KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 794 Okunma
- 6 Yorum
- 0 Beğeni
SUÇLUYORUM SİZİ
Suçluyorum sizi!
Bana böyle öğretmediniz hayatı.
Ne çok severdim sizi!
Küçücük yüreğimle.
Sevmeyi öğretmiştiniz çünkü.
‘Ölüme gidin sevginiz için, saklamayın! Utanmayın sevmekten! Kuşları, çiçekleri, hayatı, ailenizi, sevginizi sevin.’derdiniz.
Ama; yalanmış sevgiler bunu öğretmediniz bana.
‘Dostluk’ derdiniz ‘her şeye bedel, bir dostunuz oldu mu hayatta sırtınız yere gelmez çocuklar!’
Oysa ki sırtım yere çoktan alıştı.
Ya ben öğrenemedim dostluğu ya da sırtım yeri pek bir sevdi.
Ne olursa olsun dimdik yürümeyi, başımı hiç eğmemeyi sizden öğrendim ben.
Siz demez miydiniz hep: ‘Namerde boyun eğmeyin, kaypak olmayın hayatta, hakkınızı yerde bırakmayın, çalışın, didinin, uğraşın ve adam olun!’
Nasıl bir şeydi sahi adam olmak?
Bunu niye öğretmediniz?
Ya da neden öğrettiklerinizden farklı?
Adamdan sayılıyor şimdi burada rüşveti yiyen, el ayak öpen, başını eğen…
’Savaşmayın, savaş kötüdür, küçücük bebeler suçsuz yere ölür!’
Bebeler yaşama merhaba diyemeden gider olmuşlar…
Doğrularımı şaşırttınız bana.
Sizin öğrettiğiniz doğrular çok farklıydı oysa.
Suçluyorum sizi.
Bana böyle öğretmediniz hayatı!
‘Türküleri sevin!’ derdiniz, ‘onlar kalpten gelir.
Bir dile döküldü mü hayatı anlatır.’
Hep sevdim türküleri.
Bu yüzden elimden düşürmedim hiç sazımı.
Ama bu da yalanmış, bunu da yanlış öğretmişsiniz.
Arkadaşların arasında pop müzik, rak müzik diye bir şey var. Pek bir cahilim bu konuda.
Sayenizde!
Türkü dedim mi ben. Hangi çağda yaşadığımı sorgular oldular.
Neyi doğru öğrettiniz bana?
Hayat dediğiniz şey, neden farklı çıktı karşıma?
Suçluyorum sizi!
Bana böyle öğretmediniz hayatı!
Oysa, oysa ne çok severdim sizi…
Küçücük yüreğimle!
YORUMLAR
Oysa bize öğretilen hayatı yaşamak bir yana, dayatılan ve başkalarının olan hayatı yazarız çokca...
Güzel ve genel doğruları olan yazı.
Kutladım yazarı.
+ ve - kutuplar arasında sıkısıp kalınmıs bir antisosyal kişilik karmaşası gibi .....
pozitif bakmak gerekir .... neyin ne kadar doğru yada nekadar fazla olduğuna en zıt kutupların bile orta karar ortasında yetişmişlik sağlanmalı yeterince hayata dair yadırganmamalı bence yasanmıs oğretiler içinde kendimi ....hem neden biz sorgular olduk oğrenilen yada oğretilenleri bizdemiydi hata yoksa karsı tarafın oğretilerimi fazla idi yada onlarınki bize gore daha modern onları biraz irdelemek gerekmezmiydi acaba:.?
Ölüme gidin sevginiz için: Ölümü göze aldığın anlamıyorsa nâdân sevgili utansın...
‘Dostluk’ derdiniz ‘her şeye bedel: Dost olmayı başaramayan cahil utansın...
adam olmak: İnsan görünümlü, dört ayaklılar utansın...
Türküleri sevin: Kendi değerlerinden utanan, aşağılık kompleksine yakalanan ruhlar utansın..
Küçücük yürek sana öğretilenlerin hepsi doğruydu ama doğruyu yanlışla karıştıran, sapla samanı ayırt edemeyen insanlar çoğunlukta olduğu için sana yanlış gibi geliyor...
Oysa yanlışlar olmasa doğrunun, çirkinlikler olmasa güzelliklerin, nefret olmasa sevginin hükmü kalmazdı.
Hayatta öğretilenler ya da öğrenilenler...
Karamsar olmayı sağlayan şeyler demek ki öğrenilenlerden kaynaklanıyor...Keşke bana öğrettiği gibi olsaydı hayat...Keşke söylediği gibi olsaydı o küçücük yüreğimle beynimle o kadar inanmıştım ki ona , ama; yine de iyi ki öğretmiş diyorum, iyi ki onları öğrenmişim...Öğrenilen olgular değişse de içinde hep bir umut oluyor insanın...
Sevgiler...
Öğretilen değil sizin yaşamdan neler öğrenebildiğiniz önemli.
Karamsar olmayın,bardağın dolu tarafını görün lütfen.
Sevgilerimle
