- 887 Okunma
- 0 Yorum
- 0 Beğeni
HAYAT...BENİM YORUMUMLA...
Arkasından masum ve içten bir gülümseme bıraktıran ya da acımasızlığı ile güçlünün güçsüzü ezdiğini gösteren;parçaları birleştirmezsen mutluluğu vermeyen ya da onu anlamaya çalışmadığın için sana gizemini vermeyen bir öyküydü o…
Çoğu zaman tanımadıklarınla seni karşılaştıran,tanıdıklarını ise senden uzakta tutan biriydi o…
Gözyaşıydı,hüzündü,sızıydı,özlemdi,sevinçti,mutluluktu,kahkahaydı…o her şeydi….
Kimi zaman gözlerini yeni açan bir canlının sesinde,kimi zaman filiz veren bir bitkide,kimi zaman da yazmayı yeni sökmüş bir çocuğun kalemindeydi…
Boşluklarda da bulunurdu;uçurumun kıyısında da seninleydi her şeye sıkı sıkı sarıldığında da seninleydi…
Bilmiyordun her canlının o olduğunu…hiç tanımadığın bir insan sandığın kişi de bile aslında onun seni izlediğini bilmiyordun…
Yeni tanımaya başladığın kişiyle ilgileniyordun sen özelliklerini çözüyordun…ruhunu tanıyordun…yıllar sürüyordu bu çözüm ya da anlık…kendinden bir şeyler buluyordun onlarda…
Tanıyordun onları…
Aynı sırada yıllarca okuyordun onun bakışıyla ne demek istediğini anlıyordun…yıllar sonra o seni bir hiç uğruna yok sayabiliyordu…
Evleniyordun tanıdığın o insanla…sonu ya mutlulukla ölüyor ya da hüsranla boşanıyordu…
Yıllarca yanındaydı belki;bilmeden siliyordun ama o hep seni bekliyordu sense ondan bir haberdin…
Ona çok sarılıp bir daha göremediğinde oluyordu…
Ya da ömür boyu senin canındaydı…
O yüzlerceydi;kim olarak karşına çıkacağı belli değildi bilinen tek şey vardı; karşına hep çıkacağı sana kendini tanıtacağı idi…
Evet o;
kahkaha,sevinç,gözyaşı,ses,can,hüzün,sitem,yalnızlık,başarı…her şeydi işte….
o…
o kim mi?
o…
o hayattı….!
Özge...
08.03.2008-20:45
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.