- 857 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
SAHTEYDİ OYSA HERŞEY
Yürüdüğüm cadde,oturduğum bank,insanların gülüşleri…Tüm mutluluklar seni hatırlatıyor Can…Ben bu kadar yalnız kalmamıştım ve bu kadar çaresiz…
Çok farklıydı benim hayallerim dahası sen olmadan, seni tanımadan önce bende çok farklıydım…Sahte gülümsemeler yoktu hayatımda,çaresizlik yoktu.Yollar hep mutluluğa çırpmıştı kanatlarını,hüzünlü bekleyişler sadece babam içindi…Oysa çok mutluydum renkli legolarla kuleyi tamamlayan masum çocuk kadar sonra sen geldin kulemi bir bir alt ettin.
İçim sıkılıyor kimsesiz bir odada dört duvar değil de dört bin duvar üstüme geliyor Can…Niye yoruldun bu kadar niye yoruldum bu kadar niye korktuk birbirimizden…
Neden karşına çıkamadım ki ben neden seni severken söyleyemedim ki niye seni seçti kalbim…
Okula geldiğim ilk gün attığın diken Eros’un oku muydu acaba:) ahaahaa:)
Bu kadar çaresiz oldum işte ağlamakla gülmek arasında…
Seni sevdim Can sadece seni seni seni…
Tüm bilinmezlikler sana çıktı bildiğim tek şey sen sandım ama sen…Yolunda eski bir aşka ağladın,eski bir aşka yandın…
Her oturduğum yerde seni alıyorum karşıma hesaplaşıyorum seninle,sana aşkımı anlatıyorum,seni seviyorum ve seninle gülüyorum…
Keşke hiç bilmeseydin,keşke sen beni hiç bilmeseydin, keşke ben kendimden bu kadar geçmeseydim. varlığın varlığımı şereflendirdiği gibi varlığım varlığını şereflendirseydi…
Ne olurdu bir gün buluşsaydık ben kararsız kalmasaydım,karşına çıkıp seni sevdim diyebilseydim,konuşulacak tek konu b/i/z olsaydık…
Ben sende sevdim her şeyi senden sonra yöneldim Rahman’a,senin varlığınla sevindim…
Sahteydi oysa her şey.
Bürümüştü dört bir yanımı sessizlik,karanlık…Ben o karanlıkta kayboldum…Sen aşk’tın,Sen dost’tun,Sen herşeyimdin oysa sen sessizliğim oldun,sonum oldun,sol’una alamadın beni…
Benim sol’um senin sol’unu döver:))