Zamanın birinde, aklı selim sahibi, kanaat önderi muhterem bir zat yaşarmış.
Bu muhteremin hayırsız bir oğlu varmış.
Bu oğul babasının başını öne eğecek işler yapar, ne saygı ne de sevgi bilirmiş.
Baba en sonunda sen adam olmazsın evlat gel bana bir iyilik et, çek git buralardan demiş. Başını alıp giden oğuldan uzun süre bir haber çıkmamış.
Gel zaman git zaman bir gün babanın kapısı gürütülü bir şekilde çalmış.
Adamcağız kapıyı açmış birde ne görsün iki tane jandarma.
adamcağızı yaka paça alıp bir saraya götürmüşler.

Huzura çıkmış, birde ne görsün tahtta oturan oğlu değil mi?
Oğul küstah bir tavırla:____Bak baba hani ben adam olmazdım? Adam olmaz dediğin oğlun vezir oldu demiş.
Baba acı acı bakmış başını iki yana sallamış.____ben sana vezir olamazsın demedim evlat adam olamazsın dedim. Demiş sen adam olsaydın beni bir cani gibi yaka paça huzura getirtmezdin demiş

Dedemden dinlediğim çok şey var daha yeri gelince anlatacak


Saygılar