Özlemek...İşte Böyle...!
içine hapsolmuş ağlayan bir çocuğu susturamamak gibi bir şey ÖZLEMEK...
ÖZLEMEK, sustukça içinde çığlıklar atar...nefes almak dünyanın en büyük yükü gibi gelir sana...özlemiyorum derken, bir şarkı, bir film yada bir parfüm kokusu tetikler özlemini...
usul usul yağmur yağmaya başlar sokaklara...pencereden dışarıya baktığında için üşür...dudağında tatsız bir gülümseme ve ağlayan bir çift göz kalır senden geriye...sonra ağzında tanıdık bir yalnızlık şarkısı takılır...düşünürsün kim söylüyordu bunu acaba? ...
ÖZLEMEK.................! işte böyle...
20.10.2005
Ş.K.
Özlemek...İşte Böyle...! Yazısına Yorum Yap
"Özlemek...İşte Böyle...!" başlıklı yazı ile ilgili düşüncelerinizi ve eleştirilerinizi diğer okuyucular ile paylaşın.