DÜŞÜNÜNCE...

• 9 Şubat 2013 Cumartesi 10:32:46

Bir takım insanlar,kan dökmekten zevk alırlar. Kan dökülsün de, ne taraftan olursa olsun!
Önce karşı taraftan dökülmesi yeğlenir.(Tercih sebebidir) Dökmek isterken,kendilerinin ki
de dökülebilir. Kan, yaşamdır. Oysa boşa dökülmeyen kan nice insanı yaşama bağlar. Bunları
anlamak ve anlatmak bu kadar zor mu? Kırmızı,ilgi çekicidir. Kanın dökülme nedenlerinden birisi de bu olabilir! Kişinin ne kadar yaşadığı değil, ne yaptığı geriden gelenlere ne bıraktığıdır önemli olan. Kalem tutan el, okuyan göz,düşünen kafa,bir yanlış yapıyorsa şeytanla birliktedir. Nedenler, hep çoğunluktadır. Güzel bir insan, iyi bir şey yapmak için,yola koyulsa, yine çok nedenle karşılaşır mı? Merak ediyorum. Güvenebileceğim insana canım kurban olsun! Güven bunalımı yaşanan ülkemiz ne zaman güvenilir,birbirine güvenen bireyler
yurdu olacaktır? Gerçekten Tanrı inancı olan bir insan güvenilir biridir. Herhalde Tanrı,insanlara "Ne kadar kul hakkı yedin" diye soracaktır. Ama kaç tane böylesi Allah adamı
çıkar? İnsan iyi olmak isterse,Yaradan ona yardımcı olur. İyilik yapanın karşısın, o iyiliğin kurtarmacılığı bir gün çıkar ama; keşke haksızlık yapan en kısa sürede bunu anlayıp vaz geçse. Vazgeçmediği taktirde ve vazgeçmezlik çok uzun sürerse hakkı yenilenlerin başvuracağı makam neresi olacaktır? "Geciken adaletin,adaletsizlik olduğunu biliyorum" da.
Bildiklerinden doğru olanlar vardır muhakkak. Onlardan yola çıkarak, daha çok doğru edinme olanağın olduğunu unutma! "Yaşlanan dünyamız bir gün ...." Şuna yürekten inananlardanım:Onuruyla mücadele ederek yolculuğunu tamamlayanlar,karşılığını kesinlikle görürler. Onuruyla yaşamak zor bir iştir.Zaten kıymetli olan da zoru başarabilmek değil midir? Kimi düşünceleriyle, kimi de parası malı mülküyle büyük olur. İnsanı diri tutan,yaşatan olumlu düşünceleridir. Düşüncesiyle büyük olanları yeğlerim. Babanın mirasıyla büyümüş ve kendileri de bir şeyler yapabilmişse bir parça büyük sayılır bence.
Her insanın bir öyküsü vardır. Kimi yazarlara göre,yazılmamış hayat yaşanmamıştır. Zamanımızda yazılmamış yaşam da oldukça çok olduğuna göre,ömür yaşanmadan geçip gidiyor demektir. Dilin kullanıldığında yara bırakmayanı makbuldür; koyunun yüzüldüğünde delinmeyen postu misali. Öğrendikçe hiçbir şey bilmediğimi görüyorum. Utanıp sessizliğe bürünüyorum. Sessizliğimi bozuşum; bir şeyler öğrendiğimin ispatı olamaz mı ?
Saygılarımla...