Evim sensin ....



Dudaklarım senin adını sayıklar, öyle böyle değil anlatamam bile,

Hani, kalpten seversin ya,

Hani ölürcesine,,

küçücük bir evin içinde,

Sadece sen ve ben .....



Evet,

Evim sensin,

Ne yana baksam hep sen,

Gülüşlerinde tutsaklık var,

Ellerinde dokunuşların,

Dilinde bir tek ben ...


Ne güzel değil mi?

Sözlerde bütünleşmek,

Yarınları hissetmek,

Ufuklarda kaybolmak,

Sevmek bumudur ?

Yoksa !

Tek yürekte bir olmak mı ?



Hani bir flimde sevginin anlatılmaz yani vardı ;



Kendini bile hatırlamayan sevgili der ki,

Ben seni hatırlamasam, yaşamasam,

Sen beni hep sevecek misin ?


Sevgilisi der ki;

Ben seni her zaman seveceğim...

EVİM SENSİN ...



İşte budur sevgi,

Son ana kadar tutabilmek elinden...


Sevdiğinin kollarında tatmak mutluluğu,

Bitmeyen umudun yolculuğunda hayat,

SEN ve BEN .............








12/03/2013
19:20/SALI
YAZAN: ŞEBNEM ÖRS