Dilimin ucunda kelimeler dolandıkça, sen hep kalbimde olacaksın.
Kalbimden geçtiğin zamanlar da yazacağım, sen bilmeyeceksin. Kalbinden ben geçtiğim anlarda, okuyacaksın belki. Ben bilmeyeceğim. Belki dışarıda yağmur yağarken, buğulanan camıma yazacağım, belki de beyaz kelebekler içimde uçuşurken. Sen bilmeyeceksin..
Ve sen belki, yalnız kaldığını fark ettiğin bir anda, bir akşamın kör bir saatinde, biraz sarhoş biraz ayık bir şekilde, tek başına beni özlediğinde okuyacaksın bu yazıyı. Ağlaya ağlaya, hatta belki hıçkıra hıçkıra.. Ben bilmeyeceğim.
Ya da merak edeceksin, hala bıraktığım yerde mi diye.. Koşa koşa çıkacaksın evden birden bire, o parka gideceksin.. İçinde bir umut, bacaklarını kaybedercesine koşacaksın. Arabalar yavaş gelecek sana. Yorulmak umrunda olmayacak. Tek bir dileğin olacak ; orada beni görmek. Geleceksin. Bir saat önce benim orada olduğumu bilemeden evine döneceksin.. İkimizinde aklına bir soru ; ’hiç mi özlemedi?’.. Bilemeyeceğiz. İkimizinde tükendiğini bilemeyeceğiz..
Dilimin ucunda kelimeler dolandıkça, sen hep kalbimde olacaksın. Ve sen gözyaşlarını kurutmaya çalıştıkça, akıp duracağım ben, göz pınarlarından. Ufacık bir anı düşünüp gülümsediğim de, kalbime konacaksın yeniden. Parlayacaksın bir yıldız gibi, umut dileneceksin belki.. Ve sen çok özleyip görüntünü nemlendirdiğinde yine, göz bebeğinde olacağım. Bil istedim..
Yani geceleri başımı yastığa koyduğumda ben, sana milyonlarca kez sarılıyorum. Milyonlarca satır yazıyorum. Ve gene, milyonlarca kez öpüyorum seni.. Sen yanımda olmuyorsun evet. Ama hayalinle barışık oluyorum ben. Hayalini seviyorum.
Bizi bitiren sen’din. Artık sevmiyor, unutmuş, yorulmuş diye düşünüdren sensin. Bana ilk ’ artık seni sevmiyorum ’ deyişini hatırlıyorum da, tam bir ölüm . Ama bugün anladım ki, tüm bunlar.. bunların hepsi boş. Meğer aşk, kalpteymiş sevgilim. Seni seviyorum’lar da ya da bakışlar da değil. Eğer hissedebiliyorsan anlıyormuşsun, bazen mecbur kalınabilineceğini ..
Neyse son bir şey demek ve susmak istiyorum. Bilmeni isterim ki, ben ve kelimelerim ; seviyoruz seni. Bir annenin evladını sevişi gibi.. Yada kaybettiğim bir şeyin ne kadar değerli olduğunu anlamak gibi.. Ne bileyim. Seni seviyorum. Ötesini ve öncesini düşünmeden. Herkesten çok seviyorum .
Hani bittik ya biz şimdi.. Gerçekten bittik mi sevgilim ? Silebildin mi beni ?
İyi günler sen ve hayalin. İyi günler ben ve hayalim. İyi günler sevgilim. İyi günler bize ..