan çıkartıp kokluyorum sevgini ve aşk senin ellerinde, benim kalbime değince eflatun kokuyordu ben düş aleminden dönene kadar ….Sen her zamanki asaletinle, hafifçe tebessüm ettin ve dönüp dostlarınla sohbet etmeye devam ediyordun. Hala sana bakıyordum.

Ayağa kalktım, yürümeye başladım. Sana gelen yol, sanki kilometreler sürüyordu. Ne söyleyeceğimi bilemeden, şuursuzca yürüyordum. Gelip yanında durdum. Gözlerimi bir saniye kırpmadan, bakıyordum. Dönüp gülümsedin yine. Ağzımdan çıkan sözlerin kontrolü artık elimde değildi. Şimdi düşününce, bir daha asla yapamazmışım gibi geliyor. O anda, sanki beni başka birisi seslendiriyormuş gibi hissediyordum.

“ Merhaba! dedim ve daldim gittim
rügarinin içinde,genclik yıllarima,(ama ben sizden çok daha değerli bir şey istiyorum. Diyorum ki, sizi sevsem ben, hem de çok sevsem. Bazen ben gelip omzunuza koysam başımı, güvendiğim bir dağa yaslanır gibi; bazen de siz başınızı saklasanız göğsüme, bir annenin koynuna saklanır gibi, olmaz mı? güzel bir filmi birlikte izlesek, hikayeler anlatsanız bana, okuduğumuz bir kitabı tartışsak ve geceleri yatakta boşluğu sarmasa ellerimiz olmaz mı? Çok sevsem sizi, belki siz de beni ve bitse gözlerinizdeki şu yalnızlık bakışı, olmaz mı?”diye düşünü verdim ,oysaki siz evli idiniz ve ben sizi hiç tanımıyordum
ama yıllardır tanıyormusum gibi oldum neden , bilmiyorum,Sonra nasıl gelişti olaylar, nasıl televizyon seyreder olduk akşamları el ele, hatırlayamıyorum. Artık yalnızlıkla sarılmış uykulara dalmıyoruz, sevdaya tutunduk, yaşam üstümüze hangi ağırlığıyla gelse, üstesinden geliyoruz. Artık çok mutluyuz. Ancak hep aklıma takılmıştır, o gün bir cesaret, gelip yanına konuşmasaydım, şimdi burada olur muyduk? Daha önemlisi, orada bana konuşmayı yaptıran güç neydi?Asla yapamayacağım bir şeyi yaptıran, beni yanına sürükleyen ve ağzımdan o cümleleri çıkartan, nasıl bir sihirdi? Sanırım kaderin önüne geçilmiyor. Aşk melekleri sizin için mucizeler gerçekleştiriyorbazen cesaret oolmak ve hisettiğimni söylemek çok güzel oluyormusanı yasamak ve paylaşmak....