Meleğimin Gelişi

• 24 Şubat 2013 Pazar 10:14:58

Doğum Hikayem
Her şey güzel bir hayalle başlamıştı. Çocuğum olmasını çok istiyordum. Her an bir kız bebek düşlüyordum ve hiç şüphesiz adının Yağmur olmasını istiyordum.
Derken, bir test yaptım ve tabii ki çift çizgi çıkmıştı hatta bi delilik yapıp testin fotoğrafını çekmiştim. İlk kontrole gittiğmde çok heyecanlıydım eşimle birlikte gitmiştik. Ultrasonda o ufacık noktayı gördüğümde kalbim hızlı hızlı atmaya başlamıştı . Bebeğimm..diyebildim sadece. Çünkü gözlerimden yaşlar süzülmüştü, çok mutluydum ama bu mutluluk hiç bir şeyle kıyaslanamazdı.Böyle başlamıştı hamileliğin ve çok sağlıklı güzelbi gebelik geçti. Bebeğim bizi hiç üzmedi.Dört buçuk ayıma geldiğimde cinsiyetini öğrenmeye gidecektik fakat eşim de ben de emindik kız olacaktı vee demiştik..Kızımmm seni sabırsızzlıkla bekliyoruz , dedik. 36. haftama geldiğimde artık taşıyamıyordum bebeğimi karnımda çünkü bir türlü aşağaya inenemimşti yanii normal doğum yapamıyacakmışım . Oysa ben çok isterdim eşim de girsin ve o zor anımda yanımda olsun . Ama sonra düşündüm yeter ki sağlıklı olsun nasıl doğum yaptığım önemli değil. 37.haftanın sonunda kontrölüm vardı 30 eylül cumartesi günüydü ve doktara artık lütfen dedim madem sezeryan olacak bir an önce yapın dayanamıyorum canım çok acıyor , kaburgalarım kırılacak gibi oluyor dedim. O da daha erken dedi, çarşamba günü gelirsin bakarız aksilik olmazsa perşembe ya da cumaya saat veririz dedi. Ben de çaresiz bir şekilde peki diyebildim. O gün bütün gün gezdik akşam da evde oturduk bir güzel cipsi kola derken saat gece 1 buçuktu yattım yatağa karnım çok tuhaf ağrıyordu ben de yediklerim dokundu galiba diye düşündüm.Ben de uzandım tam uykuya daldım baktım altım ıslak . Ayy dedim altıma yaptım rezil oldum :))) Kalktım üstümü değiştirdim çıktık evden ve ben düşünyorum daha ne nişanım geldi ne kasılmalarım oldu daha erken diyip duruyordum. Geldik hastaneye üst kata çıkacaktım ebe soruyor noldu diye ben de galiba suyum geldi ama bilmiyorum dedim. Ve o an çok az ıslaklık daha hissettim. Kontrol ettiler ben de gerçekten suyum mu gelmiş dedim o da evet diyince beni bi ağlama tuttu . HAyır dedim korkuyorum dedim , daha hazır değilim dedim . Saat üç olmuştu ve benim sancılarım başladı dayanamıyordum , bayıltın beni dedim yalvardım . Saat üç buçukta da doğuma aldılar . Fakat o yarım saat çektiğim sancı ömre bedeldi ama bir şey söyliyeyim mi yine yaşamak isterdim o anları çünkü çok güzel ve özeldi özellikle de eşimin yanımda olması. Neyse aldılar beni doğuma yattım ameliyat masasının üstüne ve seni şimdi uyutucaz dediler de o diyişleri sanki bitmeden ben kendimden geçtim. Sonra başımda bir doktor ismimi söylüyordu ben de hatırlıyorum başımı sağa sola sallamaya başladım o da dur sallama başını dedi ben de o an hatırladım nerde olduğumu hemen bebeğim nerde dedim , doktorda bebek çok sağlıklı dedi. Odaya götürdüler ve götürürken bi bebek ağlaması duydum Sonra yatağa yatırdılar beni ve işte o an .. Allahımmmm bu benim mi dedim .. Ağladım..Kollarıma aldığımda kesilmişti ağlaması. Emzirebilmem için bana yardım ettiler ve bebeğim o minicik ağzıyla emmeye başladı bense hala ona bakıyordum ve çok hafif bir şekilde öptüm başından , kokusunu içime çektim. O benimdi , o benim bir parçamdı , canımdı. Şimdi dört buçuk aylık oldu kızım ve çok güzel . Bu o kadar güzel bir duygu ki anlatamam . Vee yedi yıl sonra tekrar bir çocuk istiyorum ve bu sefer ümitlerimiz erkek adına :)))