BEKLE UZAKLARDA
Nerdesin, nerelerdesin.Herşeyinden önce yüzüne hasret kaldı bu beden.Hep hasretti bu can yüzüne, rüyalar yeterdi bazen.Onlarda yok oldu bilmez halimden...
Bu yürek dayanırmı bu kadarına.Şu vakite zor dayandı, hep gelirsin sandı.Nerdeyse yüzün silindi gözlerimin önünden, bir sevgin silinmedi şu yüreğimden.Hep varsın dedim; hep bendesin sandım.Hiç kuşkum olmadı yokluğundan.Ölümün oraya geleceğini nerden bilirdim ben.Mezarını bilsem hiç gelmem oysa yanından.Söylemediler, göstermediler yerini gelmezliğim ondan.Unuttuğumdan değil sana gelmeyişim...
Ayırdı ölüm beni senden.Sen giderken gel deseydin eğer; gelirdim peşinden.Haber verseydin,gelirdim hiç düşünmeden.Öyle sevdi bu beden.Öyle sevdi bu can.Ölümden de korkmaz artık, sen varsın.
Ne yapsın bu beden sensiz istanbul’da, koca şehir bile küçücük kaldı sevgimin sonsuzluğunda...Ne yapsın bu yürek sensiz istanbul’da!
Her şey sen varken güzeldi.Yüreğim dayanmaz bu kadarına, sen oralardayken kalamaz buralarda.Sensizliği yaşıyorum, sensizliğin verdği acıyı tadıyorum şimdi.Yavaş yavaş hazırlanıyorum; yola çıkmak için.Biliyorum az kaldı pek yakında, yalnız yüreğim açılacak ilkbaharda...
Yarım kalan herşey bu şarkıyla devam edecek.Dinecek yüreğimdeki sızı, duracakdünya ben yanındayken.Karlarla kapanan yolların, ilkbaharda açılmasını bekliyorum; gelmek için.İnan geleceğim.Yalnız bırakmayacağım seni, beni bıraktığın gibi.
Sevdiğim böyle sevdi yüreğim, öyle özledi gözlerim, öyle hasretim sana.Yüzüne hasret bu beden, daha fazla duramaz buralarda;alır başını gelir oralara...