- 1248 Okunma
- 7 Yorum
- 1 Beğeni
MUTLULUK GÖZYAŞLARI
Anne-kız Beyoğlunda dolaşırlar. Sonra da sinemaya giderler. Eve döndüklerinde her ikisi de mutludur. Kocasından boşandıktan sonra gözünün gördüğü tek bir evladıdır. Okulundaki başarısı ve okuma hırsı annenin de gurur kaynağıdır. İşten yorgun döner eve genellikle ve kızıyla yeterince ilgilenemediği olur. Ama bu Pazar anne-kız hasret gidermişlerdir.
Gece herkes odasına çekildiğinde anne çantasında katlanmış bir kağıt bulur. Kağıdı açtığında gözleri dolar. Mutluluk gözyaşları akıtmaya başlar. Kağıtta şu not yazılıdır;
“Canım anneciğim… Beyoğlu da sinema da bahaneydi. Beni mutlu eden seninle birlikte olmaktı. Bu mutlu günü bana bağışladığın için çok teşekkür ederim. Allah’ıma şükürler olsun senin gibi bir annem olduğu için. Seni çok seviyorum.”
* * * *
Çocuklarımıza ne kadar zaman ayırabiliyoruz?
Belki yorgun oluyoruz ama haftada bir bile olsa onlarla çıkıp dolaşabiliyor muyuz?
İster vitrinlere bakalım, ister sinema, ister tiyatro…
Ama önemli olan onunla birlikte olmak…
Ne büyük mutluluktur yukarıdaki gibi bir notu çantasında bulabilmek.
Gözyaşları…. Gözyaşları…
Doyasıya aksın gözyaşları…
Ama her zaman mutluluktan…
Kadir Tozlu
23.01.2008
YORUMLAR
ANNEM BENİM HERŞEYİM BENİ HİÇ BİR YERE GÖTÜRMESİN ONUN YANIN DA SAATLERİM GEÇSİN BU BANA YETER *
SÖZ: ÖZLEM DEMİRKAYA &*.*&
superbaba
Yorum için teşekkürler Kızım.
Anne veya babalar mutlaka çocuklarıyla olmalılar..onlara ilgi ve alaka göstermek zorundayız..
benim en büyük mutluluğum çocuklarım ve torunlarım..zamanımın büyük bir bölümünü onlara
ayırmaktayım..duygu dolu güzel bir paylaşımdı tebrik ederim..selamlar saygılar..
hayırlı akşamlar..
superbaba
Güzel yorum için teşekkürler.
superbaba
Değerli yorumunuz için teşekkürler...
Bir annenin en mutlu olduğu anlar çocukları ile geçirdiği zamanlardır diye düşünüyorum..Benim bir kızım birde oğlum var...ikisi ile aynı anda mümkün değil birlikte olmamız..ikisi de beni paylaşamıyor..bu konuda en çok fedakarlığı abla olan kızım yapıyor..çocuk sayısı daha çok olan annelerin durumlarını düşünmek bile istemiyorum... Çocuklrı ile mutlaka anneler zaman geçirmeli,lakin yakın çevremde özellikle komşuların çocuklarına olan ilgisizliğine gerçekten de çok üzülüyorum..Benim çocuklarım büyük oldukları halde hala beni istiyorlar.Küçücük çocuklar sevgisiz ilgisiz..kendi başlarına büyüyorlar..Ders verici bir paylaşım .Kutlarım.Saygılar....
superbaba
Çocuklar sevgisiz yetişiyor...
Maddi durumu iyi olanlarda da aynı durum. Onlar da sanki şartmış gibi çocuklarını yuvalara veriyorlar. Maddi sıkıntı çeken çok sayıda aile ise "o veriyor da ben neden veremiyorum" hesabıyla aldığı maaşı yuvaya harcıyor...
Sevgi görmeyen çocuktan saygı da beklenemez doğal olarak...
efendim güzel bir yazıydı ancak şu varki çocularımız bizimle gezmek istemiyorlarkendi yaşıtlarını tercih ediyorlar belki kız çocukları için farklı olabilir kutlarım bu paylaşımınızı saygılarımla selamlar
superbaba
Olayı anneden dinledim ve çok mutlu olduğu sesinden belliydi.
Yorum için teşekkürler.
superbaba
Keşke benim de kızım olsaydı...
Çantamda böyle bir not bulabilmeyi ne kadar isterdim...