Ölümlerden yaşam emen, ego manyağı üç beş şizofrenin oyuncağı koca koca insan sürüleri...

Ultra trajikomik oyun ve eğlence faslının kör beyinli figüranları...

Bir gün Kürt, başka bir gün Türk ve sonra Alevi, Sünni markacılığı ile olsa olsa ancak birilerinin hesabına yaşayan, mühürlenmiş, sahibi belli mallar mesabesinde hayat süren yaşam fukaraları...

Daha iyi koşullar bahanesiyle öldüren, ölüme onur sıfatını yakıştıran yüceler yücesi hasta beyinleri pohpohlayanlar var oldukça, yok ediciler daima var olacaklar...
Şanlarına ölmeyi şeref bildiklerinizin en iyi bildikleri de budur. Varlıkları, varlığınızın eseridir.

A.B.D., 52 devlet 70 ırktan oluşmuş bir yapılanma. 10.000’lerce kilometre öteden toplasan 10 devlet 20 ırk çıkmaz coğrafyaya bir hedefle geldi. Özgürlük ve demokrasi dedi. Petrol içti, kan işetti.

Paslaşmayın, kamplaşın diyorlar şimdi…
Haydi emir kulları! Ne duruyorsunuz?
Yiyin birbirinizi... Parçalayın... Isırın... Boğun... Dökülün sokaklara, yok edin, öldürün!
Kanayın bol bol!
Birbirinize özgürlük sıvayın...
Sizi birbirinize düşürenler sizi mısır patlağı tadında seyirdeler...
Siz eriyince dondurmalarının üstüne sizi bulayacaklar…

Kanınız o kadar tatlı ki…

O kadar gözünüz dönmüş ki, göremiyorsunuz…

Bu coğrafyada kabul edilemez ve telafisi çok zor uygulamalar ile bir zamanlar evet, insan onurunun üstünde tamtam dansları yapıldı. Sürgün Doğu dediler, mahrum bırakıldılar, zenci muamelesi gördüler, asimile gayretleri aralıksız sürdü; ama bunları kim neden neye hizmet ile yaptı konusuna doğru açıdan bakılmalı ve dersler alınmalı...

Kullananlar, kullanılanlar iç içe... Suç ve suçlunun tespiti aslında ne kadar da anlamsız...
Daha fazla yıpratma, olmadı yara sarma, özür dileme zamanı da değil üstelik... İnkar ve kabul safsata...

Odaklanıp, sahip çıkmak lazım birbirimize...
Çünkü; bir kava bakıyor...
Bir kıvılcım için çabadalar...
Otumuz kuru, ardımız açıkta...

Bir saldayız hepimiz ve salın ortasında açılacak bir delik hepimizi boğacak…
Onlar tüm sinsilikleri ile yanaştılar...
Bize lazım olan da, birbirimize yanaşmak olmalı...

Çözüm için sarf edilen gayretleri görmezden gelmek, ya da daha kötüsü sabote etmek sala delik açmaya benzer.

Ya bugün bu yara temizlenip bandajlanacak; ya da salın tahtalarını bağlayan ipler çözülecek…