Çocukları eğitmenin ve yetiştirmenin önemini bilmeyenimiz yoktur. Çocuk yetiştirmede ilk önce akla gelen ailesi dolayısıyla annesidir. Çocuk öyle bir ham madde ki onu işlerken çok dikkatli olmak lazım. Verilecek eğitim, bir ömür boyu bir hem çocuğun kişisel gelişimini, hem ailesini hem de toplumu etkilemektedir. Çocuğa ilk harcı ‘Bismillah’ diye atarken, bu atılan harcın hem bu dünyası hem de diğer dünyası için önemli olduğu hatırlanmasını isteriz. Bu konuda da öncelikle anneyi çok önemli sorumluluklar bekler veya biz anneden bekleriz ya da yükleriz.

Buraya kadar iyi güzel. Peki ya babalar…. Evde rüzgarından geçilmeyen,sivil diktatör sözüm ona otoriter(!) babalar… Messenger katibi, facebook tahriri, taşlardan taşa döne döne Mevlevileşen babalar… Aile eğitiminde ve çocuk yetiştirmede 82 anayasası güdümlü kurallarla abideleşen babalar… Onlar neler yapıyor acaba canından aziz bildikleri çocukları için?.. Kursağından geçirecekleri lokmadan başlayarak çocuklarının gün gün ,ay ay, yıl yıl eğitimlerinde ne kadar yer alıyorlar? Çocuk yetişmede neyi esas tutuyorlar? Acaba “Çocuklarla 7 yaşına kadar çocuklaşıp, oynuyor, 7–15 yaşına kadar arkadaş oluyor, 15
yaşından sonrada çocuklarla istişare (mi) ediyor” ? (Hz. Ali)

Nerde?..

Ey Ana ve Babalar, bugün bireye dayalı, suç işleyen ve topluma zarar veren hadiselerden şikâyet ediyor ve geleceğimizden endişe ediyoruz. Maalesef endişeye sevk edenler ise uzaydan gelen mahlûklar değil bizim kendi çocuklarımız. Bu çocuklar neden korkularımız oldu?

Yukarıdan cümlede ifade edildiği gibi çocuklar hep merkezimizde olsaydı, çocuklarımızla oynayıp, arkadaş olabilseydik yaş az ilerlerken de alacağımız kararlara ortak edebilseydik
neslimiz korkumuz olur muydu?

Bu arada ev ortamına da değinmek gerekir. Evler sokaktaki olumsuz havadan maalesef uzak değil. Başköşede kurulan tv ve tv yayınları ana babaları haddinden ziyade meşgul ediyor. Yarışmalar, maçlar, kadın programları, diziler, çizgi filmler vs vs… aile içi iletişimin dibine kibrit suyu döküyor. Bilgisayarlar, cep telefonları bizi sanal âlemin maskeli maymunlarına bülbül ederken çocuklarımızı ilgi ve muhabbet fukarası yapmış.
Anasına babasına doymayan çocuk ne yapacak? Açlığını gidermek için başka yollara tevessül edecek.

Evimizde çift kuyruklu deccalin esaretinden kurtulmazsak evladımız elden gidecek maalesef. Bu konuda yazılacak ve çizilecek çok şey var ancak derdimizin halli ve çözümü için aşağıdaki kitapları ısrarla tavsiye ediyorum.
1- Çocukluk Sırrı -Adem Güneş
2- Annelik Sanatı- Adem Güneş
3- Çocuk Terbiyesinde Doğru Bilinen Yanlışlar- Adem Güneş
4- Peygamberimiz Nasıl Bir Babaydı?- Nuriye Çeleğen
5-Sevgi Merkezli Çocuk Eğitimi- Vehbi Vakkasoğlu

Veysel KOŞAR