" ADEM'İN HAVVANIN YARISIYIM BEN " ......NİZAMİ MERT....

• 14 Mart 2013 Perşembe 17:27:56

" ADEM’İN HAVVANIN YARISIYIM BEN "

Rabbimin severek ve isteyerek yarattığı bir insan olarak sorumluluklarımın neler olduğunu ve ne için yaratıldığımın cevaplarını bulmam gerekir diye düşünüyorum. İnsan olarak savaş verdiğim o kadar çok olumlu ve olumsuz dugularım var ki? Bütün bunların cevaplarını bulduğumda hayatla yaptığım mücadelenin daha kolay olacağı inancındayım. Rabbim yaratmış olduğu hiç bir canlıyı dayanamayacağı imtihanlarla karşı karşıya getirmemiştir. Eğer karşı koyamayacağım soru ve sorunlar varsa eğer bu benim isteyerek yapmış olduğum sorunlardır.
" Başınıza gelen her hangi bir musibet kendi elinizin yaptığı (işler) yüzündendir. (Allah hatalarınızın) bir çoğunuda affeder. Şüra/30..."
" Siz, Yeryüzünde Ona engel olamazsınız. Sizin Allah’tan başka ne bir veliniz, Nede bir yardımcınız vardır. Şüra/31...
Her insan yaşamına dikkat etmek zorundadır. Dünyamız sadece sonsuz hayata hazırlanmamız için yaratılmış bir geçiş yurdudur. Bu dünya insanoğlunun çakılıp kalacağı şeytanın tahrik edici fısıltıları ile kendini yeterli göreceği bir yer değildir. Her durumda dikkat etmek zorundadır. Dostlarımızı seçerken faydalı olanlardan seçmek durumundayız. Eşlerimizi seçerken Sonsuz yaşam yurduna taşıyacak kadar zeki ve akıllı olanlardan seçmeliyiz. Çünkü Rabbimiz her konumda bize " Akletmiyormusunuz " Düşünmüyormusunuz " demektedir. İnsanın Rabbi ile olan dostluğu kaim ve daim olursa " Rabbimiz ona iyi ile kötüyü ayırd edici bir feraset (bakış açısı) verecektir. Bunu bizatihi kendisi Kitabı mubinde söylemektedir.
" “Allah inananların dostudur. Onları karanlıklardan aydınlığa çıkarır. İnkâr edenlere gelince, onların dostları da tağuttur. Onları aydınlıktan alıp karanlığa götürür.” (Bakara 257)
“Ey iman edenler! Allah’tan korkarsanız O, size iyi ile kötüyü ayırt edecek bir anlayış verir.” (Enfal 29)
Özgür olan ve asla başı boş olmayan insan Rabbine ve dostlarına olan Muhabbeti ile de her yerde ve her zaman göze çarpar gönüller feteder. Bu Alemlerin Rabbi olan Allah’ın onun üzerine koyduğu özel bir sevgiden dolayıdır. Sureyi Meryamde de bunu açıkça görmekteyiz.
İnanıp faydalı işler yapanlar için Rahmân, (gönüllerde) bir sevgi yaratacak(onları herkese sevdirecek)tir. Meryem Suresi/96....
Burda önemli olan hem kendimiz hemde içinde yaşadığımız dünya için güzel işler yapmaktır. Sevgiyi kazanmanın yolu demekki güzel işler yapmaktan geçmektedir. Bu gün dünya insanlık ailesi güzel işler yapmadığı için sevgiden mahrum bırakılmışlardır. İnsanların mutsuzluğu her şeye çıkardan bakmalarından dolayıdır. Kendilerini koşulların zinciriyle halkalı köleler haline getiren insan kendi isteği ile ve ellerinin yaptıkları yüzünden yaşadıkları olumsuzluklarının faturasını da isyanlar içinde Allah’a maletmektedirler. Bunun nedeni insanın kendini ve Haddini bilmemesinden kaynaklandığına inanıyorum." Şimdi bir şiirin anlatmak istediği mesajını yorumlamaya çalışalım."
Muhabbet gıdamdır vefaysa yolum,
Bal veren çiçeğin arısıyım ben.
Her zaman sevgiyi konuşur dilim,
Âdem”in Havva”nın yarısıyım ben.
İnsan hedefini belirlerse yaşamı kolaylaşır. Boş ve anlamsız şeylerin peşinden koşmak yerine kendini ve çevresini anlamaya çalışır. Bunu başarmasının yolu bakışlarını Yaratıcının rızasına göre ayarlamasına bağlıdır. Eğer böyle yaparsa dilinden yukarıda okuduğumuz sözler çıkacaktır.
Tüm canlanın özündeki ışıkta,
Yoksullara aş götüren kaşıkta,
Hakkın özleriyle dolu âşık”ta
Gönüller suyunun durusuyum ben.
Kendini kainatın birparçası olarak görecek gördüğü her şeyin kendi varlığını tamamladığına inanacaktır. Bu küçümsenecek bir iman değildir. Her yerde ve her zaman merhamet ön planda olacak birlikte yaşadığı evrenin tüm canlılarıda kendi yaşamlarından emin olacaklardır. Buda kainat barışının sevgiden ve dostluktan geçtiğini açıkça gözler önüne serecektir.
Bazen umutların bittiği yerim,
Haktan asla ümit kesmeyin derim,
Sabredersen eğer bir gün gelirim,
Boşalan kalplerin dolusuyum ben.
Allahtan ancak kafirler umut keser diyor yüce yaratıcı. Yüreği sevgi dolu insan çevresine ümit ve sevinç dağıtacaktır. Kararmış kalplerin ışığa kavuşması hakkın kandillerinin yüreklerde yanmasıyla mümkünolacaktır. İşte bu kandilleri düşünen akleden yüreği sevgi ve dostlukla dop dolu olanlar yakacaktır.
İnmişiz bir kere arzı âleme,
Derdin haktan başkasına söyleme,
Ruhu özgür bırak sakın elleme,
Hakkı sevenlerin delisiyim ben.
İnsan ruhunu koşulların zincirinden kurtarırsa ancak sevenlerin delisi olabilir. Derdini rabbine sunar şikayetini ona yapar çünkü o her şeyin sahibi ve malikidir...
Nizamiyim vurdum gönül telime,
Nuru candan kelam geldi dilime,
Ta ezelden girdim hakkın yoluna,
Görünmez âlemin velisiyim ben.
Yaratılışın özünü gören insan her zaman havvasız yarım olduğunu görecektir. Yoksa yüreklerde " KOŞULSUZ SEVGİNİN VE ASLA YARGILAMAMANIN " ışığı nasıl yanabilir ki? İnsanın erdemi Adem ve Havvanın bütünlüğünde görülebilir ancak. Bunu fark ettiğimizde karanlık olan dünyamızdaki yalnızlığımız son bulacaktır diyorum. Çünkü." ADEM’İN HAVVANIN YARISIYIM BEN " ya siz?......Nizami MERT/ ADANA...