SOKAK ÇOCUKLARI (KURUYAN FİDANLAR)
Toplumun kanayan yarası; çözüm bulunmalı bulunmazsa neslin heder olması bir yana bütün toplumu yakacak bir ateş. Sokaklarda güven kalmaz huzur kalmaz milletin geleceği kalmaz.

Medeni devletler gösterişli yaşamayı ve israfı lüksü medeniyet ölçüsü olarak gördüler gösterdiler
İnsanları tüketici, daha yok mu? Daha yok mu?( hel min mezid) mantığına alıştırdılar
Medeniyetlerinin sonucu bu oldu.

Hâlbuki insanlığın yokluk yıllarında bile İslam toplumu bu kadar çaresiz ve duyarsız kalmamıştı
1400 yıl önce efendiler efendisi yetime öksüze kimsesize yardım ve haklarını korumak için o kadar kanun vaz etmişti ki; toplumda yetim, kimsesiz, el üstünde tutulur olmuştu.

Hakeza atalarımızda bu konuda çok hassastılar; bırakın insanı, sokak hayvanlarını, dağlardaki yaban hayvanlarını korumak için vakıflar kurdular yaşattılar.

Gel gelelim modern çağın modern tüketici insanı baş edemedi insanlığın dertleri ile. Derman olamadığı gibi, yeni yeni sıkıntıların dertlerin türemesine sebep oldular.

Başta bunun çözümünün aileyi düzeltmekten geçtiğini akıl edemedi etse bile işine gelmedi
Ailenin içi sürekli deşildi ve hala deşmektedirler de.
Her türlü aile üzerinde uygulanan program aileyi bir daha çökerdi ve bir darbe daha vurdu.

Bütün bu işler devletin görevi durumuna getirildi ve devlette imkânsızlık iş bilememe ve çalışanlar yüzünden verimli olamadı. Olması da mümkün değildi zaten
Çünkü toplumda yozlaşma olunca bütün birimler hep birlikte kokuşuyor neresini tutsanız orası kopuyor elimizde kalıyor

En şatafatlı gösterişli Amerika çareyi bu sorunları görmezden gelmekte gizlemekte buluyor.
Sonuç olarak, başta sokak çocukları olmak üzere, toplumun birçok derdinin ilacı yine kendi içimizde; dinimizde, örfümüzde, geçmişimizdeki uygulamalarda gizli. Amerika’yı yeniden keşfetmenin manası yok kanaatindeyim.
Adnan Sivri 15.03.2013