Gitmeseydin

• 17 Ocak 2013 Perşembe 18:19:18

Gitmeseydin?

Muhteşem filmler girebilirdi vizyona. Muhteşem sinemalar, muhteşem şarkılar, muhteşem şiirler, muhteşem kitaplar... Muhteşem olabilirdi herşey.

Gitmeseydin?

Tam da bu saatte sesim kesilirdi telefonda, ve sen başıma kötü bir şey geldiği düşüncesiyle uzun uzun ismimi haykırabilirdin telefonun diğer ucundan. Çığlıklarla uyandırabilirdin beni. İçin rahatlardı. Korkulu anlarda ki telaşını mı, rahatladığın anlarda ki nefes verişlerini mi daha çok sevdiğimi düşünebilirdim uzun uzun. Uzun uzun düşünür, sonsuzluğa doğru geniş hayaller kurarken, kısa cevaplar verebilirdik birbirimize. Seni seviyorum derdik. Seni asla bırakmayacağım derdik mesela.

Gitmeseydin?

Farklı isimlerle hitap edip, kızdırabilirdim seni. Ellerimi aniden bırakınca, dünyaya yeni bir hız gelebilirdi. Ne ışık hızı, ne ses hızı olurdu bu. Ben hepsinden yüksek bir hızla boynundan öperdim seni. Hayallerimden bahsederdim. Gelecek hayallerimden. Bizi ayıracak şehirlerde saçma bir gelecek düşünürdüm tek başıma. Karşı çıkardın. O anlarda ki çıkışların, tüm dünyayı dize getirebilirdi. Tüm dünyayı dize getirebilirdik, gitmeseydin! Gündüzler yirmidört saat olabilirdi. Savaşlar, ölümler, enflasyon, işsizlik... Hepsini gitmene bağlıyorum ben. Bu kadar yükün altına giremeyerek geri dönebileceğin içindir belki, kim bilir? Ben bilemem. Gitmeseydin hangi şarkının ucundan tutup sevişirdik? Ne için kavga ederdik? Nelere güler, nelere ağlardık? Ben bilemem hiçbirini. Bana yardım et. İyimser bir kuruluş gibi, "yardım elini" uzat bana. Elini uzat... Ellerinin terine ihtiyacım var çünkü. Ellerindeki dikiş izlerine. Parmak uçlarına...

Gitmeseydin?

Tüm dünyayı turuncuya boyayabilirdik. Tam da hayal ettiğimiz gibi bir erkek çocuğumuz olabilirdi. Tüm haksızlığına karşı, tüm dünyaya göğsümüzü gere gere savunabileceğimiz minicik bir nefes... Düşüp dizlerini kanatırdı. Elleri yüzülürdü. Bacakları morluklar içinde olurdu büyüyene dek. Kavga ederdi. Küfür ederdi. Maç yapardı. Okula başlardı. Aşık olurdu. Terk edilirdi. Ağlardı.

Gitmeseydin?

Sahi hiç düşündün mü bunu? Uykun kaçtı mı hiç, kendi kendine gözyaşı döküp "Gitmeseydim?" dedin mi? Hayır sus. Umarım hiç düşünmemişsindir bunu. Ben ikimizin yerine de düşünüyorum. Hatırlarsın, bir zamanlar ikimizin yerine sevmiştim. İkimizin yerine nefes almıştım. Omuzlarına yeni yükler binmesin diye mutlu insan çığlıkları atmıştım. Sen beni hep iyi bil istemiştim...

Gitmeseydin?

Ve gitmeseydin diyerek kurduğum bir çok hayal beynimin içinde bir tümör gibi... Fedakarlık yapmanın büyüklük olduğunu anlıyorum artık ben. Mesela diyorum ki; "Gitmeseydin belki, mutlu olamazdın bu kadar..." İşte bu yüzden, gidemediğin kadar uzaklara git.

Git, öyle bir git ki, geldiğinde “gözüm seni bir yerden ısırıyor” diyebileyim...

Onur Budak