Halen yasamami sürdürdügüm almanyaya , türkiyeden anne ve babam tarafindan getirildigimde,
orta okul 2inci sinifta okumaktaydim...

3ay almanca kursundan sonra.,,alman ögrencileriyle ayni sinifta ve ayni sirada oturmayi basarmistim...

Onca bolluga..temizlige..düzene .. insanliga ragmen yurdumun tozlu ,,yogun insan kapli sokaklarina özlemim nasilda büyümekteydi.......

Hayalim geri dönmekti okul biter bitmez dönecektim .....Karar almistim evet asla burada yasamayacaktim..

Gel gelelim yazgi baskaydi.....

Kaderde bu ülkede evlenmek varmis ...okul biter bitmez yuva kurmus ,zaman icindede duygularimin ince sizilari..sevgilerin en kirilgani ve en yogunlari ,,,yasamin anlamlari cocuklarimiz dünyaya gelmisti...

Yurduma besledigim özlem bir süre beklemek zorundaydi ...

Günler su gibi akiyor ,,dünyaya gelende büyüyordu..

Ilk cocugumu kres e yazdirdigimda ..grupta olan tek türk cocuguydu ..hic yabancilik cekmemisti almancayi gayet iyi konusuyor ve anliyordu...madem bu ülkede yasayacak,,okuyacak ti önce buranin lisanini ögrenmeliydi .kendini savunabilmeliydi ,türkiyeyi ,türklügünü koruyabilmeliydi .Okula baslamadan öncede türkceyi ögretecektim ,elbette hic türkce anlamiyor degildi ama agrlik almancaydi.

Kreste yapilan her etkinlige katiliyordum hic aksatmadan ve büyük bir keyifle .Ben bir türk annesiydim örnek olmaliydim..Bir gün grup baskani kerese özel cikardiklari bir dergide türk mutfagina yer vermek ve benimle birlikte calismak istediklerini söyledi.....Cok büyük bir görev degildi belki fakat düzenledikleri toplantida bir türk annesi olarak aralarina katilabilmek duygusu beni costurmustu ..seve seve dedim,, elbette....

Toplanti gecelerinde herkezi dikkatle izlemekte ve dinlemekte büyük özen gösteren ben ,ne yazikki hala ,,biz türkler hakkinda son derece önyargili olduklarini hissetmek yüregimi burkmustu..

Kockoca avrupa ülkesinde ,,egitimli avrupali ,,belliki ülkesinden disari adim atmamis ,her ne kadar itinali konusmaya gayret etsede ,satir aralarindaki kücümseme gözden kacar degildi


Elbette ,,,önyarginin yanlis oldugunun bilincindeydilerde ..kullandigim cümlelerede pek kulak asilmiyordu sanki.

Yataga yattigimda gece boyunca,, biz türkler,,e ait yorumlar kafama öyle takilmistiki ne yapabilrim??Ortadan nasil kaldirabilrim bu düsünce tarzini ?Kendimi sorgulamaya baslamistim

Sabah uyandigimda aldigim ufak bir karar rahatlamami saglamisti ..kesinlikle cocuklarima almanyadan bir fanile bile almayacaktim..

Her yaz tatilinde ihtiyacimiz olan giyisileri n tümünü türkiyeden aliyordum ...

Aradan cok gecmeden, özel bir gün icin ,yapmak istedikleri hazirliklarda yine bulundum.Gruptaki annelerden biri :Afedersiniz size bir sey sorabilirmiyiz ??Buyrun dedim

cocuklarinizi öyle zevkli ne güzel giydiriyorsunuzki ,,aramizda konusuyorduk acaba ..nereden alisveris yaptiginizi sorsak söylermisiniz??Tabii ki söylerim ..ben tüm ailemizin kiyafetlerini kendi vatanim olan türkiyeden satin aliyorum..Bu cümleyi söylemek ne kadar güzeldi ,,,icin icin gülümsüyordum ..Hele bu cümleden sonraki birirlerie bakislari vardi ya yasamak lazimdi o ani...Böyle güzel seylerin türkiyede olabilecgini hic tahmin etmiyorduk itiraflarida milli duygularimin horan tepmesine neden olmustu resmen.....

Ilerki zamanlarda cocuklarimin arkadaslari ve anne babalarina bizzat evimde türk mutfagini n renkli tadlarini sunarken sofra zevkimizi yemek kültürümüzü tanitmaktan aldigim iltifatlar bunun yaninda duydugum haz (sahsima asla degil)milletim adinaydi kendimce...

Kreste göstermis oldugum hassasiyet okul a basladiklarinda dahada ciddi boyutlara ulasti tabi

Ne ekersen onu bicersin sözü ,o zamanlarda beliriszdi simdi ise ektiklerim güzel meyvalar verdi ..

Ben hic atam ,cumhuriyet ..bayrak ,,toprak diye haykirmasini beceremedim... yüregim her atisinda atam .cumhuriyet.bayrak .toprak ..yurdum milletim coskusuyla carpiyor ..sessizce yurdumu severim diyorum kendimce....