Her yılın getirdiği acı, her gidenin arkasında dua oldu. Daha sonraları sessizlik geldi. Hatırlayamadığım ilk mutluluğum ve yaşayacağım her güzellik gibi anlatamadım kendimi. Kötülükle tanıştım sonraları. En kötüsü oldum. Durdum bir an dünya dönmeye devam ederken. Ve suçluluk ağıdıyla yeşeren ümitler misali ,eksiktim hayatın paslanmış senaryolarına.

Her yıl geçti bir yıl ne ki ? Ölmeye başladığım doğduğum gün.Ve ardı arkası kesilmez bedenler yada ceset olmalıydı bunlar ölüden zararsız. Anlat... Kazanmalı bir hiçi. Bir tek şey varki yaşam sınırlarında. Ne var olabilirsin kanayan her yarada ne o yara ister seni tekrar kanatmak adına.

Günlerden yeni bir gün. Terketmenin Hüzn-ü buruk. Gelenlerim kadar sevincim gidenlerim kadar ayakta kaldım izlerimle. İzlerim... Ne kadarda çokmuş. Yalnızlığın seni yalnız etme teşebbüsü gibi , bir zaman sonra insanlar tebessümlerde aldatma vakti gelmiştir. Ki ben en çok vakitsizken özlerdim bulamadığım zamanı. Bir kaç dakikaya sığdırdığım hayat. Bir taraftan ellerinden giden gerçek hayat. İzledim izlerimden habersiz.

Bir zamanlar , bir zamanlarım vardı. İçinde neleri büyütmüştüm küçücük hayallerle. Daha sonra istememeyi öğrendim hayattan. İstediğim her şeye ceza misali elimdrkileri aldı benden. İlk elimi. Sonra ellerini. Sonra kendi ellerimi. Sadece izler/dim en kötüsünü merak eder halde. En kötüsü yaşadığım hayattı. İyiler çoktu çünkü. Adaletin adaletsizliği , haksızlığın hakkı ve bir ton rol satın aldım maskelenmiş kalbime.

Arındım duygulardan. Mesela sevdim defalarca. Bir mevsim yaşadığım ömürler ortasında kısmetimi aradım acaba var mı diye ? Yokmuş. Aylar birbirini kovalarken ben aylardan kaçarken ızdırabın fanisini gördüm aşkı bir baki sanarken. Yok arkadaş yokmuş. Her acı soğurmuş. Herkes gidermiş, hiç birşey gelirmiş. Ve unutulurmuş her şey hiç birşey geldiği anda. Onca doğan güneş onca beni batıran merhamet , saklıydı bir hançerin gölgesinde her tarafım kan , revan. Hayat sorgulanırken kısa değilmiş yaşadığın her anın kıymetini bilmiyorken. Ne seni bekleyen olur o anda. Ne gittiğin yerde seni karşılayacak bir kaç sevgi. Yaşamışsan hayatı doludizgin. Boştur kefenin sana ait değil.

Gerçek neydi ki ? Ulaşılması imkansız her yol ucu bataklık. Dönmek yasaksa batmamak imkansız. Onca imkansızlıklardan imkan , onca sahteden doğruyu çıkarmak gibidir şu paha biçilemez altın. Hiçbir zaman tam senin olmaz her an gidecek gibi hiçbir zaman benim değildi diyemezsin unuttun mu gülerdin bir zaman ? Üzerime yürüyen dört duvarlar. Yıktım teker teker. Düşmüştüm bir zamanlar her yere. Her yer bir iz. Geçmişse senelerin senden habersiz. Kusura bakma hayat. Yaşattığın her şey bayat.