'' Ben daima sana âşıktım; ama sen şimdi çıktın karşıma. ''

Yazınızda geçen bu söz bana Kalu Belayı hatırlattı...

Bezm-i Elest de Tanrı,insanları yaratmadan önce ruhlar karşısında onları yarattığına dair bir söz alır...
ve derki;
''Ben sizin Rabbiniz değil miyim?''
Ruhlar: ''Evet Rabbimizsin!'' der ve bu sözü tasdik ederler...
(Bezm-i Elest'in amacı; kıyamet günü biz bunları bilmiyorduk demesinler diye)



Şair burada da bu diyaloğa benzer bir durum içerisindedir...

Ey sevgilim! benim tenim, vücudum daha yaratılmadığında, damarlarımda henüz kan akmadığında; benim bu ruhlar aleminde seni seveceğim belliydi... Ve ben seni seveceğimi, sana aşık olacağımı,seni arzulayacağımı taa ezelden biliyordum...

Ve ben o gün aşkımıza yemin içtim... Seni daima seveceğime,ve bedenim yaratıldığında dahi seni kalbimde taşıyacağıma söz verdim...Maddi dünyada kavuşamasak dahi; yeniden kavuşma günü geldiğinde nasıl ki doğarken seni seveceğime söz vermiş isem yine Bezm-i Elest de ruhlarımız kavuşacak ve ben seni sevdiğimi unutmayacağım ve bu sözü sana vuslat vakti hatırlatacağım ...
sakın ola haberim yoktu deme seni sevdiğimi bilmiyordum deme...
verdiğimiz sözü unutmuş olamazsın...

belki de sen maddi dünyamda geç çıktın karşıma ziyanı yok yeminimiz taa ezelden beri bâki...

DER GİBİYDİ...
ANLATMAK İSTEDİKLERİNİZİ SINIRLANDIRMAK İSTEMEDİM...
HADDİM OLMAYARAK GÖZÜME TAKILAN BİR CÜMLEYİ HİSSİYATIM EL VERDİĞİNCE YORUMLAMAK İSTEDİM...

DERİNDİ...

KALEMİNİZE VE YÜREĞİNİZE ELEM DEĞMESİN...
SAYGILAR...
SELAMLAR...

Gidiyorum derken ,gitmek istemiyorum ,gelme ban derken seni özledim kıyma ban olmuş
ruhun hala aşkla yanıyor terk etmek istesede dil yürek mahkum kalmış ve göbek bagı baglanmışka aşkla kesmek koparmak ne mümkün aşk cıkmaz bir sokaktır zaten yolu ancak aşık olan bulur aklıyla aşk da akıl calışmaz densede her cıkmaz sokagın muhakkak bir cıkış yolu vardır
nefes kesen bir yazıydı