Sana Düşmez

• 2 Şubat 2013 Cumartesi 17:52:20

SANA DÜŞMEZ
Zeliha Karabulut...Gara (Kara) Zela derlerdi namına.Çakır’ın Şükrü’yle (Şükrü Şahingöz)evliydi,boşandılar.Ben söyleyenlerin yalancısıyım.Gara Zela’nın eli uzundu biraz.Özellikle bostandan yana.Bostanlarda hıyar,mısır,kumpür(patates) eline ne geçerse,atardı torbasına.Hele hazzetmediği kişiler onun elinden zar ağlardı.Bostan hırsızlığı haricinde bir cürmünü duymadım.
Rivayet edilir ki Çakır’ın Şükrü öldüğünde Gara Zela bir yandan sevinmiş:”Eski kocası,kendisini boşayan adam öldü” diye...Öte yandan üzülüp göz yaşı dökmüş:”Çocuklarımın babası öldü” diye...Böyle bir ikilemi yaşamış Zela Bacı.Yüce Tanrı kimsenin başını bozmasın.Ne kadar zor...Üç kızı var Çakır’ın Şükrü’den olma. Boşandılar, anasız kaldı körpe kuzular. Babaları öldü. Şimdi de babasızlığın acısı çöktü kepize (kâbus)gibi. Ne yapsınlar, ögsüz ve yetimlik çekilecek dert değil. Mevla sabrını vere...Dayanmaktan gayrı umarları yok.
Gara Zela, olaydan birkaç gün sonra bir sabah vakti Çona’nın Memet’e (Mehmet Karaca)geldi. Çona’nın Memet odanın önünde oturuyor.
Gara Zela:
”Memet A...dedi,sana bir şey danışacağım.”
Memet emmi,Zela Bacı’ya baktı göz ucuyla:
”Ne danışacaksın Zela? De bakalım...”
Zela bacı biraz çekingen:
”Memet A...Çakır’ın Şükrü öldü.Ondan bana mal(miras) düşer mi?”
Çona’nın Memet kısa bir süre düşündü:
”Düşmez Zela...”
Gara Zela öfkeli:
”Neden düşmez ki Memet A...Nikahlı garısıyım.”
Çona’nın Memet’Git başımdan!’ der gibi baktı Gara Zela’ya:
”Zela Zela...O senin nikahın hoccuk nikahı.Hökümet nikahı olmazsa miras da olmaz...”