İNSANLIK HALİ

• 20 Şubat 2013 Çarşamba 23:38:24

Eylül-007

İnsan oğlun da dostluklar,arkadaşlıklar yakınlaşmalar vardır.Bu hal insanın kendini bilmesinden başlar ölene kadar devam eder gider.
İnsan oğlu her daim değişik düşünce ve değişik akıl fikir içinde yaşamına devam eder.Belki de hayatı günlük yaşama şekline göre olduğundan da olabilir.
Nasıl kainatta on iki ay varsa,insanda da her günün de değişiklikler olmakta oluşmaktadır. Çoğunlukta günleri saatleri bir birini tutmamaktadır.
Belki de bunun aslı astarı,değişik düşünce bolluğun dan,veya aklı fikri ermediğinden. Dahası dünya maddiyetinden fazla kazanma hırsından ileri gelmişte olabilir.
Oysa bu çeşitlemeler çoğaltılabilir. İnsanın günlük saatlik hatta dakikalık fikir değişikliği türlü şekillerle olmaktadır.
İnsan bir an güzel hoş iyi tatlı gördüğü bir şeyi, kısa bir zaman da içinde değişikliğe uğratabiliyor. Belki de onun için uygun yol olsa gerek.Belki de o an onun düşüncesinin bir eseri.Zira bir zaman sonra o fikirden vaz geçeceğini bildiği halde dahi o an, o tarza girmeyi münasip görmüş olabiliyor.Veyahut bir vurdum duymazlık hevesiyle o an, o durumu yaşayabiliyor.
O gün beraber yolda gidiyoruz dostumla. Hani günlerimizin bir boş zamanı.Yanımda Irza var.Bilmiyorum o gün ne kadar zamandır beraberiz. Şöyle serbestliği bulmuşluğun tadını çıkarmaya çalışıyoruz. Pek kayda değer bir işimiz gücümüz de yok.
Çarşı caddesi uzun mu uzun.Yukarıdan aşağı yürürken yüz metre uzakta birine bakarak,ve bana işaret ederek,
---Ulan ağabey şu gelen adamı görüyor musun,hani alçağın deyusun teki.
Baktım aramızda epeyce bir mesafe var,kim olduğunu da bilmiyor ve de adamı tanımıyorum, Adamın her yaklaşışında,
----Bu şey oğlu şey var ya gecede en az birkaç avrat alır satar anlayacağın..
Bizim Irza konuşuyordu devamlı.Adam da bize yaklaşıyordu,ırza,
-------Ağabey Allah sizi inandırsın,dürzülerin dürzüsü, hani merhaba diyecek adam değil yani.Dünyada yemediği halt yok ağabey.
Irza gene atıp tutuyordu. Adamın karıştırılmadık hiçbir yanı yöntemi kalmamıştı. Derken adamla karşı karşıya geldik bizim Irza,
----Ooo merhaba Ferit ağabey nasılsınız iyimi siniz?. Ferit bey dediği adam, bize selam vererek,
---Sağ ol Irza iyiyim, sen nasılsın,
---Sağ olun ağabey,bende iyiyim,sağlığınıza duacıyım. Bu sırada zaten durmamıştık,sadece birkaç saniye konuşmuş. konuşmalar biterken de birbirimizi ayrıldık. Birkaç adım yürüdükten sonra,
----Ya Irza az evvel adamın tüm künyesini okudun,yan yana gelince de ağam paşam dediniz nasıl oluyor böyle. Irza sinsi, sinsi sırıtarak,
----Sen ne diyorsun be ağabey,adam da katmeriyle para var ağabey para, para.