Sevgililer Günü!

• 14 Şubat 2013 Perşembe 20:08:41

Sevgililer Günü, her yılın 14 Şubat günü birçok ülkede kutlanan özel gündür. Kökeni, Roma Katolik Kilisesi’nin inanışına dayanan bu gün, Valetine ismindeki bir din adamının adına ilan edilen bir bayram günü olarak ortaya çıkmıştır. Bu sebeple bazı toplumlarda "Aziz Valentin Günü" ( İngilizce: St. Valentine’s Day) olarak bilinir. Valentine kelimesi, Batı medeniyetlerinde hoşlanılan kişi veya sevgili anlamlarında da kullanılır.

Günümüzde, bazı toplumlarda sevgililerin birbirine hediyeler aldığı, kartlar gönderdiği özel bir gün olarak devam etmektedir. Tahminlere göre 14 Şubat günü, tüm dünyada 1 milyar civarında kart gönderilmektedir. Bunun yanı sıra hediye alımlarından kaynaklı piyasada satışlar artmaktadır.

14 Şubat, 1800’lü yıllarda Amerika’lı Esther Howland’ın ilk Sevgililer Günü kartını yollamasından bu yana çok sayıda insanın kutladığı toplumsal bir olay olmuştur. Bunun doğal sonucu olarak olayın ticari yönü çok fazla önem kazanmış, sevgililer günü tüm dünyada ticaretin canlandığı bir dönem haline gelmiştir.

Hıristiyan kökenli bayramlardan biri olduğu için birçok Müslüman ülkesinde hoş karşılanmamaktadır. Suudi Arabistan’da resmi olarak da kutlama etkinlikleri ve İslami olmayan bu Hıristiyan Bayramının kutlanmasında kullanılan ürünlerin satışı ülkede yasaklanmıştır.

Sevginin tarihi, günü, saati mi olur? Varsa, sevgi yürekte gelişir, güçlenir ve canlanır. Varsa, muhatabı ile paylaşılır. Bunu abartmanın ve adeta bir bayrammış gibi kutlamanın hiçbir anlamı yoktur. Aynı bağlamda bunun Türk İslam felsefesinde ne yeri vardır, ne de bir değeri.

Kutlayanları kınamıyorum lakin ‘Düğün değil, bayram değil, eniştem beni neden öptü?’ demezler mi insana? Sağlığın yerinde ise en büyük varlığa sahip değil misin? Senin için her gün düğün bayram olsun, ister misin?

Gerçek anlamda ‘sevgililer günü’ varsa, neden ‘sevgisizler günü’ olmasın? Sevgiden, ilgiden ve şefkatten yoksun olanları, kimsesizleri ve düşkünleri anmamak olur mu? Bir atasözü şöyle der: Lokma karın doyurmaz, şefkat artırır. Anlamı: Bir kimseye verilen armağan, aradaki sevgiyi artırdığı için değerlidir.

Zamanımızı, enerjimizi ve paramızı daha güzel, anlamlı ve yararlı işlere harcasak ne yitiririz?

Hoş ve esen kalınız.

14.02.2013