Bu yazınızı okudum sanıyorum ama yine tekrar okudum mükemmel ..
Marmarisi iyi bilirim çünkü vatani görevimi orada yapmıştım.selam v e saygılarımla

insan bir yazıyı okurken mutluluğuda hissedebilir mi ?
evet ilk kez geliyorum sayfanıza huzuru ve anlamı hissettim.. güneşli ve dokunuşlu bir yaşam geçti yanımdam..kısaca yazınıza bayıldım kelimeleriniz cevaplar düşünceler ve sonuç mükemmeldi tebrikler.
diğer yazılarınızıda okuyacağım .!

Her yazınızda hayattan gerçekleri buluyor,zaman zaman dertleniyor, zaman zaman duygularıma yeniliyor göz yaşlarımı tutamıyorum ,zaten oldukça sulu gözlüyüm.bu yaşamış olduğunuz gerçek ise ayrı bir duygu verdi.ne yazık ki sıkça rasladığımız burnu havalarda, ben buyum diyenlerdenmiş o insanlıktan nasipsiz. ne hale geldi insanlık?anlayamıyorum!okurken satırlarınızı sizi,durumunuzu görür gibi oldum.Diğer kendini gösteren delikanlıya gelince aman üstadım! sizden uzak olsun, Allah göstermesin inş. siz ona aldırmayın üstadım sizi kıskanmış :) nasıl önerilermiş onlar öyle.biliyorum ki insan hası değerli üstadım pabuç bırakmaz kolay kolay. tebrik ediyorum emeğinize o güzel yüreğinize ,usta kaleminize sağlık. başarılarılarınız bitimsiz olsun.selam saygılarımla.

örnek ve o kadarda acı bir olay gönül güzeliğinizle kalın dost yüreğine sevgiler sundum...

CANIM ABİM KIYAMAM BEN SANAYA OFFF SEN DAHA BİZİM GÖZÜMÜZDE ÇAKI GİBİ DELİKKANLISIN KULAK ASMA ONLARA SEN ABİM SENDE BU TATLILIK SEMPATİKLİK VARKEN EVELLALLLAH SANA HİÇBİR HASTALIK DOKUNMAZ VIZ GELİR ABİM SEN MÜCADELECİSİ VE GÜÇLÜ KALEMLERDEN BİRİSİN SENİ ÇOK SEVİYOM ABİCİĞİM YÜREĞİNE VE HAYALLERİNE SAĞLIK HARİKA BİR CANLANDIRMAYDI AMA BURUKTU BANA ACI VERDİ ABİM KENDİMİ ZOR TUTTUM AĞLAMAMAK İÇİN SAYGIM VE SEVGİME ALLAHA EMANET OL GÜÇLÜ KALEM

Nefis bir canlandırmaydı, Bir hastalığın ayak sesleri harika işlenmiş öyküde.
İçten içe bir korkumuz bu hastalık sanırım. Son şiirde "Ay alzaymır olsa" derken belki de ben de bazı korkularımdan etkilenmişimdir. Yazınızı okuyunca daha çok öyle düşündüm.

Yazmayı ve ilgi ile okutmayı başarıyorsunuz vesselam.

Allah hepimize sağlık versin, selamlarımla

Can abim senin başında yada değil. Ama böyle bir hastalığın getirdiği olasılıkları ne güzel dile getirmişsiniz.

Ve ilave etmek; hastalıklar ve tüm olumsuzluklar paylaşıldığında azalır. Sevgiyi yüreğimize işleyip onunla muamele ettiğimizde tüm olumsuzluklar yerini güzelliklere bırakmakta.

Bizim Dinimiz tebessümü sadaka kötü söz ve davranışı kul hakkı saymakta. Bu bilinçle hayata bakış açımızı bir daha gözden geçirdiğimizde yanlışlarımızı bir kenara sıyırıp hayatın gerçek anlamına vakıf olmaktayız.

İnsanların yüzlerinde ve yüreklerinde açtığımız tebessümler bizlerinde dünyasında güneş gibi doğmakta. Ne acıdır! Bu güzelliklerden mahrum yaşamak ve kendini alıkoymak tüm değerlerden.

Tüm sevdiklerinizle nice güzel günler görmeniz dileğimle. Allah yar ve yardımcınız olsun.

Selam, sevgi ve saygılar can abime.

Değerli komutanım, geç de olsa bu güzel yazını okumak kısmet oldu.

Yazı, amansız hastalığa adım adım gidişi anlatırken, duyarsız insanlara inceden inceye ders de veriyordu. Anlayan anlamıştır. Umarım duyarsız insanlar bu yazıyı okumuştur.

Burada Mehmet hocamın yorumuna katılıyorum, bu amasız hastalığı çok güzel anlatıyorsun. Oysa sen hasta filan değilsin, çünkü ne zaman telefon etsem; Buyur ablam diyen o tanıdık sesini ezberledim. Alzember olan bir kişi nasıl hatırlar ki:( Bu da kalemin kaviliğindendir bana göre.

Tebrikler komutanım, nice yazılarda buluşmak dileğimle.

selam ve saygımla...

Adı gibi SICAK,SIMSICAK ,hem uyaran ,hem insanlık dersi veren bu harika yazıyı hayranlıkla okudum yine .Eline ve yüreğine sağlık Komutanım .

Alzheimer denen çağın hastalığı sizin gibi düşünen çalışan beyinlerle baş edemez .
Bu tür unutkanlıkları gündelik yaşamda gençler bile yaşıyor .Hepimiz bu büyük AVM lerin labirentlerinde kayboluyoruz zaman zaman .

En güzeli onunla dalga geçmektir. hatırlamak istemediğimiz kişi ve olaylarda Alzheimer oldum deyip kullanıp atmak ve gülmek .

Ve ona karşı beynimizi çalıştırarak silahlanmak .Sizde artısı da var.
selam ve saygılar ...

Aman Tacettin bey ; Allah korusun. Hemen kov adamı yanıbaşından ve bir daha da yaklaşmaması için gerekirse beylik silahını da kullanmaktan çekinme !

Gülemedim nedense, Ciddiye aldım nedir. Yok yok, gülümsemeye çalışacağım. Dostluğunuza güleryüz yakışır çünkü. Nice sağlıklı günlere inşaallah.

Değişen dünya ile hastalıklarımız da değişti. Aslında, belki, değişmediler... Değişen, sadece, isimleri oldu. Eski söylemleri, daha insaniydi galiba? Şimdi, daha bir sert, daha bir acımasız, daha bir tokat gibi oldu, isimleri...
Daha uzun bir süre, uzak durmalarını diliyorum, hepimizden...
Kaleminizi ve güne gelişiizi kutluyorum.
Saygılar, selamlar.

Can Abim.

Öncelikle bu enfes yazıyı okumakta bu kadar geciktiğim için özürlerimin kabulünü rica ediyorum.

Benim evde çocukların asker arkadaşı vardı misafir olarak. O bakımdan evde bilgisayara giremiyordum. Okulda ise bilgisayarı iş-güç amacı dışında kullanmamız pek hoş karşılanmıyor. O bakımdan ara sıra kaçamak yapıyorum ancak..Onda da bir yazı ya da şiir asıp hemen çıkıyorum. Yani anlayacağın sitede vakit geçirmeye zamanım olmuyor pek.

Yazın gerçekten de nefis olmuş. Usta işi olmuş. Öyle olunca da hakkettiği ödülü almış. Kutlarım.

Abi bu Mr. Alzheimer sanırım bana da uğradı. Özellikle yemek yaparken sol omuzum tarafında beliriyor. Buz dolabına yöneliyorum yağ almak için. Buzdolabının kapısını açıyorum. Kahvaltılıkları çıkarıp masanın üzerine koyuyorum. Bakıyorum ki daha çayı bile koymamışım ocağa...Çay koymak için kalkıyorum..Bir bakıyorum ki boş tencere ateşin üzerinde kıpkırmızı olmuş. O zaman hatırlıyorum buz dolabından yağ alacağımı..Dönüp yağ almak için tekrar buz dolabına yöneliyorum ve salçayı alarak tekrar tencerenin başına geliyorum. Bu arada buzdolabının kapısını açıp '' ne alacaktım'' diye düşünürken geçen zaman içinde soğuktan nezle, grip, anjin, farenjit artık ne kadar soğuk algınlığı hastalığı varsa hepsinden olmak da cabası...

Velhasılı kelam takma kafayı o kadar...Senden beterleri var....


Selam ve sevgilerimle.

Çağımızın hastalığını anlatan beynimizin çalıştırılması gerektiğini vurgulayan güzel bir paylaşımdı.Arabayı park ettiğimiz yerde bulamamak hepimizin başına geliyor.Bilhassa büyük alışveriş merkezlerinde oto park çift katlı olunca bizde birinci kata bıraktığımız arabayı ikinci katta ararsak acaba bizdemi o hastalığa yakalandık diye düşündüm..Paylaşımınız için teşekkürler.

Bay Alzeimer tanışmaktan en korktuğum beyefendilerden biri :)

ne kadar güzel anlatmışsınız ama..bir de şu park ettiğin yeri unutma meselesi,ne çok geliyor başımıza..yoksa bizim de mi onla tanışmamız an meselesi :(

tebrik ederim..saygılarımla..

çok insanlık dolu çok insanca
ve her konuyu olduğu gibi bu öyküdeki kounyu
ince ince içimize işleyen bu kaleme selam durulu
ve o kalemi tutan elleri öpülür...
her dem saygımdasın Abi can

güldürürken düşündüren düşündürürken eğiten sımsıcak insancıl erdemli bir yürek


tebriklerim günün yazısına hayata kattıgınız sevgi yürekli cümle güzelliklere iyi ki varsınız şanssınız Tacettin dost..:)
sevgim saygım selamlarımla..

Yazın Çandarlıya uğradığımda , arkadaşlarınızla okey oyununuzu seyrediyorum.Taş dizerken,atarken şahane takip ediyorsunuz.Alzaymır olmadan,olmuş gibi yazmak zor.Siz,zaten zorun üstesinden kolayca gelen arkadaşımsın.
Akhisar'daki eniştem dediğiniz gibi.Yeğenim bankadan maaşını çekip babaya veriyor.On dakika sonra,ben bankaya gidip maaşımı çekeyim diyor.Baba biraz önce maaşını sana verdim ya,diyince
Hayır ben senden maaşı almadım diyor.
Arkadaşların yazılarına pek bakmadığımiçin,sizin güzel yazınız da gözden kaçırmışım.
Özür dilerim.Usta kaleminizi kutluyorum.
Sağlıcakla kalınz...

günün yazısı ve alın yazısı bir araya gelmiş..öncelikle tebrik ederim..başarılarınız daim olsun sevgili Komutan ' ım..alın yazısı dedim..zira başta devrenizle tazelediğiniz anılar da bir zamanların yaşanmışlığı idi..ondan sonra neler neler yaşadınız da böylesi güzel anılara imza attınız..insan yine de arkasına baktığı zaman ( güzel anılar bıraksa da ) bedeninin yavaşlamasına, ihtiyarlamasına anlam veremiyor..eski günlerin hayali gözlerde tüllenince gönüllerde bir hüzün yaşanıyor..hele hele artık vücud yavaş yavaş fire verip, hastalıklar kendisini hissettirince insan hazan mevsimini yaşadığını müşahade ediyor..hazan mevsimi de olsa insan, insanlığı elinden bırakmamalı..teşekkür etmesini de bilmeli, özür dilemesini de..insanlık sizden çook şeyler öğrenecek..işim bitti demeden hak edene hakkını iade etmek için gideceği yere geç kalmayı göze alan, siz değerli Komutan ım, sizden öğreneceğimiz daha çook şey var..Allah sizin gibileri çok etsin..Ömrünüz bereketli olsun inşallah..Alzheimer ın yap dediğini yapmayın, yapma dediklerini yapın..size çok iyi bir tiyo vermiş..söylediklerini dikkate alsanız iyi olur..tebrik ve saygılarımla..sağlıcakla kalınız..

Uzak olsun desek de aslında en yakınımızda en yakınlarımızda var.
İçindeki dersiyle değerli bir paylaşım.
Teşekkürler,saygılar.

Değerli Tacettin ağabeyim...

Yaşam sana borçlu bence...

Çünkü yaşamın içinden herkesin farkedemeyeceği konuları cımbızla çekip samimi cümlelerin eşliğinde okuyucuya ulaştırmayı en iyi yapanlardansın...

Alzheimer sizden ve tüm sevdiklerinizden uzak olsun diyerek...

Saygımla...

Anneannem alzheimer hastası... nasıl bir illet olduğunu çok iyi biliyorum...
Alzheimer sizden fersah fersah uzak olsun dilerim.

Tebrikler üstad.



İlyada odyssiea(N.D) tarafından 1/24/2013 5:01:53 PM zamanında düzenlenmiştir.

Bu adam seni bellemiş ikide bir yoluna çıkıyo ha
Dost sakın face ekleme bizede musallat olur
Her zamanki akıcılık ve üslupla kaleme alınmış dopdolu makalenizi gönülden kutluyorum dost
siz konuştuğunuz aklınıza gelen her cümleyi yazsanız makale olur
sevgiyle kal

OZANMERDAN tarafından 1/24/2013 4:38:57 PM zamanında düzenlenmiştir.

Abi güldürdün beni yahu. :))

Bana kalırsa bay Alzheimer senden korksun. :)

ah efendim dedim yazıyı okuyunca ..çağın hastalığı diyelim buna yaşlılıkla alakası var deselerde ben buna pek inanasım gelmiyor ben beni bildiğim için ..yani bedenin bununla bir alakası yok gibi gibi..ruhla alakalı..nenem 94 yaşında vefat etti ve tarihti sanki kadın..dedelerimde öyle..temiz hava bol gıda derler ya..yedikleri içtikleri doğal ve süt bal kaymak ve doğal et .ve acı görmüşlersede hayata tutunurken ruhlarını hiç yaşlandırmamışlar ..ben ve benim gibilerin ruhu o kadar yaşlıki şu hem teknolojinin sürümlerinden ve aldığımız gıdalardan.... unutkanlık başlayınca ne oluyor gülesen dedim..kendine gel ..şimdi hiç bir şeye aldırmadan yaşıyorum..herşey beni çok üzerdi..el alemin dertleri derdim olurdu..ne zaman ki tek başıma kaldım baktımki dört elle sarıldığım kişilerin hayatlarında yerim yok..herkes kendi aleminde bunu anlamak ve kendime gelmek son bir yılın içinde oldu..iş işten geçmiş olsada artık benim için yarınlarım vardı..bana değer verene değer vereceğim diye yeminim var artık..ve beynimi boşalttım..bunun için yazdım işte yaşadıklarımı..beyni boşaltmak ve başımı da yastığıma koyarken şükrediyorum ve bol bol dua ediyorum...görelim mevla neyler neylerse güzel eyler diyerek...


çok çok güzeldi..dediğiniz o delikanlı cevizden hiç hoşlanmazmış sabahları ceviz yiyorum..akşamları kara üzüm..geç de olsa aklım başıma yeni yeni geliyor:))

gerçekten erdemli bir insansınız..salih ömrü boyunca unutamaz sizi artık

kaleminiz daim olsun ve de yüreğiniz

bende kaybetmiştim arabayı, sinema çıkışı! hatta işin garip tarafı arabayı bulmuş sonrada çıkışı bulamamıştım, bütün çıkışlar kapalıydı , bunalıma girdim, otoparkta 7 kez tur attım, kimsecikler yoktu, görevli filanda görünmüyordu, en son bir tanesini görüp sordum, bir tanesi açıkmış, hele şükür çıkabildim:)))

Sürükleyici çok güzel bir anlatımla sunduğunuz yazıyı beğeniyle okudum.
Düşündürücü aynı zamanda ders verici idi.
Bu hastalık sizden ve herkezden uzak olsun.
Çağımızın hastalığı oldu.

Sağlıklı bir yaşam diliyorum komutanıma.Selam saygılar efendim.

yüreğinize saglık komutanım çok etkili bir çalışma hayran oldum okurken
kaleminiz hep çağlasın
saygılarımla
zaralıcan

Gerçekten sıcacık bir yazıydı.
Allah sağlıklı uzun ömürler versin komutanım.
Selam ve saygımla.

yazıma emek verip okuyan yorumlarıyla beni taçlandıran sayfama ziyaret nezaketini gösteren beni güne taşıyan seçki kuruluna ve siz kadim dostlarıma canı gönülden teşekkür ederim.......

Çok özür dilerim hocam bağışlayın ne olur :( geciktim yine :((



Allahım esirgesin hocam :(( hikayenin içinde hastalığı tanıtırken çözümünüde vermişsiniz perdeli olarak okura.

Okumalı, yazmalı, özellikle beyin jimnastiği bol bol yapılmalı.Bilmeceler, tersten okumalar, ...

Hafizayı sürekli hareket halinde tutmalı...birincil önlem bu hastalık için.

Malesef son 5 yılda ailemden 2 kişiyi bu hastalığa kurban verdim :(

godolu, hormonlu sunnii gıdalarla bırakın şehirde hayatını idam ettirenleri artık kendi sebzesini, meyvesini yetiştirene bile ulaştı...çünkü gübreler , ilaçlar hepsi sentetik...:(


Allahım esirgesin hocam.Dilerim sandığınız gibi değildir.


Teşekkürler bu anlamlı paylaşım için.Selam ve en derin hürmetlerimle.

MÜKEMMEL BİR PAYLAŞIM HEM DÜŞÜNDÜRDÜ HEM DUYGULANDIRDI BENİ DEĞERLİ KALEMİNİ İÇTENLİKLE KUTLUYOR BEN GÜNÜN SEÇKİLERİNDEN DİYORUM SEVGİLERİMLE CAN AĞABEYİM

Çok güzel anlatmışsın çağımızın hastalığını kaçınılmaz olacak belki beynimizi çalıştırmaz okuyup yazmazsak tabiki okuyup yazmayan toplumuz sizin yazılarınızı ve şiirlerinizi özlüyoruz devamını
bekliyor sevgi ve saygılarımı sunuyorum tacettin abim sağlıcakla kal.

Biliyor musun Komutan?

Sizi bazen kumdan resimler yapan ressamlara benzetiyorum. Hani hayatı küçük bir ışık altın da bir avuç kumla o kadar güzel anlatan "ressamlara."

Önce teşekkür, sonra tebrik ederim.


Saygıyla.

Sayfanıza bir kaç kez geldim gittim,bir şey yapacağım diyorum ne yapacağımı hatırlamıyorum..şimdi hatırladım yorum yazacaktım...ne yazık ki unutkanlık çağın hastalığı...bir dostumla geçen gün bu konuyu konuştuk.."Öyle bir rahatladım ki..hiç bir şey düşünemiyorum,kuş kadar hafif hissediyorum kendimi.." dedi..tabi ki her şeyin fazlası zarar..özellikle unutkanlığın..paylaşımınızı kutluyorum..saygılar...

Çok duygulandım :(

insanlık dersi,ve O korkulu ruyamız hastalığa farklı bir bakış,anlatım yine okunası...

TEŞEKKÜRLER

Mağaza personelini şikayet edeceksiniz sanıp, (her ne kadar fazlasıyla hak etmişse de) üzülmüştüm. Sergilenen asîl davranış, nazarımda hikâyenin asıl konusunun önüne geçti dersem, yalan olmaz. Harika bir eğitim metodu!

Bu güzel yazı için teşekkür ediyorum, Tacettin Bey.

Selâm ile...

Ne güzel akıcı bir uslûpla anlatmışsınız bu baş belâsı hastalığı.Babam bu hastalıkla pençeleşerek öldü. Kardeşlerim ve ben de korkuyoruz yakalanmaktan. Babamın önceki dönemlerde yaşadıklarını bizler de yaşadıkça korku artıyor.

tebrikler gönülden,
bu güzel anlatıma,

selâm ve saygılar..

Abi ;sen komutan adamsın geldiğinde (alzheimer ) geri dön ileri marş niye demedim ,o zaman sıcaklardan aklına gelmedi herhalde.
Tebrik ederim saygılarımla.

Her zaman olduğu gibi, güzel bir anlatımla dle getirdiğiniz yazınızı,
beğenerek okudum.
Artık yaş kemale eriyor, bundan kaçış yok. Ancak yazınızda ifade ettiğiniz yapılmaması gerekenleri ısrarla yapmaya devam edersek muhakkak ki biz kazanacağız.
Yazınız sebebiyle sizi tebrik eder, sağlıklı günler temenni eder,
selam ve saygılarımı sunarım.

Asker öyle kolay kolay teslim olmaz!

Nekadar akıcı bir üslubun var ... bir çırpıda okuyuverdim.
Marmariste ben de vardım .gerçekten en mutlu günnlerimiz orada geçti, şimdi artık önümüzdeki güzel günlerin hazırlığını yapmak üzere çalışmalarımıza devam edeceğiz..
Otoparkta aracını bulamamanı anladımda, sonrası beni çok heyecanlandırdı, ne oluyoruz dedim...O konuştuğun adam seni listesine alasıya kadar daha çoooook kapılar gezip, nicelerini yazdıktan sonra , ömrü vefa ederse senin kapını çalacaktır. Sen, bu güzel yazı ve şiirlerinle bizleri buluşturmaya devam et, gerisini düşünme , seni o kadar çok seven var ki...Kutlarım seni..

değişik olmuş çok güzeldi tebrik ederim.Selam ve sevgilerimle

nefessiz okudum aman komutanım dikkat

o kadar güzel anlatmışsınız ki hepimize ders verdiniz saygı ve selamlarımla

Sıcak sımsıcak bir anlatımdı...

Bende zaman zaman bu Alzheimer başlangıcında mıyım diye düşünmüyor değilim :)

Hayat şartları kafamızı o kadar çok ve gereksiz şeylerle dolduruyoruz ki,küçük unutkanlıklar kaçınılmaz oluyor,büyütmemek lazım. ,
Ama o görevliye yapılan davranışın(övme) bu rahatsızlıkla uzaktan yakından ilgisi olmadığını,kıvrak zekanızla onu utandırmak istediğinizi düşünüyorum. Öyle olmasa adını hatırlamazdınız :)
Bu da ona iyi bir ders olmuştur...

Yüreğinize sağlık...

Saygımla...

:))))
Çok yaşayan nasıl anlaşılır?
uzun yaşamak çok yaşamak mı? diye sorarım bazen kendime.
Uzun yaşamak değil çok yaşamak,çok yaşamak dolu yaşamak,Tabula rasa da çizgiler çizmek,karalamalar yapmak,resim çizmek,notlar düşmek, kalemin ucu ile delikler açmak,güneş çizip kaş göz yapmaktır.
Hayat geçiyor.
Biz sadece anılar üretiyoruz.
Çünkü sadece anılar kalıyor.
Ve onlar "BİZ" demek.
hatıralar olmasaydı "biz" ne olurduk?
Kendini anlatan insan "anıları" nı anlatmaz mı?
Allah sağlık versin...
Halam köyde o hastalıkla yaşıyor.
Her otuz saniyede bir "hoş geldin" diyor
Tanımıyor,gezinip duruyor.
Fakat o halam,ve sevgimin bir ucunu tutuyor.
Yüreğimin bir köşesinde anılarımın oybatıldığı film sahnesinde ondan kareler ,görüntüler var,kahkahalar,bilmeceler var.
O haliyle bile kıymetli çünkü anılarımda değerli bir yer teşkil ediyor.
Selam ve saygı ile ellerinden öperim değerli ağabey..Kendine iyi bak.

yine çok güzel anlatımla anlatmışsınız
özletiyorsunuz yazılarınızı kardeşim.

aman siz o hastalığa tutulmayın şakadır o öyle biri yok inanın bol bol şiir yazın yazı yazın hatta bulmaca çözün beyni çalıştırın
bilseniz eşim çocukların oynadığı bilgi sayarda oyunlardan oynuyor kağıtları dizip ındiriyor neymiş beynini dinlendiriyormuş
saygımlasınız her daim

Allah korusun hastalıktan "Alzheimer" ile yaklaşık on yıldır uğraşıyoruz anneme musallat olmuş
Bazan bizi bile tanımıyor.

"Alzheimer" içimi burksa da, tebessüm ile okuduğum güzel bir yazıydı;

Saygımla hocam...

Değerli Tacettin kardeşim, nasıl bir disiplin sahibi ve de çelik iradeye sahip olduğunu buradaki herkes biliyor. Bence sen eşinin zılgıtını düşünerek boş vermişsin Alzheimer denen yapışkanı, Yoksa ona haddini bildireceğinden hiç kuşkum yok.
Buralara kadar ulaşan tebessümler için binlerce teşekkür...
Saygıyla...

Bir ara sana yapılan bir kamera şakası sandım...
Ama artık yaşlılığı kabul et..yani dinç görünsende yaş altmışı aştı..dedesin olacak o kadar..gülümsedim...
Güzel bir anlatım..kutladım selamlar

Güzel bir yazı okudum ama daha var okuyayım derken birde baktım bitiverdi.

Rabbim insanlarımıza yardımcı olsun ne diyelim..Yinede tedbiri elden bırakmamak lazım ..Teşekkürlerr..slm.saygılarımla.

Bence Alzheimer korksun sizden..Allah her daim sağlık sıhhat versin...Her yazınızı okumaya başladığım an acaba sonunda ne gibi bir süpriz var diye merak ederek okuyorum...Değerli kalem sevgili abim yine güzel bir yazınızı keyif alarak okudum.. Bu güzel paylaşımlar için bilhassa teşekkür ederim..Saygı ve selamlarımla

Çok hoş bir anı paylaşımıydı. Bu arada bu hastalık kimseyi kendisine adres yapmasın inşAllah. Öte yandan bu güzel anı öyküleri bir kitap yapma zamanı geldi diye düşünüyorum, ne dersiniz abi?

Allah esirgesin ağabey

bir sonraki yazında bize bu hastalıktan korunma yollarını daha iyi anlatırsın

beyni çalıştırmak tek çözüm değildir elbet ve yapmamız gerekenler vardır

bilgilendirici bir yazıydı

paylaşıma teşekkürler

saygı ve hürmetler

Alz adamın adı neydi ya unuttum ben bunamayamı başladım yoksa :)))))
Siz daha gençsizin ne unutkanlığı ne Alzheimer'i size değildiro başka Tacetttin'i arıyordur o unutmuş soyadını sizi bulmuş

Allah korusun Alzheimer dan herkesi. Güzel bir yazıydı demek ki kötü insanlar gibi yardıma ihtiyacı olana yardım eden iyi insanlarda var.
Tebrikler

Selam sevgi ve saygılar

Saygıdeğer Tacettin hocam sizin anılarınızı yazmış oldugunuz bütün yazılarınızı severek okuyorum emeginize yüreğinize sağlık
Daim saygılarımla......