- 753 Okunma
- 2 Yorum
- 1 Beğeni
___Bizi Sana Bırakmadım
Seni ilk gördüğüm akşamı hatırladım. İlk defa gözgöze geldiğimiz, ayrı ayrı masalarda, senin bardağı devirdiğin benimse normalde gülmem gerekirken numardan görmezlikten gelerek cep telefonumla oynamaya başladığım o an.
Her düşündüğümde sanki yeniden yaşıyorum. Heyecanlanıyorum önce, sonra gülsem mi ağlasam mı bilemiyorum. Başka şeylere yönelmeye çalışsam da bir acemilik sarmalıyor beni. Ne yapmaya çalışsam olmuyor. Fırlatıp atıyorum elimdekileri etrafa ve senle ve hayalinle ve gerçeğimle; alışkanlığım olan yalnızlığımla başbaşa kalıyorum.
Eğitimini almış olsam da muhasebeyi sevmem bilirsin. Kar zarar yoktur hayatımda. Sadece yaşanmışlıklar, hatıralar, acılar ve sen. Değer biçmem hiçbir şeye. O andır benim için herşeyin kıymeti. Sonrası ya da öncesinde değil. Ne önceye ne de sonraya ulaşabiliriz çünkü. Ulaşabilğimiz sadece "an" dır.
Seninle her anı bunu bilerek yaşadım. Çünkü geçirdiğimiz bir saniyenin kıymetini bile bilmezsem ve senin farkına varmadan yaşarsam, geride boş bir sayfa bırakacakmışım gibi yaşadım. Tüm sayfaları doldurmaya çalıştım. Biliyordum ki senden sonra zaten hayatım boş bir defterden farksız olacaktı. Ve biliyordum ki sen gidecektin. Kendimi çok iyi tanıdığımdan biliyordum gideceğini.
Seni ve bizi sana bıraksam gitmezdin.
Önyargılarımdan ve gözlerimin gerisinde çekili duran perdelerden kurtaramadım kendimi.
Öyle iyiyidin ki. Gülünce kışın buzları eritir güneşi açtırırdın insanın içine ama ben güneşi sevemedim bir türlü. Karanlıklarımdan sıyrılamadım ve içimi ısıtamadım. Bana hayatı karanlıklar geri veriyordu. Ağladığımı ve sarhoşluğumu kimsenin göremediği karanlıklar.
Sen beni sevdiğinde ben çoktan senden vazgeçmiştim. Seni de karartmamak, seni de buz kestirmemek ve soluduğum zehirli havadan uzak tutmak adına bir vazgeçiş.
İçinde, sana kötülüğü dokunacak bir ümidin yeşermesinden korktum.
Ben aslında senden vazgeçerken daha çok kendimden vazgeçtim. Seninle var olabilecek bir aydınlanma ümidini yaşamaya korktum. Hayata iyimser bakmaktan korktum. Bir daha düşmemek için ayağa kalkmaktan korktum.
Senden sonra kimsenin beni sevmesine izin vermedim.
YORUMLAR
Her seçim bir kaybediştir biraz da dolu dolu,içtenlikle yazılmış, güçlü,bir o kadar hüzünlü... Ahde vefa budur dedirten bir yazıydı kutluyorum.
Suat Uğur.
:)
Şiirin Kızı
Bu ahde vefadır bana göre
aşkın bilnmesi gereken yönü dışında bizim algıladığımız yönünü kendinden kaçmadan kendini ele vererek böyle duru böyle açık ifadelerle anlattığınız yazınız için teşekkür ediyorum sayın şair alt tarafı aşk de geç öğretilerine ama bunun üst tarafı da aşk diyesi geliyor insanın :) kutluyorum..