AĞLAMA ANNE
AĞLAMA ANNE
O sabah acı çığlık sesleri ile uyandı küçük çocuk..
Dışardan gelen ağlayış seslerine doğru koşmaya başlar..
O ufacık beyinle, pek algılayamadığı bu sesler neden diye düşünürken ,Kendini bahçeye atar.
birden açılıverdi gözleri, annesini yerder oturmuş çığlık çığlığa ağladığını gören çocuk ona doğru ilerler .
Kalabalığın içine dalıp annesıne tam tutunacakken bir el onu kolundan yakalyıp ordan uzaklaştırmaya çalışırken, çocuk var gücüyle ’ anneee diye bağırmaya başlar...
Ama annesi onu duymuyordu bile, birden kolundan tutan elden kurtulup annesıne koşup.
Annesinin hırkkasından sımsıkı tutunarak ...
Anne gözyaşlarıyla yavrusuna sarılıp, ağlamaya devam ederken, çocuk, Neden ağlıyorsun anne diye seslenırken, anne cevap bile veremez bir halde oğluna daha da sıkı sarılır..
Bir anda kalabalık hızla artıyordu, çocuk hala neler oluyor her şeyden habersız şaşkın bakışlarla gözlerini kalabalığa cevırmış, sağa sola bakıp duruyordu..
ve.. kıyametin koptuğu o an gelip çatmıştı...
Bir aracın bahçe kapısına yaklaşıp durdu..
hafızadan hiç silinmeyecek bir anı olarak kalacak işte o an ...
Arabadan önce çocğun amcaları iner, arabanın arka tarafına geçip, arabadan bir şeyi omuzlayıp bahçeye doğru ilerlerler...
bahçeye gırdıklerin de taşıdıkları şeyı, bahçede duran ağaçtan yapılmış bir masanın üzerine koyarlar..çocuk şaşkın bakışlarla gözlerini masanın üzerine konan tabuta dıkmış öylece bakıyordu.
o mınık aklıyla, ’ acaba babam anneme dolap alacaktı, Getırdıkleri dolapmıydı diye düşünmüş olacak ki . peki annesi sevineceğı yerde neden ağlıyordu.. Çocuk aklı işte.
çocuklrın düşünceleri bile kendileri kadar küçük tü...bahcedeki kalabalık tabutun başına toplanmış ağlayanları teselli ederlerken, evden gelen henüz 1.5 yaşındaki kardeşının ağlayışını duyan çocuk eve doğru koşmaya başlar...
.Çocuk hemen ağlayan kardeşının yanına gıdıp, bir yandan susturmaya çalışırken, sus sende ağlama sen ağlayınca annem de ağlıyor bak diyerek kardeşıninin başıı okşuyoordu
belliki çocuk susmamış olacak ki...Tekrar bahçeye çıkıp annesine seslenip duruyordu.
Hiç kimse onu duymyordu bile,
bahçedeki erık ağacına sarılıp kalabalığı seyretmeye başlar..
cısım cısım akan gözyaşları yanağından süzülüyordu sessizce,
Ama bu tabuttakı babası için değildi..
Belliki annesinin ağlayışına üzülüp sessizce iç çekerek ağlıyordu
Kalabalık gittikçe artarken, çocuk annesine koşarak. anne neden ağlıyorsun ağlama bak kareşim de sen ağlıyorsun diye susmuyor oda ağlıyor diyerek annesının boynuna sarılır...anne oğul birbirlerine sımsıkı sarılırlar. Saatler, dakıkalar hızla geciyordu:
VEDA ZAMANI Gelip çatmıştı...
Herkes toplanmış, imamın gelişiyle, dua etmeye başlarlar .
Tam dua edilirken, imam babasının ismini seslenince, çocuk işte o an masanın üzerinde ki şeyin içinde babasının olduğunu anlamıştı.. Tabutun yanına varıp, O minik elleri ile tabutun kapağını açmaya çalıştıysa da buna gücü yetmiceğını ne bilsin .. Açamayınca da babasına seslenir baba korkma kapağı açacam ben çıkarcam seni ordan tamammı. babadan ses gelmeyınce bağırmaya başlar. açın kapağını babam boğulur içinde diyerek açın kapağı diyerek ağlıyordu.
o an kim hatırlamıyo kucağına alıp ordan uzaklaştırır, çocuk çırpınıyordu bırak diye bağırıyordu..
..Aradan saatler geçmış çocuğu uzaklaştıran tekrar geri geldiklerin de bahcede kimsecıkler yoktu . oysa sabah ne çok kalabalık tı .. artık annesı de ağlamıyordu kimse ağlamıyordu. günler haftalar geçerken bazı acı hatıralar silinmiyor hafızalardan. baba giderken Geride ona tek emanet annesini ve kardeşini bırakmıştı ...’
O çocuk bendim ):
,
,,
AĞLAMA ANNE Yazısına Yorum Yap
"AĞLAMA ANNE" başlıklı yazı ile ilgili düşüncelerinizi ve eleştirilerinizi diğer okuyucular ile paylaşın.
YORUMLAR
oquz han
@oquz-han
teşekkür ederim güzel yırumunuz için sizde sağolun efendım..