Yalnızlığım
"Sevemem.. Sevemem başkasını" derdin çoğu zaman.. Kirlendi mi bu aralar sözlerin. Ağladı mı cümlelerin, utandı mı bensizliğin, kimin aklındayım dedi mi düşüncelerin. Midemi bulandırdı yeminlerin.. Nefrete doydu bu yüreğim. Kazıdım aklıma tecrübeyi, sadakat; geri tepilen bir emekmiş meğer. Çile; boşlukta atılan sebepsiz bir çığlık.. Ağlamak; her damlada değer kaybetmekmiş kalpten.. Sevmenin sonucuydu bu acıklı yalnızlık. Yalnızken yaşanan yalnızlıktan ziyade, kalabalıkta olan yalnızlıktır içimi acıtan. Sebebine bağlamadan sualsiz sorguya çekilmek var yalnızlıkta. Çaresizlik içinde kaderin pençesine takılmaktır yalnızlığın sebebi.. Gurur yapılmaz asla ! Aklınla idare edersin yalnızlığı.. Yoldan sapılırsa geri dönüş yoktur bu duyguda. Gözyaşı dök her adımında yolun ortasına.. Bir değer bırak geride kalanlara. Unutulma asla yokluğunda ! Varlığında anlaşılmayan değerin, yokluğunda kıymete biner mutlaka.. Uzaklaşmayacaksın bu yolda; kimseden ve hiçbir yerden.. İçinde kaybolacaksın nefretlerinle beraber.
*Enes Demirci*