Gecenin tam on ikisi.Derin uykulardayım.Kapı çalınıyor. Hızla kalkıyorum. Nasıl uyandım?Bilemiyorum. Başım dönüyor. Kapı çalınıyor.Kapıya koşuyorum.Açıyorum..
Karşım da bir ışık yumağı.
---Kim sin?Ne cisin? Demeden içeri dalıyor. Doğru yatağa gidiyor.Oturuyor. Gözleri ben de!..
Yüzüne ve gözlerine baka mıyorum.
---Yanıma gel,diyor.Buyur ediyor!
İçimden “Kesin bir melek diyorum.” “Böyle insan olmaz!..”
Her yanım titriyor.Bütün vücudumu ateş basıyor.
“Şeytan aldatmasını duymuştum da,melek aldatmasını hiç duymamıştım.” Bu melek olmasa bile mutlaka periydi. Peri Kızı!..
--- Yok, diyorum. Sen peri kızısın.Senin yanına gelmem.
---Neden gel miyorsun,diye soruyor?
--- Sen öteki dünyadansın. Ben ölmedim daha! Benim hizmetime sunulamazsın? Ancak ahrette periler, insanların hizmetine sunulur.
Gülüyor!.. Pırıl pırıl, bembeyaz dişlerini görüyorum.Gözlerini görüyorum.San ki beni süzüyor.
Vücudumu baştan aşağı sarıyor,sarmalıyor. Yine her yanımı ter basıyor.”Acaba diyorum, acaba..Bunlar bana yapılan bir kamera şakası mı?”
---Seninle olmaya geldim,diyor.Sen iyi bir insansın!. Herkes seviyor.Sen de sevilmeye layıksın?..
--- !..
--- İstemiyor musun?
Gözlerim kararıyor.Başım dönüyor.Olduğum yere yığılıyorum.Gerisini hatırlıya mıyorum. O mu
Beni yatağa yatırıyor, yoksa ben mi giriyorum bile miyorum?
Gözlerimi açtığım da kendimi yatakta buluyorum.
---Rüyadır,diyorum. Peri Kızı ile işim ne?..
Kapıya koşuyorum. Kapı kapalı.Her şey yerli yerin de!Rahatlıyorum.
---Kesin rüyadır, diye de tekrarlı yorum. Baş ağrım geçmiş.Gözlerim karar mıyor.Yüzüme mutluluktan
gülümseme geliyor.
--- Mutluluk böyle bir şey olmalı,diyorum.Rüyanın düşüncesi bile güzel.Bu PERİ MASALI olmalı!
--- BİLİYORUM!..
Herkese mutluluklar diliyorum!

Kemal DOĞANAY