a N s ı z ı n
artık;
adını sayıklamaz oldu dudaklarım,
zaman;
kendi akışkanlığının yatağında ilerliyor,,ne yavaş,ne de hızlıca,
artık;
gözlerimdeki rengi silindi gözlerinin,
her yer,,kendi rengindeymiş meğer,
ay;gece olunca çıkıp,
güneş sadece günü ışıtmak için doğan bir doğa olayı sıradanlığında,,
aynalar;
benden evvel gülüyor gözlerime,
yüzüm,,gecikmelide olsa veriyor karşılığını,
ne zaman öldü bilmem ,, şu zaman dedikleri,
ya uyuyordum o vakit,
ya da kendimi ayakta uyuttuğum bir aN dı,,aNsızın ölümün,
hiç farketmedim desem,,
,,
yalan olur,
26 şubat 21,41
a N s ı z ı n Yazısına Yorum Yap
"a N s ı z ı n" başlıklı yazı ile ilgili düşüncelerinizi ve eleştirilerinizi diğer okuyucular ile paylaşın.
YORUMLAR
karbon
@karbon
bir şeyi unutmamak başka,,özlemek bambaşka bir şeydir,,ki ölünün dahi hatrı kalır,,
26 Şubat 2013 Salı 21:48:49
Gömleğin tüm düğmelerini yanlış
iliklemek gibidir.
bazı insanları sevmek,
En başından beri yanlış yaptığını
sonuna gelmeden anlayamiyorsun..
karbon
@karbon
bu rengi sevmediğini düşünüyorum lakin rengin manasına sevinmek başka bir şey olsa gerek,,
yanılmıyorum öyle değil mi :)
yanılmıyorum öyle değil mi :)