- 1254 Okunma
- 3 Yorum
- 0 Beğeni
gururmu yapdiniz? yoksa pismanmi oldunuz?
Yorulmusum koltuguma kayisi kirik yonan tüfegi gibi serilmisim tv bakiyorum.Birden telefon caldi ve kulagimda esim vardi.Annesinin cok hasta oldugunu ve iki gündür yattigini söyledi.Babasi dükkana gelmis annesinin hasta oldugunu esime söylemis.Aci olanda evde yemek as olmadigi ve kimsesizler gibi tek baslarina kaldiklariydi.Cok üzüldüm ve hemen pisirdigim corbayida alarak alisverise gittim.Biraz biseyler alip ucar gibi solugu kaynannecigim yaninda aldim.Anahtarim oldugu icin zile basmadan kapiyi acdim ama yinede geldigimi belirtiyim diye zile bir kere basdim.Oturma odasinin kapisini acdim ve icerisi karanlikdi.Kaynanam gözüme ilisdi.Koltukda yeni mayalanmis yogurt gibi üst üstüne sarinmis yatiyordu.O an annem aklima geldi ve icim buruldu.Benim annem yanliz yasiyordu ve gelip gidenide pek yokdu.Hayirsiz evlat derler ya tam öyleydi Vatandaki kardeslerim.Kaynanam sesimi duyunca kipirdadi ama kalkamadi cok hasta oldugu icin.Yavasca;
anne kalkma ben geldim,gecmis olsun,dedim.Oda sagol dedi ve uyumaya devam etti.Hizir acil servis gibi yemek yapmaya basladim hemen.Cay demledim getirdigim corbayi isittim.Gelirkende esime hazir birseyler alip gelmesini tembihledim.Sofrayi hazirladim ve kaynanam hala yatiyordu.Kapi calindi ve ismarladigim yiyecekleri mahallenin genclerinden biri getirmisdi bile.Asagidan kayinbabamin sesini duydum ve hemen yemekleri sofraya getirmeye basladim.Kayinbabam iceri giripde beni görünce cok sasirdi.
Ne cabuk geldin Ayse? ben daha yeni cikmisdim dükkandan masallah sana,dedi.Bende;
hizir acil servis gibi kosa kosa geldim baba,dedim ve güldük.Aksam namazi vakdi oldugu icin kaynanamda uyandi ve namazlarini kildilar.Yemekleri hazirdi ve sofra onlarin gelmesini bekliyordu.Yemeklerini tabaklarina koydum ve yavas yavas yemeye basladilar.Sanki bal yer gibiydi kayinbabam.Yemegin tati iyi olmamis degilmi baba? dedim.O da ;
yok kizim cok güzel olmus ellerine saglik dedi.Kaynanam hasta oldugu icin agzinin tadi yokdu ve sadece yemek yemek icin yiyordu tabagindaki corbayi.O an ikisininde yüzünde buruk bir ifade vardi.Sessizlerdi ve sadece titreyen elleriyle yemeklerini dökmeden yemeye calisiyorlardi.Kayinbabam biraz daha yasli oldugu icin yaslilik denen hastaligin pencesinde can cekisiyordu.Yürümesi yavaslamis,elleri titremeye baslamis üzerine dökmemek icin bayagi caba harciyordu.Onlara bakdikca kendi yasliligim aklima geldi ve düsünmeye basladim icimden.Onlarin cocuklari hayirli evlatti ve hic yanliz birakmiyorlardi.Bu aralar herkesin isleri yogun oldugu icin zannimca annelerini ihmal etmislerdi.Annesine babasina cok düskün olan ogullari bile yoklamamisdi onlari son iki gündür.Acaba dedim bunlarin hayirli cocuklari yoklar ihtiyaclari olduklari zaman ya bizim cocouklar bizim yanimizda olacaklarmiydi? iki gündür onlarda kaliyorum aksama kadar ve benim cocuklarim yanima bile gelmemislerdi.Üzülmedim degildi ama elden gelen birsey yokdu cünkü agir sinavlari vardi onlarin.Kaynanamgilde farkina varmis olsa gerekki habire kizlarimi soruyorlardi.Bende derse calisiyorlar gelemiyorlarmis,dedim.Üzüldükleri belliydi hallerinden ama fazlada birsey söyleyemediler.
Bugünde öglenden alisveris yapip gittim yanlarina.Kendi annem babammis gibi ilgilendim onlarla.Sevdikleri yiyecekleri yapmaya calisdim gönülleri hos olsun diye.Birlikde yedik icdik.Temizligi yapdim ilaclarini verdim kaynanamin.Mahcup bir hali vardi kaynananim ve ben bunun nicin? oldugunu cok iyi biliyordum ama cakdirmamaya calisiyordum.Zamanin birinde bana;
senin serrinden Allaha siginirim,,demisdi.Serli bir insanin bakimina muhtac olmak ve onun elinde kalmak! heralde cok agir geliyordu ona.Ben kendi annem gibi hizmetimi yapmaya devam ederken her ikisininde sesleri hic cikmiyordu.Yermisiniz? icermisiniz? dedikce;
sagol yavrum istemiyoruz Allah ragzi olsun,,diyorlardi.Cok aciydi belkide hazzetmedikleri bir insanin elinden yemek yiyip su icmek.Gerci herzaman yedirir icirirdim onlari ama bu sefer sanki bir baskaydi benim onlara olan hizmetim.Kimin nezaman ne hale gelecegi belli olmaz gibi bakiyordu gözleri.Arayanlari soranlari yokdu bu son iki günde.Sanki kader onlari benimle,benim gercek yüzümle yüzlesdiriyordu adeta.Bir tane kizlari vardi yarim saatlik yolda oturuyordu.Onun bile haberi yokdu annesinin hasta oldugundan.Aramak gelmedi icimden yanlis anlasilirim diye.Hani annem hastada ona bakiyoda birazcikda gel sen bak der,,gibi düsünür diye düsündüm ve aramadim görümcemi.Ne oldu bu telefona anlamadim vallahi.Hic calmadi ve annesini babasini soran olmadi.
Uzakdan uzakdan gizlice bakdim ikisinin hallerine.Kücük bir cocuk gibiydiler ve sessizce oturuyorlardi.Kaynanam aldirdigim ilaci icince biraz iyilesdi gibi oldu.Oturmaya bile baslamisdi.Kayinpederimde her zaman ki gibi degildi.Sinirli bir insandi ve colugun cocun sesini cekemezdi.Ne hikmetse habire cocuklarin gelmesini istiyordu.Benim iki ufak okuldan geldiler ve cocuk odasina cekildiler.Ha varlardi ha yoklardi.Televizyonun önünde rehin kalmislardi.Arada bir gidip onlara bakiyordum cocuklar yanliz kalmasinlar diye.Bir yandanda oturma odasina yetisiyordum.Kaynanam oturur durumda televizyona bakiyordu.Üzüldüm haline ,neden? derseniz, neden olacak ben is yapdigim icin cekiniyordu ve yatmiyordu.Hicde umrumda degildi yatip yatmamasi o bizim annemizdi ve dinlenmesi gerekiyordu.is yapmak hic zoruma gitmez benim yeter ki kalbimi kirmasin kimse.Yillar önce kalbimi cok kirmislardi ama ben yinede hep hizmetimi yapdim.Yaparkende intikam alir gibiydim .Kin degildi benimkisi sadece haddini bildirmekdi,belkide.Kötü, lanet ,gecimsiz, ya nebileyim ne kadar sinir bozucu cümle varsa benim icin yillarca sarfedilmisdi.Onlara iyi davranarak hakkimdaki fikirlerini cürütmeye calisdim yillarca.Yiprandim ama insanligimdan asla ödün vermedim.Agirlarina gidiyordu belkide kötü dedikleri bir insanin onlara kizlari gibi yakin davranmasi ve onlarla ilgilenmesi.Düsmez kalkmaz bir Allahdir ve birgün bende düse bilirim.Düsmeden önce yerimi saglasdirmam lagzimdi ki ayaga kalkinca geri yerime yerlese bileydim.Allahim onlara vede bana dersmi veriyordu? yoksa yasayarak bize insanligin ne demek oldugunumu ögretiyordu? karar veremedim.Belkide ben hep bendimde onlar bu sefer onlar degildi.Bu ilk degildi onlarla yalniz basima bakisim.Cok sefer hasta olduklarinda yada baslari dara düsdüklerinde ilkönce beni yanibaslarinda bulmuslardi.Gurur duyuyorum kendimle vede ailemle.iyiki bana sefkati ögretmisler,iyiki bana yaradandan ötürü her canliyi sevmeyi ögretmisler.insallah bende kendi yavrularima ögrete bilmisimdir.insallah bende ayni onlar gibi yaslaninca yanibasimda bir bardak suyumu verecek bir gelin,bir damat bulurum.
Bu yazimda benim ne oldugum degil! insanin ne hale geldigiydi konu.Hic sevmediginiz, deger vermediginiz, gururunu ayaklar altina serdiginiz insanlarinda gün gelir insanligina ihtiyaciniz olurdusuydu.Cok degildi daha bir ay önce kaynanami aramisdim ve; napiyorsunuz anne? demisdim.oda;
oturuyoruz kizim napalim,demisdi.Bende biraz sinirli birazda alayci bir tavirla;
yav neden hep ben is yapiyorum ve neden siz hep otruyorsunuz? hicmi isiniz yok sizin ayol! dedim hararetlice.Yazmayi unutmusum o gün cok yorulmusdum ve bir yerlere yetismeye calisiyordum.Daha gidip kac saat lahmacun yapacakdim kermesin birinde.Hazirlanirken arayim onlari demisdim.Keske aramaz olaydim.O günden sonra aramaz oldum onlari iyimi.Neyse konuyu dagitmadan hemen yazip bitireyim.Kaynanam gicik bir gülüsle bana dediki;
su oglani evlendirekde send ekurtul bizde!
demi anne senin gelinlerin iyi is yapiyorlar ve sen is yapmiyorsun oturuyorsun.Ama benim oglan büyüyüpde evlenene kadar ben cokdan yaslanirim dedim.( dogruydu söylediklerim ve gercekden biz gelinler her isini yapiyorduk onun)
kiz yok sen yanlis anladin heralde! ben kocani evlendirim yeniden demek istemisdim!
neeeeeeeeeeeeee? sen nediyon anne farkindamisin?
evet farkindayim tabiki.Habire yakiniyom yoruluyom is yapiyom diye.Artik oglum evlensinde sende rahat et oda etsin!
simdi varya sana cok güzel bir laf derdim de demeyim ayip olur ,susuyum eniyisimi!
ne diyecedin kiz söylesene?(burda kesin agzi kulaginda gülüyordu)
bosver norecen demeyim eniyisimi
kötümü olur kiz ne güzel kuman gelir sende rahat edersin.Cokmu ogluma iki tane kadin?
yanlis anladin galiba! ben hasta degilim! sadece yorgunum herkese yetismeye calisdigim icin.Ben daha oglun gibi daha dört koca eskidirim!(OHA BANA OHAAAAAAAAAAA!! HATTA CÜSLE KARISIK YUHHH BANAAA! bunu nasil söyleye bildim Allahim affet)
amaaaaaaaaaaaa o nasil laf kiz utanmiyonmu?
ya sen utanmiyonmu bana kuma almaya? kötürümmüyüm,yoksa isden gücenmi anlamiyom? nasilda yakisdirdin banaa?
burda konusma bitti ve kaynanamin agzina lafi tikamisdim.Benim herife sinirlice söyledim anasina ne dedigini ve oda bana cok kizdi;terbiyesiz nasil söyledin o lafi ?dedi
Peki senin anan utanmadan nasil bana teklif etti kumayi? her isi yapan benim,nere gitsem is yapiyorum.Anayin evine gidince oturmuyom helasini bile ben temizliyom, dedim.Birsey demedi ama söver gibide bakmadi degil haaa..Kaynanam caninin kiymetini iyi bilir ve hic kendini üzmez.Anca oturup tesbih ceker kadin programlarina bakar.25 kisilik bir ailyiz ve yemekleri yapar cagiririm hepsini yedirir iciririm kendi cocuklarim gibi.Sbahdan aksama is yapan biriyim hic zamanim olmaz tv bakmaya yada eglenceye.Kocaman ev temizlik hic bitmez.Birde mahallenin isleri var tabiki.Kermeslere yetis yap götür,ben salakmiyim? yoksa dünyayi kurtaracak son kadinmiyim? neden ben herkesden sorumluyumda herkes benden sorumlu degil? Allahin indinde iyi bir insan olmak istiyorum hepsi bu.iyi niyetimi su istimal edenler iste böyle sessizce oturup yapdiklarindan utanarak gözüme bakar.Meraklanman siz yeter ki cagirin AYSE HEPiNiZE GÖZÜ GiBi,ANASI GiBi, BEBEGi GiBi KASINI KIPIRDATMADAN BAKARR!!!
YORUMLAR
Gurbetteki Bacım.
''İyilik yap denize at, balık bilmezse Halık bilir''
Hz. Peygamber'e( S.A.S ) sormuşlar. Niçin Hz. Ali'yi herkesten çok seversin...Bunun üzerine O da sormuş sahabelerine: '' Birisi size kötülük yapsa ne yaparsınız'' Cevap vermiş sahabeker '' Ona iyilik yaparız '' '' Peki yine kötülük yaparsa?'' '' Yiner iyilik yaparız '' diye cevap vermişler '' Peki bir daha kötülük yaparsa?'' Bu sefer sahabiler '' Biz de ona aynısıyla mukabele ederiz. <Yani kötülük yaparız''
Hz. Peygamber (S.A.S) Hz. Ali'yi çağırmış ve ona aynı soruyu tam yüz kere sormuş..Her defasında aldığı cevap aynı: '' İyilik yaparım ''
Velhasılı kelam her zaman iyilik, hep iyilik....Ama bir hadisi şerfi de unutmadan: '' Sağ elin verdiğinden sol elin haberi olmamalı )
Selam ve sevgilerimle.