KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 2292 Okunma
- 16 Yorum
- 1 Beğeni
YETİM ALİ
Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.
-------Eşim ile birlikte çok erken kapılmıştık hayatın akışına. Hayata, evliliğe, ana_babalığa ve sonlara. Toyduk, cahildik ve büyük bir mücadele içindeydik, hep olduğu gibi. Yeni yeni farkına vardığım ise o cahillikte nice güzel gönüllere imza attığımız dı.(Çiçek)Yetim Ali gibi.
-------Apartman merdivenlerinde ellerimdeki çöp poşetini almaya yeltenen 14 yaşlarında bir delikanlının, gözlerinde farklı bir hüzün vardı yüreğime akan. Saygılı,terbiyeli efendi bir genç. Halbuki o yaşta gözleri ışıl ışıl, hayat dolu olmalıydı. Bir iki muhabbet ettikten sonra öğrendim erken yaşta onu yetişkin bir insana çeviren hikayesini.
-------Babasını bir iş kazasında kaybetmiş. Annesi ise ikinci evliliğini yapmıştı. Lakin annesinin ikinci eşi çocuklarla aynı evde oturmam deyince bizim apartmandaki daireye yerleştirmişler iki kardeşi. Ali 14 kardeşi Yusuf ta 12’li yaşlar da. Ali ile aynı yaşta olan kardeşim Murat bizimle yaşıyordu. İkisini tanıştırınca gelip gitmelerimiz daha çoğaldı. Anaçlıktan olsa gerek,
------Ali’ yi tanıdıktan sonra her akşam yemek masasında boğazımdan lokma geçmez oldu. Okuldan geldiler mi,ne yer ne içerler uykularım kaçar oldu ki zamanla eşimde aynı duruma geldi. Neyse ki Murat’ı bahane ederek ya onları çağırıyorduk evimize yada Murat onlarda oluyor bahaneyle ben yiyecek bir şeyler çıkarıyordum. Her gidişimde:
-------Ablacım biz şimdi kaldırdık sofrayı, derlerdi. Samimiyet ilerledikçe eşim ona ’çiçek’ lakabını taktı. Birbirlerine çiçekti böcekti diye takılıp dururlardı.
-------Ne zaman badana boya işlerimiz olsa Ali yetişirdi. Öyle ki bir gün boyanın kokusundan evde ikimizde sızıp kalmıştık. Birimiz koltuğun ardında,birimiz koridorda uyurken eşim gelip bulunca bizi, kendimize gelmiştik. Yaşadığı sorunlardan bunalıp benim kapımın önünde ablam diyerek bayıldığı gün aklımı kaçıracaktım. Günlerce birlikte ağladık. Kardeşimi askere gönderdiğimizde birlikte ağladık,birlikte teselli bulduk ufacık ümitlerde.
-------Bir gece 42 derece ateşle yıkılıp kaldığında çok kızmıştım annesine. Hoş gerçi hala kızgınım da. Gayreti ile askeriye sınavlarını kazandı. Lakin hiç bir suçu günahı yokken,elinde olmayan sebeplerden dolayı başvurusu reddedildi. Bunda da bir hayır vardır diyerek teselli olduk. Bir süre sonra Ankara’da en gözde üniversitenin İngiliz edebiyatı bölümünü kazandı. Okumaya gönderdik lakin imkansızlıklar yüzünden geri dönmek zorunda kaldı.
------Başka çıkarım kalmadı diyerek askere gitmeye karar verdi. Askere uğurladığımız da kucağından evladı alınmış bir anne gibi kalakaldım otogarda. Aylarca yolunu gözledik bir evlat gibi. Sağ selamet döndüğünde bulunduğumuz yerden ayrılmak zorunda kaldık ne kadar zor olsa da. Fakat Ali bizi hiç bırakmadı. Evleneceği kızı ilk bizimle tanıştırmaya getirdiğinde kaynanalık eder miyim diye düşündüğüm oldu.
------Arkasında ummadığımız sorunlarla baş ederken Ali ’yi ihmal ettik elimizde olmadan. O bizi hiç ihmal etmedi. Evleneceği gün yanında bulunamadım. Azrail ile cebelleşiyorduk. Lakin aklım da yüreğim de onunlaydı. Herkesin: bu çocuk adam olmaz sözüne inat dört dörtlük yuvasını kurdu. Dünyalar tatlısı bir gelinim oldu.
------Ali bizleri hiç bırakmadı. Şimdi onlardan kilometrelerce uzağım. Buna rağmen özel günlerde hiç unutmaz,manevi annem diyerek arar sorar. Geçtiğimiz günlerde ziyaretime geldiler. Söyledikleri ve anı defterime yazdıkları beni günlerce ağlattı. Eskiler açıldığında:
-----Ablam sen bize her yemek getirdiğinde şimdi yemiştik diyorduk ya hani,aslında biz her akşam kapı eşiğinde senin ayak seslerini dinlerdik. Senin ayak sesini duyunca çocuklar gibi sevinirdik ablam bizi unutmadı yine diye.......
-------O cahillikte hiç farkında olmadan karşılıksız güzel gönüllere imza atmışız.Anılarımızda yer verecek kadar dopdolu dostluklar yaşamışız. Nice güzel tohumlar ekmişiz ki şimdi bu tohumların sevgi meyvesini topluyoruz. Önemli olanda belki bu. Bu dünyadan göçtükten sonra bile ardından sevgi ile yad edilebilmek. Ardında sevgi dolu bir evlat bırakabilmek. Mutlu bir şekilde hayata gözlerini yumabilmek.
-------Manevi evlat Yetim Ali,sakın unutma olur mu? Uzaklar da olan naçizane manevi anneni...
YORUMLAR
ne denebilir ki bu yazıya bu hatıraya..okurken yüreğim parçalandı, boğazım düğümlendi inanın. insan olanın, insanca duygulara sahibim diyen herkesi derinden yaralayan bir yazı olmuş. biz sıcacık yataklarımızda uyurken üşümemek için soğuktan birbirine kenetlenmiş bedenleri, biz tokken ve huncarca onca nimeti yok sayıp beğenmezken aç olup da birilerinin kapı gıcırtısına yada ayak seslerine bel bağlayan, umut bağlayan onca körpe bedeni ve ruhu hiç görmeyiz :( ne yazık ki bizim insanlığımız henüz çağın gerisinde. gerçekten mükemmel bir insanlık dersi vermişsiniz, umarım rabbim de sizin güzel yüreğinizi aynı şekilde ödüllendirir, çok mutlu olun inşallah yetim ali gibi :( yüreğinize sağlık, sevgiyle kalın...
Yasemin Şatoğlu
Ödülüne gelince, pırlanta gibi bir evlat sahibi olmanın verdiği mutluluk en büyük oldu bana.
Değerlendiren yüreğinize sağlık.Güzel yorumunuz için teşekkür ederim.Saygılarımla.
Bir öğretmen ve insan olarak tanıdığım nice yetim alilerin eseridir ki,bu şiir dostunuzu da yetim ali,rumuzunu almaya baş eğdirmiştir...eserinizi okuyunca,yetim alilerin yüreğini mesleğimden dolayı yakından tanıdığım için,işte dedim...bir yetim dostu var karşımda...yüreğiniz dert görmesin...malum,herkes yüreğinin ekmeğini yermiş...o,koskocaman ve içi insan sevgisiyle dolu yüreğinizi ayakta alkışladım,dert görmesin...sayfamdaki hikayelerimle tanışmaya davet ediyorum...selamlarımla...
-----Ablam sen bize her yemek getirdiğinde şimdi yemiştik diyorduk ya hani,aslında biz her akşam kapı eşiğinde senin ayak seslerini dinlerdik. Senin ayak sesini duyunca çocuklar gibi sevinirdik ablam bizi unutmadı yine diye.......
BAKARMISINIZ ŞU CÜMLEYE..İŞTE SENİ ANLATAN ÖZEL VEDE ÖZET CÜMLE..AMA NE YAZIKKI HER GÜZEL YÜREK AYNI GÜZELLİKTEKİ BİR HAYATIN YOLCUSU OLAMIYOR ÇOĞU ZAMAN..
YÜREĞİNİN GÜZELLİĞİ YÜZÜNE YANSIYAN KARDEŞİM BENİM..OKURKEN NE KADAR DUYGULANDIMSA O KADAR DA GURULANDIM DOĞRUSU....SENİ İLK GÖRDÜĞÜMDE BU SICAKLIĞI ALMIŞTIM ZATEN..BUGÜNE KADAR SÜREN DOSTLUĞUN VAR OLMASI DA BUNU GÖSTERMİYOR MU....ÇOK AZDA OLSA HAYAT HİKAYENİN ÖZETİ SENİ TAMAMEN OKUMAMA VE ANLAMAMA YETTİDE ARTTI BİLE..UMARIM YARADANIM BU SEVECEN YARDIM SEVER YÜREĞİN KARŞILIĞINI VERİR BİRGÜN..SEN İYİ BİR EŞ OLDUĞUN KADAR HARİKA BİR ANNE VEFAKAR VE KALİTELİ BİR DOSTSUNDA..BUNU BİLEN BİLİR..DİYOR HER ŞEYİN GÖNLÜNCE GERÇEKLEŞMESİ DİLEĞİMLE HOŞÇA KAL MUTLU OL DİYORUM..
Okurken tüylerim diken diken oluverdi. Ali gururlu ve olgun bir gençmiş o zamanlar ve hala da vefakar. Analık hakkı hiç bir zaman ödenmez. Herkes anne olabilir belki ama ANA olamaz. Sizde bu duygularla yaklaşıp sahip çıkmışsınız, güzel yüreğinize saygı ve selamlarımla...
Divaneyim sayfalarda dolaşan bir leyla yetim edasıyla
Ağlamaklı iki çift göz, yalnız bir gönül bir avuç ,sevda kaldı ellerimde
Ayaklarımı çukurlar keser ,saplanır çamura adım atamam
Yetimler coşar ,yönelir cüssem ona ulaşmak için.........Ama malesef ah bacım.
Yürek sesin bitimsiz olsun Tebrikler güne düşen kalemini
Saygım ve sevgim her dem seninle olsun ablam
Yasemin Şatoğlu
Karşılık beklemeden verilen şeyin adı, sevgidir.
Çok güzel, örnek alınası bir davranış ve yazı
Tebrikler
Yasemin Şatoğlu
Ziyaretiniz ve güzel değerlendirmeniz için çok teşekkür ederim.Saygı ve selamlarımla.
faizsiz yaşamaya güzel örnekti...sevgi ve saygıyla kalın hep. selamlar.
Yasemin Şatoğlu
Yasemin Şatoğlu
Sistemden kaynaklanan bir hata sonucu yazdığım iki kez gitmiş, özür. :)
OlgunOnur tarafından 3/5/2013 3:16:58 PM zamanında düzenlenmiştir.
Annesi ikinci evliliğini yapmış ve.... işte kadın.
Terkedilmiş iki çocuğa sahiplenen yine bir kadın. Aslında kadınların genlerinde vardır acıma ve sahiplenme duygusu, hatta bunu kadınların daha çok duygusallığı ile de tanımlayabiliriz. Veya anaç ruhlarına da yükleyebiliriz yukarıda anlatılanların tümünü...
İlk paragrafta ikinci evliliğini yapmış kadın tipine rastlamak nadirdir. Ama vardır. Yani demek istediğim kadınların genel yapısına uygun değildir bu davranış. Kurgu mu bilmiyorum ama güzeldi...
Netice; Güzel bir anlatım ve hoş bir paylaşımdı.
Kutluyorum.
OlgunOnur tarafından 3/5/2013 4:33:09 PM zamanında düzenlenmiştir.
Yasemin Şatoğlu
Açıklama getirmek istediğim bu yaşanmış bir olay.Hala görüşmekte olduğum olayın kahramanı Ali' de bu yazıyı okumakta.Acıma duygusu değilde daha ziyade anaçlıktan doğan sahiplenme duygusu idi yaşadığım.
Ziyaretiniz ve değerlendirmeniz için çok teşekkür ederim.Saygı ve selamlarımla.
Siz Ali ve Yusuf'u mutlu kılmışsınız. Onlar da sizi. Ve birlik olup şimdi bizi mutlu kıldınız.
Hayat bu işte karşılıksız sevmek.
İyi ki paylaştınız çok teşekkürler.
Yasemin Şatoğlu
Ziyaretiniz ve güzel yorumunuz için teşekkür ederim.saygılarımla.
günün yazısını kutlarım
haklı bir başarıydı.
Yasemin Şatoğlu
Seni tanıyan biri olarak yüreğinin ne kadar güzel ve sıcak olduğunu biliyorum canım..
Bu yazını okurken hem senin kaderine ağladım hemde hikayene..
İnsan olabilmek böyle bir şey...Ali seni hiç bir zaman unutmaz ben eminim..
Harika bir yazıydı seni o güzel yüreğinden binlerce kez öpüyorum sevgilerimle canım
Yasemin Şatoğlu
Aslında çevremizde onlarca Ali var bu şekilde.Hayat koşturmacasında çevremizdeki insanlardan selamı esirgediğimiz günümüzde bu yönde dikkat çekmek istedim biraz da.
Güzel yorumun ile renk kattın sayfama.Çok teşekkür ediyorum.Güzel yüreğine sonsuz sevgilerimle.
öz den daha özsün...sen yaşça küçük olsan bile ellerinden öpülür.....saygılar
Yasemin Şatoğlu
Hayat yokuşunda bir yudum insan olabilmek için tüm çabamız.
Saygı ve selamlar olsun güzel yüreğinize.
Veren el alan elden üstündür.Rabbim sizi bir sınava tabii tutmuş siz başarılı bir şekilde diplomanızı alımışsınız.Ne güzel değil mi vicdanınızın onayladığı bir şeyi yapmak semeresini böyle mükemmel almak.Duyguyla okudum içten bir anlatımdı kutluyorum devamını diliyorum yaşamsal öykülerin saygılarımla
Yasemin Şatoğlu
Bir çok konuda verdiğiniz cesaret ve destek için size minnettarım.Çok teşekkür ederim.Saygı ve selamlarımla.
Duygular seyre dalmış içten bir yazıydı yazan kaleminizi kutlarım sevğilerimle
