Sahi Vedalar Ne işe Yarar?

• 23 Şubat 2013 Cumartesi 14:00:01

gidişin belki seni elimden almıştı
...fakat senden sonra s e v m e hakkımı asla!

...

Belkiymiş, keşkeymiş..
Hangi belki yıllarca bekler, hangi keşke ve acaba?

Gözlerimden film karesi gibi geçiyor senli anılar, bir çoğunu anımsamıyorum sanırım zaman aşımına uğradılar belki de yaşlanıyorum(uz)…

Sonra gidişini düşünüyorum hiçbirşey söylemeden kayboluşunu ve sadece sustuğumu..Sonradan anlıyorum cevapsız telefonlardan, yanıtsız mektuplardan tanımaya başlıyorum ayrılığı..Çünkü öğreniyorum birinin yüzüne gülümserken terk edebileceğini..Sahi vedalar ne işe yarar?
Çok şey öğretiyor gidişin bana
Mesela bir kabusa sarılarak uyumayı, sokaklarda bütün adamların yüzüne sen diye bakmayı, bir rüyadan ter içinde uyanmayı;
Onu da sonradan öğreniyorum “bir balıkçı lokantasında bir levrek ve bir küçük rakı bitirdikten sonra arabanın ucunu bir uçuruma dayayıp ağladığını, sıfırlandığını ve kayıplarının arasında bir ben olduğunu ölümle burun burunayken anımsayıp
A d ı m ı çağırdığını…”
-İki bin bilmem kaç bizim evdesin babamla sohbet ediyorsun (biliyor musun o hep biliyordu seni çok sevdiğimi) sonra aniden gidiyorsun yine apansız
Haykırıyorum gitme diye
Gitme….
Ve sen sesimi duyuyorsun çekiyorsun ayağını gaz pedalından
tam da o an uyanıyorum kendi çığlığıma
-bir teşekkür senfonisi yıllar sonra sanki can borçluymuşsun gibi bana
ne kadar lüzumsuz ve geç....
….

Şimdi yıllar sonra karşıma çıkıp
“neden ayrıldık yoksa Tanrı’mı istedi” diyorsun
Birbirimizi seviyorduk diyorsun…
(Bir dakika lütfen..İlk kez duyuyorum senden bunu neden bu kadar bekledin ki)
Seni unutmadım, özledim diyorsun şimdi mi anladın..
Sana göre sevgi söylenmez, ifade edilir acaba gidişin bir sevgi ifadesi miydi..İnsan nasıl içinden sever bunu anlamıyorum..O halde içinden konuş, içinden yemek ye, içinden seviş,içinden yaşa…
Ne yapayım benim bilmediğim ama dünyaya haykırdığın aşkı…
Hem Allah sevgiyi kalplere verendir geri kalan kısmı yüreğin meselesidir..
Korktum diyorsun, gençtim diyorsun doğrudur ama aşk hep gençtir ve cesurların işidir…
Bir şey daha öğreniyorum kocaman bir vicdanın olduğunu çünkü onu yıllar sonra masaya yatırıyorsun ve helallik kısmına geçiyoruz…

Ve soruyorsun beni sevdin mi?
Seni çok sevdim evet…Asla inkâr edemem..Fakat aşk yaşandığı zamana aittir ve sen o zaman diliminde kaldın..
Şimdi bana duvarları yumrukladığını, beni yıllarca aradığını, aynalardan yüzümü topladığını anlatıyorsun..Çektiğin acılardan bahsediyorsun..
Bense sadece sustum sen içine içine ağlamak nedir bilir misin?Kafandaki bir yığın sorulara gömülmeyi üzerine kürek kürek özlem atılarak?
Sen aynada kırarsın, bir meyhaneyi de dağıtırsın işte erkeksin en fazla ya sarhoş ya aşık derler..Ben yapsam deli diye fişlenirdim
İşte aramızda ki fark…

Sahi bunca yıl sonra niye geldin?
Acaba
Keşke
Belki demek için mi?

Ve hala utanmadan soruyorsun beni sevdin mi?
Ne yazık senden nefret bile edemiyorum sokaktaki herhangi bir adamdan farklı değilsin inan…

Ve o son cümlem
“seni seviyor(d)um” dediğim başımdan savmak içindi…
(egonun saçları okşansın giderayak.)

de_soulmate