Fıtratın Zuhuruna Vesile Olmak

• 6 Mart 2013 Çarşamba 04:06:49

Fıtratın Zuhuruna Vesile Olmak

Fıtrat: Kelime olarak yaradılış, tıynet, hilkat gibi manalara geliyor. Bir şeyi başlangıcında yarmak, kazmak anlamına gelen ve “fatr” kökünden türemiş olan fıtrat kelimesi, “ilk yaratılış” manasına gelir. Yani, mutlak yokluğun yarılarak, içinden varlığın çıkmasıdır. Fıtrat, bu yarma sonucu ortaya çıkan ilk varlık halidir.İbn Manzur, Lisânü’l-Arab adlı eserinde “fıtrat”ı şöyle tanımlar; yaratılış, yapı, karakter, tabiat, mizaç, peygamberlerin sünneti, kâlb-i selim, adetullahtır. Ayrıca hilkat, tabii eğilim, hazır olmak, huy, cibilliyet, içgüdü, istidât gibi manalara da gelir.

Terim olarak fıtrat: "Allah Teâlâ’nın mahlûkatını kendisini bilip tanıyacak ve idrak edecek bir hal, bir kabiliyet üzere yaratmasıdır. İbn-i Arabi ise “fıtrat” sözcüğüne "bir şey üzerine yaratılmak" mânâsı vermektedir.

Dünyaya geliş gayemiz: Marifetullah ve Muhabbetullaha ermektir. Allahın varlığını ve birliğini tanımak, kabullenmek, sevmek, tanıtmak ve Allah Teâlâ Hazretlerine (C.C.) lâyık-ı veçhile kulluk yapabilmektir.

İstidat: Bir şeyin kabulüne ve kazanılmasına olan fıtrî meyil, kabiliyet ve yetenek demektir. Allah Teâlâ Hazretlerinin (C.C.) insanlara ve sâir mahlûklara tevdi buyurduğu kabiliyet kuvvelerine denir.

Yüce Yaratıcı bütün ruhlara: “Ben sizin rabbiniz değil miyim?” diye sorunca, bütün varlığı ile insanlar: “Evet, sen bizim Rabbimizsin” dediler. Elest bezminde iken ruhumuz bu hitaba aşk ile cevap vermişti. Ruhumuz Allah Teâlâ Hazretlerine (C.C.) hayran ve âşık olmuştu. Henüz gafletle perdelenmemiştik ve ilahi sevgi tüm zerrelerimize işlemişti.

Dünyaya gelişten sonra bu sözümüzü unutmuş ve gaflete dalmıştık. Allah Teâlâ Hazretlerinin (C.C.) kalplerimize doğrudan ilhamları ya da vesileleri ile elest bezmindeki sözümüzü hatırladık ve kulluk çizgisinde istikamet üzere yürümeye gayret ediyoruz.

Yüce Yaratacımız, Peygamberine (A.S.) ve onun şahsında ümmetine şöyle emrediyor: ‘’O halde sen yüzünü doğruca, ‘Allah’ı birleyen’ olarak dine, (yani) Allah’ın, insanları üzerinde yarattığı fıtrata (İslâm’a) çevir. Allah’ın (İslâm’a kabiliyetli) yaratışında hiç değişme yoktur. İşte dosdoğru din budur. Fakat insanların çoğu bilmezler.’’(Rum suresi/ 30.Ayet/ Feyzü’l-Furkân)

Bu yaratılışın gereği, sadece O’na kulluk yapmak ve yalnız O’na bağlanmaktır. Ayet şöyle devam ediyor: “Hepiniz Rabbinize yönelerek, O’na karşı gelmekten sakının, namazı kılın; müşriklerden olmayın.”

Elest bezminde verdiğimiz sözün şuurunda olarak gönlümüzü İlâhi âşk ile doldurmalı, taklidi imandan tahkiki imana erişmeliyiz. Kâinata sevgi elçileri olabilmeliyiz. Mevlana Şems misali…Bu sevgi ile tüm insanlığa gücümüz nispetinde hayra vesile olmalı, bizden sonra gelecek nesillere her açıdan güzel miraslar bırakabilmeliyiz. Fıtratımız buna müsait, zuhurunun inkişafı için ise; gafletten uyanmalı, tevbe suyu ile temizlenmeli, tefekkürü mevt ile ölmeden ölüme hazırlanmalı ve ahirette hüsrana uğrayanlar arasında olmamanın yollarını öğrenmeliyiz.

Dünyaya gelişimizde tertemiz bir fıtratla yaratıldığımızın ispatı Rasulullah (A.S.) Efendimizin şu hadisi şerifi ile de teyit ediliyor:
. "Her çocuk, fıtrat üzerine doğar, sonra annesi, babası onu ya Yahudi, ya Hristiyan, ya da mecusî yapar. Nasıl ki hayvan da uzuvları tam olarak doğar. Hiç doğan hayvanda bir eksiklik görür müsünüz?" (Buhâri, Cenaiz, 79).

Allahu Tealâ, bir kudsi hadiste de, insan fıtratının nasıl bozulduğunu şöyle belirtmiştir: “Ben, bütün kullarımı sadece bana kulluk edecek özellikte yarattım. Fakat onları şeytanlar kandırıp dinlerinden uzaklaştırdılar. Benim kendilerine helal kıldığım şeyleri onlara haram yaptılar, onlara bana şirk koşmalarını ve yarattığım şeyleri değiştirmelerini emrettiler.” (Müslim, Nesai)

Her bir fert fani dünyadaki yolculuğunda, imtihan sırrını hatırından çıkarmadan, Allah Teâlâ Hazretlerine (C.C.) seyri sülûkuna dikkat etmeli, önce kendisini yetiştirmeli, sonrasında çevresine de tebliğ ederek onlarında bu bilincinin uyanmasına vesile olmalıdırlar.

Fıtratımız evliliğe ve çocuk sahibi olmaya meyillidir. Bize Allah Teâlâ Hazretlerinin (C.C.) emaneti olan evlatlarımızı tertemiz fıtratlarına uygun yetiştirmeli, buna azami derece de gayret göstermeliyiz. Bizim ihmal ettiğimiz evlatları başkaları ele geçirecek ruhlarını yanlış itikatlarla dolduracaklar, ateist, satanist, maddeperest, putperest yapmak için sinsice çalışacaklardır. Mevlam muhafaza etsin.

Gençler; dış tesirler, arkadaş ortamı, internetin kötüye kullanımı, medyanın yanlış yönlendirmesi, insi ve cinni vesveselerin etkisiyle, kalplerinde ve sırat-ı müstakimde şaşırma yaşayabilirler. Anne ve babaların İslami şuuru ve yaşantısı ne kadar kuvvetliyse evlatlarının mizacını da aynı derece de etkileyecektir. Ebeveynler bir an önce gaflet uykusundan uyanmalı, kâl ehli değil hâl ehli olmaya özen göstermelidir. Konuşan değil yaşayan, örnek olan, şuurlu Müslümanlardan olmak için gayret etmelidirler.

El, ayak, göz, kulak, dil ve diğer âzâlar (organlar); kalbin emrinde ve hizmetindedir. Bu âzâlarda kalb dilediği gibi tasarruf eder (bunları kullanır) ve onları istediği yöne yöneltir. Bu âzâlar, fıtraten kalbe itâate (uymaya) mecbûrdur. Ona aslâ karşı gelip, isyân etmezler. (İmâm-ı Gazâlî)

Allah dostları, İslamı şuurlu yaşayan anne babalar, aile ortamı, arkadaş çevresi, eğitim birimleri, katıldığımız sohbetler, fıtraten yaratıldığımız saf öze dönmemize vesile olacaklardır.
İnsan tabiatı itibarıyla güzel ahlakı sever, kötü ahlaktan uzaklaşır. Bize verilen cüz-i irademizi hayır tarafına kullanırsak hidayet vuku bulacaktır. Bunun sonucunda nice hayırlı salih amellere imzalarımızı atmış olacağız.

“İslâm tabiat dini olduğu için, yâni hilkate ve fıtrata ve tabiata uygun olduğu için, toplum içinde olmayı tercih ediyor. Bir kenara çekilip kendi başına, ibadet hazları içinde, memnun yaşamaktansa; toplumun içine girip toplumun fertlerinin kendisine ezâ ve cefâ ve zulmüne tahammül etmek, daha sevaplı olarak gösteriliyor.” O yüzden müslümanın da iyi yetişmiş ve sosyal olanı makbuldür.
(Prof. Dr. M. Esad COŞAN (Rh.A)

Sosyal organizasyonlarının hizmet binalarının vakıf ve derneklerin cemaati sağlam ve güçlü tutması bundandır. Yalnızlığa çekilen fertler imanları güçlü değilse, akarsudan ayrılan su damlaları misali, kendi oluşturdukları göletlerinde; yosunlaşmaya, bulanmaya, bozulmaya, sekteye uğrayacaklar ve enerjilerini kaybedeceklerdir.

İlahi ente maksudi ve rızake matlubi niyetimizi devamlı aynı ayarda tutmalıyız.

Ölmeden ölmeyi başarabilmeli nefsimizin tasallutundan sıyrılabilmeli, ruhumuzun beden ülkemizdeki sultanlığına izin vermeliyiz. Ebedi kalacağımız cennet yurduna hazırlanmalı, Cemalullahı seyran eden bahtiyarlardan olabilmeliyiz. Aksi takdirde esfeli safiline kayabilir ve ebedi ızdırap yurduna kendimizi hazırlamış oluruz. Ruhumuz bedenimize esir düşerse, fıtratımıza zıt bir durum vaki olacaktır. Buhran, hüsran kaybedilmişlik kapımızı çalacaktır. Allah Teâlâ Hazretleri (C.C.) muhafaza etsin.

Hidayete ermelerde vesilelere bağlanmak yerine sıratı müstakim üzere istikameti muhafaza etmeli, nihai hedef olarak Allah Teâlâ Hazretlerine (C.C.) ermeye, ulaşmaya azmetmelidir. Vesile olanlar kendilerinden benlik görmemeli, kalplerinin ayarını devamlı kontrol etmeli, Hakkın kapısında hadimlik nimetini bahşettiği için Mevla’ya devamlı şükür halinde olmalıdır.

Peygamberimizin Mi’rac´ı: Sütü Alması, Fıtratı Tercih Etmesi

(Sümme ütîtü biinâin) Sonra diyor ki Peygamber Efendimiz: "Bana üç tane kap getirildi; (inâin min hamr) cennet şarabından bir kap, (ve inâin min leben) cennet sütünden bir kap, (ve inâin min asel) cennet balından bir kap... Bal süt ve meşrubat. Hamr, yâni cennet şarabı, meşrubatı... (Feehaztül-leben) Süt kabını aldım."
(Fekàle: Hiyel-fıtratüllletî ente aleyhâ ve ümmetüke) Cebrâil dedi ki:
"--Bu senin ve ümmetinin üzerinde bulunduğu fıtrattır"
Yâni, Rasûlulah’nı sütü alması fıtratı tercih etmesi demek. Tabii bu da ne demek muhterem kardeşlerim: İslâm dininin insan tabiatına uygunluğu demek. Fıtrata, yaradılışa müsâid, ahkâmı yaradılışa ters değil...
--Bir misal ver hocam da yaradılışa ters nedir anlayayım, yaradılışa uygun nedir anlayayım!..
Bakın meselâ İslâm’da nikâh Peygamber Efendimiz’in sünnetidir, evlenmek sevaptır, evlilik bir çok sevaplar kazandırır insana... Evine yiyecek içecek getirdiği zaman, yediyüz misli sevap alır; çoluk çocuğunu yetiştirince sevap alır, hanım çocuğunu emzirince sevap alır, cihad etmiş gibi ecir kazanır. Karı koca birbirleriyle güzel muamele ettikleri zaman sevap kazanırlar. Yâni bir sürü sevap kazanırlar. Bu, insanın tabiatı işte... Erkek ve dişiden yaratılmış, aile kuruyorlar, çocukları oluyor. Bu böyle...
Fıtrata aykırılık nedir? Evlenmemek, bekâr durmak veya evlenmemeyi dinin bir esasıymış gibi ortaya koymak; işte fıtrata aykırılık... Bizim dinimiz insan tabiatına, çevreye en uygun dindir. Yâni, çevrenin korunması için de İslâm’ın ayakta olması, İslâm’ın devreye girmesi lâzım, müslümanların çalışması lâzım!.. Çevreyi de İslâm dini korur, insanın ruhunu da İslâm dini korur, bedenini de İslâm dini korur. Çünkü fıtrat dinidir, her şey tabii, her şey güzel, her şey olurunca, her şey akış istikametine uygun, akış istikametine ters değil...
Peygamber Efendimiz sütü tercih etmesinden, fıtratı tercih etmesinden, sütü tercih edince de Cebrâil AS’ın: "Tamam, güzel bir şey yaptın, fıtratı tercih ettin." demesinden sonra devam ediyor. Bizim için büyük bir şeref tabii. Bizim dinimiz fıtrat dinidir. Çağın dinidir, çağlar üstü dindir, ileriye doğru kıyamate kadar insanlığın aradığı dindir. Çünkü fıtrat dinidir. İnsanın tabiatına uygun olağanüstü, olağandışı, akıl dışı, mantık dışı şeyler yok. Her şey insanın tabiatına, fıtratına uygun. Böyle sütle sembolize edilmiş olarak bu rivâyette karşımıza geldi.
M. Esad Coşan


Allah Teâlâ’nın gönderdiği İslâm, insanların fıtratlarına uygun bir dindir. İnsanın fıtratı şimdiye kadar değişmediği gibi kıyamete kadar da değişmeyecektir. O hâlde bu din ebediyyen geçerlidir ve her çağda insanları huzûra kavuşturacak yegâne yoldur. Ahlâkî sefâlete sürüklenerek insânî fıtratı bozmaya çalışanların ise ondan daha iyi bir yapıya kavuşmaları mümkün değildir. Öyleyse insanlar Allah’ın yarattığı fıtratı muhafaza etmeli ve buna en uygun olan dine sarılmalıdırlar. (Dr. Murat Kaya, Ebedi Yol Haritası İslam, Erkam Yay.)

Bir adam suda bata çıka ilerlemeye çalışan bir akrep görür.
Onu kurtarmaya karar verir, parmağını uzatır ama akrep onu sokar. Bu adam tekrar akrebi sudan kurtarmaya çalışır ama akrep onu tekrar sokar. Yakınlardaki başka birisi ona, onu sürekli sokmaya çalışan akrebi kurtarmaya çalışmaktan vazgeçmesini söyler.
Buna karşılık akrebin soktuğu adam söyle der : "Sokmak akrebin fıtratında vardır. Benim fıtratımda ise sevmek var. Neden sokmak akrebin fıtratında var diye kendi fıtratımda olan sevmekten vazgeçeyim?’’

Bizim görevimiz tebliğdir. Bunu yaparken sevgi eksenli olmalı zorlayarak değil sevgi metodunu kullanmalıyız. Örnek halimizle duruşumuzla, yaşam tarzımızla, hayırlı vesilelerden olmalıyız. Halis niyet ile başladığımız bu güzel yolculukta, faydalı ilim tahsili ile irademizi güçlü tutarak, kulluk vazifelerimizde ve hizmetlerde azami gayret göstererek, başarıya ulaşmak elbet zor olmayacaktır.

Allah kusurlarımızı affetsin... Tevfikàt-ı samedâniyyesine mazhar eylesin... Sevdiği, râzı olduğu kullarının arasına bizleri de kabul etsin inşaallah...

Allah-u Teàlâ Hazretleri iki cihanda cümlenizi aziz ve bahtiyar eylesin... Cennetiyle cemâliyle müşerref eylesin... Rıdvân-ı ekberine vâsıl eylesin...

Ya Rabbi! Yolumuzu aç!
Dualarımızı aziz ve yüce İsmin hürmetine kabul et.
Bildiğimiz bilmediğimiz her türlü tehlike ve kötülüklerden koru.
Bildiğimiz bilmediğimiz her türlü güzellik ve iyiliklere eriştir.
Bizleri muvaffak ve muzaffer eyle.

Mihrican Ulupınar
[email protected]
06.03.2013/ 03:39