Yıllarca paranın mutluluk getirmeyeceğine inandırıldık. Aslında hiç birimiz inanmadık da; gizli bir anlaşma varmış gibi hep bir ağızdan bunu söyledik. Ama daha çok para kazanmak için; çocuğumuzun kokusundan, eşimizin sıcak koynundan kopup; soğuk-sıcak demedik çalıştık. Kimse "Yaşamam için gereken parayı kazanmaya çalışıyorum ben" gibi klişe ve hepsi palavra olan bu inanışı savunmasın. Herkes farklı gelirlerle, aynı dünyada, hatta aynı sokakta yaşamını sürdürebiliyorsa, bu palavranın inanılacak bir yanı yok. Kazandığınızdan çok daha az bir parayla da yaşamınızı sürdürebilirsiniz. Yaşamaksa eğer bu! Bu örnekten de; daha fazla paranın daha fazla mutluluk getireceğini anlayabilirsiniz.

Zengin olunca türlü sıkıntıların peşlerini bırakmadığından bahseder hep zenginler; yatlarında, bir yaz sabahı kahvaltısı eşliğinde,röportaj yaparken. Büyük derdin başı büyük oluyordan şikayet ederler. Çünkü onların da aralarında, konuşulmamış gizli bir anlaşma vardır: "Fakirlere mutlu olduğunuzu belli etmeyin!". Etmiyorlar da.

Tanıdığım tek zengin var gerçekleri söyleyen; Cem Yılmaz. Onu da ciddiye almıyorlar. Şaka yaptığını zannediyorlar.

İşte komünistin (zengin)kapitalisti, ülkücünün (zengin)göçmeni sevmemesinin sebebi de; çok basitçe düşünürsek, (elin)adamın o kadar parası var, niye birazını bize vermiyordur. O "elin" adamı ibaresini de ülkücüler için koydum. Çünkü onların da asıl derdi bu bir yerde. "Adama bak! dağdan gelmiş, bağdakiyle aynı seviyede yaşam standartı istiyor"dur. Çok acımasızca olduğunu biliyorum, bunları yazarken de mutluluktan uçmuyorum. Okuyup, benden nefret etmenize gerek yok. Ya da isterseniz edin. Zaten bir sürü şeyden nefret ediyorsunuz, bir tane daha eklensin.

Ne diyordum; Yani insan olarak, nasıl sevgiye muhtaçsak, bu topraklarda doğmuş insanlar olarak; nefrete de muhtaç duruma geldik, farkında olmadan. Duygu patlamaları yaşayabilmemiz için yeteri kadar eylem yok. İhtiraslı sevişmelerin yerini, hoyrat sövüşmeler alıyor, bu patlamaları sağlamak için. Nihayetinde; sevmek, sövmekten çok daha fazla ayıp bu coğrafyada. (Coğrafya, aşk, Anadolu ve bu topraklar kelimeleri bana her zaman çok büyük bir kaybımızı hatırlatıyor ve çok geriliyorum. O kadar sinirleniyorum ki; yazıya dökemediğim ender mevzulardan biri çıkıyor ortaya. Neresinden başlayayım, en çok neresini yazmalıyım bu yalnızlığın bilemediğimden, bir türlü başlayamıyorum. Şimdi başlar gibi oldum ama; bu mevzu parantez içinde heba edilecek bir mevzu değil. Yüzlerce paranteze ev sahipliği yapacak, onlara saygı gösterecek; igrenç, kayıplarla dolu, yapayalnız bir konu bu: Bu topraklarda sevmenin yasak olması. )

Para mutluluk getirir. Mutluluğu bozan para değil, saygının yitirilmesidir. Saygı; büyük erdem ve empatiler gerektiren; insanlığı bir adım öteye taşıyabilecek çok büyük bir eylemdir.

Saygı duyun.
Adam olun.


Sercan Korkuç
@sercankorkuc