MESNETSİZ SERZENİŞ

• 8 Mart 2013 Cuma 15:50:43

Karanlık gecelerde sisli gözlerine bakarken geçmişimde, şimdi poyraz yemiş yüreğim sükûta tabi…
Senin vefasızlığına tek sözüm kahrolasın ağyar.
Evvel senin derin bakışlarında neler görmeliydim diye arzularken inan kendimde değildim bilesin. Geceler boyu feryadım senin nazarında nasıl duyuluyordu ki sen kâinatı hiçe saydın yeminlerinden ne tez caydın.
Dinle ağyar dinle.
Dinle ki yüreğin söze gelsin,
Gururun sorgusuzca dize gelsin.
Ben, sensiz geçen garip gecelerimi öksüz senelerimden bir bir çıkartırken yetim kalışımın tamamen farkındaydım. Unutmamak her an benimle güneş doğmalarıyla batmaları arasında kol gezdi ve de kolladı yaptığı beni kollarından almaktı.
Düşlerim saçma sapan duyguları barındırmadı ve sevindirmedi bizleri düşlerinde paylaşanları ki biz düşleri paylaşan değil düşlerde paylaşılan olabiliriz ancak. Her gece sabahları uzak görmedim gecenin bu kadar yakın olduğunu da bilmedim.
Ben sana yoğun duygularımda nazik zamanımı ayıramadıysam bendedir kabahatin tamamı sen bak ağlamana sen bak yakarmana bir gün görülecek hesaplar beni hayat mahkemesinde darağacıyla karşı karşıya getirirken sen ömür boyu kalp mahkemem de, müebbetlere çarptırılacağını da unutma.
Unutma ağyar unutma.
Unutma ki unutmak günü öldürür ve umudu bitirir,
Çok iyi bilesin ki geleceği güldürür ve de ümidi getirir.
Unutana ve unutturana edeple selam olsun.