BİR ÇOCUĞUN OKULDAKİ ACI TATLI ANISI
Ben birinci sınıfta çok başarılı sınıfın en çalışkan öğrencisi bendim bu başarımda
benim yani sınıfımızın öğretmeni orhan hocanın sayesinde başarmıştım ve sınıfımı peki ile geçmiştim orhan hoca bizi terkedip başka köyün okuluna gitti şimdi duyduğuma göre çok pişmanmış üçüncü sınıfımı da başka bir öğretmen ile geçirmek zorundaydım hep geleçek öğretmenimi düşünüyordum en sonunda babamın arabasıyla geldi okula ilk gittiğim gün çok heycanlıydım ilk önce öğretmen kendini bize tanıttı sonrada öğrenciler kendimizi tanıttık öğretmenimizin daha ilk öğretmenlik senesiydi onun için bize çok değer veriyordu ve bizi çok severdi bize sık sık derdiki yaramazlık yapmayın yoksa kulahları değişiriz üçüncü sınıfımıda çok güzel geçirdim ibrahim hocamız bize çok sinirlenince bize vururdu ve ellerine hep dikkat ederdim elleri tir tir titrerdi aslında Oda dövmek istemezdi sonra çok pişman olurdu ve bizi çok severdi dürdüncü sınıfımıda böylece geçmiştim beşinci sınıfa gelince ibrahim hocaylada aynı okulda idik köy okullara terör olaylarından dolayı kasabaya taşındı servisle gidip geliyordukkasabadaki okulumdada güzel arkadaşlıklar edindim kasabadaki okul daha büyük olduğu için orada her ders için ayrı öğretmen vardı benim köydeki öğretmenim o okulda sağlık dersime giriyordu ibrahim öğretmen bazen beni yemeğe davet ediyordu
bir gün babam beni berbere götürdü kafamı sıfıra vurdurdu onun için hep bana kelaylak
diyorlardı ençokta serdar kara bana bunu diyordu hep sataşıyordu sefa benim için canını bile verirdi o gün serdar bana sataşmıştı sefa o nun üzerine hopladı ve bir döğöş başladı serdarı sefa bir güzel dövmüştü ama kavgada sefanın yakalığını serdar koparmıştı
sefa bana diyorduki bu yakalığın parasını ondan alacağım diye tutturdu .sefanın babası yoktu ölmüştü o günden sonra bana kimse hiç birşey diyemedi , ve terör olayları yüzünden arkadaşlarımdan öğretmenimden köyümden ayrılmak zorunda kaldık ve istanbula göç ettik burda bir iki hafta okula gidemedik sonra okula başladığım ilk gün sınıfa girdiğim zaman çok heycanlıydım ilk günümde herkes ile arkadaş olmuştum burdaki öğretmende beni çok seviyordu hep bana yardım ediyordu biraz zor oldu ama sonunda büyük şehir hayatına bizde alıştık.(BU BİR ANNENİN ELİNE GEÇEN KAĞIDA KARALANMIŞ ÇOCUĞUNUN ANILARI ) OZAN KAHYA şu an mimarsinan üniversite sonsınıf öğrencisi
YORUMLAR
BENDE ZARANIN ÇEŞİTLİ YERLERİNDE ÖĞRETMENLİK YAPTIM..ÇİZDİĞİNİZ İNSAN VE ÇOCUK PROFİLLERİNİ ÇOK İYİ TANIYORUM..HALA İÇİMDE VE GÖZÜMDE O KAHRAMANLAR..SİVAS YILLARINA AİT ÇOK ŞİİRİM VAR ONU AYRI BİR KİTAPTA TOLYACAĞİM..ZAMAN ZAMAN SİZLERLEDE PAYLAŞACAĞIM..SİZİ EN İYİ ANLIYANLARDAN BİRİ OLDUĞUMU SÖYLERSEM ABARTMIŞ OLMAM..YÜREĞİNİZİ VEDE KALEMİNİZİ KUTLYORUM..
İnsanın anılarını saklayım yıllar sonra bakıpta yine hatıraları gözünde canlandırıp aynı güzellikleri takrar yaşamak çok güzel bir duygu. Çok güzel bir anı yazısı olmuş. Yüreğinize sapğlık kaleminiz daim olsun.