Kırk yılın mektupları-6 Güzel sevgilime

• 14 Mart 2013 Perşembe 15:08:03

Kırk yılın mektupları-6 Güzel sevgilime

06.10.1972

Melek kadar saf ve güzel sevgilim Gülgün’üm

1
Ne kadar kendi kendime mektup yazmayacağım diyorsam da yine dayanamıyorum ve gururumu bir kenara bırakarak sana bu mektubu yazıyorum. Canım sevgilim anlıyorum ki artık yazdığım mektuplarıma cevap vermeyeceksin. Ama niçin? Ben bunu iki şekilde tefsir ediyorum. Birincisi gönderdiğim mektuplar eline geçmiyor yani Hikmet abi de kalıyor. Ben bunu yine kendi görüşümle kabul etmiyorum. İkincisi ise mektuplar senin eline geçiyor fakat cevap yazmıyorsun. Ben bunu da iki şekilde kabul ediyorum. Ya sen kasıtlı olarak cevap yazmıyorsun. Yahut ta evde bütün ailen biliyor ve cevap yazmana engel oluyorlar. Buna İstanbul’a gelebilirsem anlayacağım gelemezsem bir çaresini bulmaya çalışacağım. (En iyi çare seni ailenden istetmek)
Bana gelince son yazdığım 20.07. 1972 tarihli mektubundan bu yana hiç cevap alamadım aradan tam bir buçuk ay geçti benim ne durumda olduğumu tahmin edebilirsin sanırım. Köyden geldin sevgilim hiç olmazsa geldiğini bildiren bir satırda olsa bana yaz yeter ki beni unutmadığına inanayım. Senden cevap almadan doğuya gidersem perişan olurum. Burada ki yaşantıma gelince talimgah kursunun sonuna yaklaştık. On güne kadar dağıtımlar başlayacak bakalım şansımıza neresi düşecek. İstanbul benim için bir hayal İstanbul’a düşmem çok güç ancak büyük bir şans olur ki buda imkansız. Burada havalar kapalı gidiyor. Annem İstanbul’da havalar çoktan kapandı ve sık, sık yağmur yağıyor diyor. Şimdilerde durum nasıl yağmura devamı yoksa ara sıra güneş yüzünü gösteriyor mu? Geçen Pazar şehir iznine çıktım sözde İzmir’i gezmeye ama ne yazık ki yalnız bu geziden hiç tat alamadım. İsterdim ki sende yanımda kolumda olsan. Ya sevgilim işte böyle hep günlerim ve gecelerim seni düşünmekle geçiyor. Her akşam bizim alay binasının duvarına yaslanıp İzmir’in ışıklarını seyrediyor ve hep İstanbul’u düşünüyorum. Ne olurdu karşımda İzmir ye4rine İstanbul olsa idi. Ben de sık, sık gelip seni görsem. Ama bu sadece bir hayal İnşallah gelebilirsem aramıza giren anlaşmazlığı ortadan kaldıracağım. Benim bildiğim, benim sevdiğim sadakat yeminleri eden Gülgün’ün benden ayrılamaz veya bizi ayıramazlar sevgilim.

2

Şimdi öğrendiğim kadarı ile galiba İzmir’de kaldım. Çünkü bugün yemekhanede tek, tek isim okudular ve İzmir’de kalacakları işaretlediler İşaretlenenlerin arasında ben de varım.
Bugün bir yağmur yağıyor ki sorma sevgilim. Sanki bardaktan boşanırcasına. Ama ben bu yağmurdan fazlası ile memnunum zira bu şartlarda eğitime çıkamayız. Zaten biraz evvel yemekhaneye girdik artık akşama kadar ders yaparız. Cumartesi günü bizim bölük komutanına çıkıp şehir izni isteyeceğim. Zira akşama sahura kalkacağız. Hazırlanmak lazım zira daha sonra şehre kolay, kolay inemeyiz
İnşallah bu mektubum eline geçer ve sende cevap vermek zorunluluğu duyarsan, eğer eğer eline geçtiği taktirde bu mektubuma cevap vereceğine inanıyorum sevgilim. Sana olan sevgimin derecesi sonsuzdur. Sen daha nasılsın. Başım o kadar dağınık ki senin hatırını sormak dahi aklıma gelmedi. Nasılsın iyi misin? İnşallah iyi olduğunu umut ederim. Kendine iyi bak ve zayıflama ben alacağım kızın zayıf olmasını arzu etmem. Evvelden de yazdığım gibi bana bir resmini dahi çok gördün ve göndermemek için çeşitli bahanelerle atlattın. Açık söyle ben de ona göre hareket edeyim. Hiç olmazsa bu kız benimle uğraştı ve dalga geçti şimdi de canı sıkıldı bıraktı aynı bir oyuncak gibi. Bence oyun bitti tabi ki ben bunu yazmakla senin fikrinin bu olduğu düşüncesindeyim. Eğer aksini ispat etmek istiyorsan acele cevap gönder. Unutma ki seni seven ve senden bir satır olsa da mektup bekleyen sevgilin var hatırlatırım benim zalim sevgilim.
Mektubuma burada son verirken şen ve esen kalmanı diler Allah’ın selamı Üzerine olsun.

Not-1 BU mektubu senin mektubun elime geçmeden yazdım. İçeriğinde kırıcı satırlar okusan da üzülme senin ne durumda olduğunu biliyorum. Yazdığı kırıcı sözler için özür dilerim.
Not-2 Beni af etmen için sana Yıldız Kafkas’ın bir şiirini sana uyarladım Umarım yıldız Kafkas beni affeder

Ben hatıralarımı
Ben istikbalimi
Ben beni kaybettim
Hepsi neyse ne amma
Ben tek bildiğimi
Ben en sevdiğimi
Ben Gülgün’ümü
Kaybettim.



Seni canından çok seven
Sevgilin T.Pekel