Ne zaman uykum kaçsa bu saatlerde, aklıma sen gelirsin. Seviştiklerimiz, uyuduklarımız, şuracıkta ki gülüşmelerimiz, bağrışmalarımız...

Ne zaman aklıma sen gelsen, karnıma bir tekme yemiş hissi uyanır bende. Önce bir kaç şarkı, "hala haber bekliyorum senden" falan. Sonra kenarında yanık izleri olan fotoğraflar. İzlediğimiz filmleri açarım bazen. Kendimi sokaklara atar, aynı caddelerde yürürüm ellerim cebimde. Küfür ederim. Bağırırım. Derim ki, siktirin gidin hepiniz! Kırdığım ve kırmadığım tüm insanlıktan özür dilerim sonra. Saygıyla eğilirim hepsinin önünde. Ara da bir, avuçlarımla yumruk yapar, başımı kaldırır göğe, açtığım pencereden bağırırım. Derim ki, "Ben bu insanlardan değilim!" İlk buluştuğumuz güne kafa yorarım. Kafamı çıkarıp bir kenara koyar öyle seslenirim, "Keşke" derim. Keşke gitmeseydin... Bazen kendim bir şeyler karalarım. Belki bu da onlardan biri olur, bilmiyorum. İnsanları sana benzetirim bir süre. Seni insanlara benzetirim. Bir başkasını sevdiğin, beni bir kaç yıl sonra hatırlamayıp, kimlerle ilişkin oldu bu zamana kadar diye sorduklarında, beni atlayacağın, sıramı karıştıracağın, o pek ciddi bir ilişki değildi diyeceğin aklıma gelir. Gözlerimi sıkıca yumup ağlarım. En çok bir çocuk gibi ağlarım, saf. Sanırım ki, gözlerimi sıkıca yumarsam akmaz gözyaşı. Sanırdım ki, sana sıkıca sarılınca, seni sıkıca sevince akıp gitmezsin avuçlarımdan sen...

Ne zaman aklıma sen gelsen, dudaklarından aldığım tadı anımsarım. Kokunu, avuçlarında ki teri, saçlarının rengini, yürüyüşünü özgürce... Seni sevdiğimi unutup, bir başkasını düşünmeye çalışsam, sana ihanet ettiğim aklıma gelir. Sinirli bir şekilde benden hesap sorman. Hesap sorman, konuşman. En çok bu gelir aklıma. Bir gün sesini unutacağımı düşünürüm. Avuçlarımda ki kiri unutup dua ederim Allah’a bunun olmaması için. O gün geldiğinde ölmeyi isterim belki. Hayatta hiç bir amacım kalmamış olur mesela. Misyonumu tamamlamış olurum belki...

Ne zaman aklıma sen gelsen, seni unutacağım gün gelir aklıma en çokta. Unutmak derim sigaramdan aldığım son dumanı sokağa bırakarak, unutmak. Öyle bir kelime ki bu, acı... Ve dilime geldikçe, sen aklıma değil, aklım sana gelir. Unutmak mı? Sana bunu yapamam...