Sizce de mi?

• 7 Şubat 2013 Perşembe 16:27:58

Son gelişiydi odaya; sanki hiç görmediği bir mekânmışçasına ürkek adımlar ve donuk bakışlar hâkimdi gözlerine. Sanki sıradanlaştırmak istiyordu yaşadıklarını, gözlerinde. Dudakları titredi. Toparlamaya çalıştı. Sesi kendisine bile yabancıydı. Aslında söyleyeceklerini ne güzel de sıraya koymuştu daha etkili olması için. Cümlelerin sıralamasını kaç defa değiştirmişti, en son hâline getirinceye kadar.
Göz göze geldikleri anda tüm cümlelerin sıralaması değişmişti. Daha doğrusu belleğinde söyleyebileceği cümle kalmamıştı. Titrek sesiyle “siz” diyebildi ve arkasını getiremedi. Bildiği tüm kötü sıfatları saymayı düşündü ancak yapamadı. Kendisinin de bilemediği adını koyamadığı zihni bir engele takılmıştı sanki cümleleri. Sıralamak istediği olumsuz sıfatları, küfürleri “siz” kelimesinin içine ustalıkla yerleştirdiğini düşünerek ikinci kez “siz” kelimesini yineledi.
Ayakları yere basmıyor, sanki zemin ayaklarının altından kayıyordu; düştü düşecekti. Nefes alıp verdiğinin farkında değildi. Yüzüne buzdan bir heykelin donuk bakışları hâkimdi; soğuk ve üşütücü. İçi titredi, üşüdüğünü hissetti titreyerek. Hayat verici bakışların yerini dondurucu, üşüten bakışlar almıştı.
Gayri ihtiyari olarak elindeki kâğıt parçasını gelişi güzel salladığının farkında değildi. Kâğıt düştü düşecekti ve düştü. Eğildi, kâğıt parçasını yerden aldı. Yelpaze gibi kullandığı kâğıt parçasıyla unutmak istediği düşüncelerini uzaklaştırıyor gibiydi. Kâğıt parçasının ritmi kâh artıyor, kâh düşüyordu. Zihnini esir alan düşüncelerin de şiddetiyle paralellik arz edercesine.
İnsanı hayata bağlayan, güzel duyguların oluşturduğu kurgular değil midir? Olumsuz düşlerin temelinde güzellik aramak beyhude bir arayış değil midir? Önyargılarımızı, eleştirilerimizi, güzel duygularımızı, sevimli- sevimsiz hallerimizi, umut ve umutsuzluklarımızı içine hapsettiğimiz “siz” kelimesidir. Onun içindir ki bu kelime farklıdır. “sen” den daha kapsayıcıdır. Yerine göre otoritedir, yerine göre sınırlılıktır, yerine göre de erişilmezliğin diğer adıdır.
Siz gerçekten haklıydınız. Siz gerçekten haksızdınız. Siz vardınız-yoktunuz. Sizden önce… sizinle…sizden sonra….
Hayatın içine doldurup boşalttığımız “siz” ler.