Ölümünün yıldönümünde rahmetle anıyorum...



Hani Nasreddin Hoca bir gün ile başlayan Nasreddin Hoca fıkraları vardır ya, babaannem de ondan geri kalmazdı hikâyeleriyle... Ömrünün son yıllarının büyük bölümünü İzmir’de bizimle geçirmişti. Çok komikti çok… En çok eğlendiğim yıllardı o yıllar. Şimdi derliyorum anılarını. Babaannem bir gün adı altında…


Yokluğu büyük kayıptır hayatımda
Neşeli şendi, alem kadındı Pappa
Fatma’ydı adı, Pappa derlerdi.
İşini bilir, adam çalıştırmayı çok severdi


Babaannem bir gün;

Yoğun bir şekilde çalıştığım yıllardı. Erkenden kalkıyor, işe iki vesait değiştirerek gidiyordum. Akşam çok yorgun gelip, babaannemle biraz zaman geçirip odama çekiliyordum. Banyoya dişimi fırçalamak için her girdiğimde garip bir şekilde diş fırçam hep ıslak oluyordu. Başlarda kurumamasına şaşmakla birlikte çok sorun etmemiştim. Zamanla bunu baya kafama takar oldum. Nedenini bir türlü anlayamadığım bu durum gerçekten garipti.

Bir pazar günü, hazırlanıp arkadaşlarımla gezmeye çıkacaktım ki; banyonun kapısından geçerken babaannemi yarı aralı kapıdan gördüm. Bir elinde takma dişleri, bir elinde diş fırçam dişlerini fırçalıyordu. O an kan beynime fırladı. Öfkeme engel olmaya çalışarak babaanneme:

-Babaanne ne yapıyorsun? Diye seslendim.

Babaannem yarı bükülmüş belini döndürerek, o mavi yeşil gözlerini bana dikip, kendine has şivesiyle:

-Dişimi fırçaliyim. Dedi.

-O elinde ki ne babaanne? Diye tekrar sordum. Dişine ve diş fırçama baktı, dişini gösterip:

-Dişim. Dedi.

-Diğer elindeki ne?

-Diş fırçam. Demesiyle, artık kendimi tutamayıp bağırmaya başladım.

-Nerden senin diş fırçan oluyor? Benim fırçam. Bende bu fırça neden hep ıslak diyordum.
Aşk olsun babaanne. Hiç başkasının fırçası kullanılır mı? Bana söylesen ben sana almaz mıydım? Ne diye diş fırçamı kullanıyorsun? İnanmıyorum ya, inanmıyorum... Nasıl kullanırsın başkasının fırçasını? Diyerek otomatiğe bağlanmış gibi sıralarken laflarımı, O,bedenini iyice bana çevirip, o gün için beni küplere bindiren şu an hatırladıkça kahkahalarla gülmeme neden olan o harika cümleyi söyledi:

-Pohum… Ne bağriysin? Fırçaliysem elime almış fırçaliyim.Ağzıma mı sokmişim?




Canan Korkmaz / İZMİR