Hayallerim yolumda yaldızları meşale yerine aldım...Cennet yolunda Halikarnasla konuştum...

-Deniz nasihatleri savurdu bana...

İçim acıdı birden...Kalktım...Siyah ruganlarım orada kaldı...Tokalarım atkısına düştü ayakkabıların...

-Yalın ayak kızıl gümrahlarla dolanıyordum...

Hayatı iki cam sonrasında görüyordum...Yüz biçemim biraz daha düzgünleşti...Çırılçıplak göremiyordum...Sansürlü etraflarım Gülzar...

Hep adım üstünde yazma dedin...Ne yapayım söyle...Mecburi ekmeğimsin,paramsın sen Gülzar...Kalbimi,karnımı,aklımı sen doyuruyorsun...

-Demek ki aşk karnı da doyuruyormuş...

Vaybe!...Neler yapmışım diyorsun...

Şu hikaye aklına gelir mi senin?...


"Bir şair bir kadını çok sever...Sevda şiirleri döker onun için...Ama ne olduysa ayrıldı kadından ansızın...Gel zaman git zaman...Şair ünlü olur...Yazdığı sevda şiirlerden kitap çıkarır...Bir günde imza gününde kadınla karşılaşır...İçi buruklaşır şairin...Kadının kolunda kocası gelir fahile endamıyla adamın yanına...İstemsizce bakışlarla sorar;
-Beni hatırladın mı?...
-Hayır der umursamazca şair...
Kadın cevaba afallanır...
-Nasıl hatırlamazsın...Sen bana yazdın şiirlerini,benim sayemde ünlendin ve buralara geldin dedi...Burnundan soluyordu...
Şair soğukkanlılığıyla ekledi;
-Keramet sende olsa yanındaki adamda şair olurdu...


Ve işte Gülzar...Her yazılanı kendine almayacaksın...Bilmen lazım...Her kadın veyahut her erkek güzeldir...Herkeste kıskançlık,aşk vs. vs var...

Kendine ait biçemli karakterin söylenmedikçe yazılanlar bana diye dogmatikçe davranmamalısın...

Sen hayalsin...

İlahi...

İlahi karakterler çok dünyada Gülzar...

Benimkilerde öyle...
Sevgi adları çok...

Tökezliyorum umutsuzluk yolunda...Ayağım taşlardan dolayı yara bere oluyor...İlerde dikenli yollar başlayacak...Nasıl gideceğim Gülzar?...

"Şairler imkansızlığı silen,zorla oyuncak oynayan sanatçılardır!..."

Bu içtenlikle sana geleceğim...Gönlünü aç ve çağır beni Gülzar...

ŞAİR-İ SİNEM-İ GÜZEL(Perizer...)
SİNEM ÖZAŞGIN...