damağıma yapışıyor kelimeler..

• 6 Şubat 2013 Çarşamba 08:57:37

manadan uzak..anlamı tuzak bir labirentin içinde..peynir kokusuna inat..koku derin..koku ellerin yalpalayarak yazıyorum..bulduğum şeyi değiştirmeye gücüde yetmeyecek ne odaların..ne kentlerin..ve bil ki sevgili buradayım işte..sadece burada..açılan ve kapanan kapıların yüzüme sustuğu yerde ki yağmur inatçı bir soğuğu dize getiriyor dışarıda..bitti mi? peki bitti mi? bit/ti değil mi? değil mi? aydınlıklar içersindeyim..ayrılıklar mı demeliydim yoksa..yağmur rengarenk burada ve ben kendime yazıp/kendime karalıyor buluyorum kendimi kaç zamandır..anlara teğet geçen zamanlar içersinde.. bilmem kaç an/zamandır..tek yönlü hareketlerin içersindeyim..başlangıcı belirsiz bir sonun/bir sonranın içersinde gibiyim..şimdi şu saniye bakıyorum bacaklarıma/ayaklarıma.. ellerime/gözlerime ki göçlerini tarif etmeye gücüm yetmiyor sevgili..lakin birkaç olasılık/birkaç ihtimal daha var.. birkaç soru ki verilecek cevapları unutmalıyım şimdi..o kadar çokça değişiyor ki her şey..hani ben atsam..sen kavrayıp bileklerimden atamıyorsun kırık dökükleri gibi..hani ben silkinsem..sen dağınık kalıyorsun..sen koşsan..ben duraklıyorum..bir nefes..derin ki bilemiyorum aslında..ne nasıldı da..neye döndü..ne ara yitti..darmadağınığın saçlarına sarılıyorum ters esiyor lodos üşütme kıyamam.. ahhh!! be sevgili..ne yanlıştı..ne doğru..bil-mi-yo-rum..bi-le-mi-yo-rum.. ki senin tepkilerini de tahmin edebiliyorum eskisinden daha çok..daha net..lakin nasıl davranmam gerektiğini bilemiyorum..kafam kafam karma/karışık..gitmesin..kaçmasın diyorum..sus diyorum.. sus!!..keskin emir kiplerinde yok nafile/damağıma yapışıyor kelimeler sonra ardıma düşüyor ki anlatmam gerekli diyorum göz/göze geldiğimiz o anda geniş zamanda sen her seferinde kırılmış düşüyorsun g/özlerime ve ben sevgili kendimi parçalamış olsam da senin kırıkların kalıyor avuçlarımda kanıyorum yine.. ka-nı-yo-rum sana dudağımın çatlaklarından giriyorsun içime..içim sıcak/için sıcak ve ıslak..eskimiş bir şeyler var sensiz bu anlarda..rengi maviye kesik bir nota gibi..hani diyorum..hani gülsem..yüzüme çarpacak/ suratımda parçalanacak soluğun/seslerin ki izin vermiyorsun… izin almıyorum “yapma”larına inat.. sıkıştırıyorum..duvarla tavanın kesiştiği yere.. kapına kadar dayanıyorum..aralıksız..ansız ki ey yazgı..bitir artık cümleni ve bırak sonuna noktayı (nokta) ben kala/kaldığım yerde dizlerimi dayayıp yüreğine/bedenine/etine ben gibiydim yine ki asla değişmedim/değişmiyorum..tanıdığın gibiyim/olduğum gibi, tüm olmuşluklarımla/ olduklarımlayım birkaç olasılık daha var..bir kaç keskin soru lakin asma suratını..buradayım/merak etme..





(...)